<p style="text-align: justify;"><strong>Εξωσυζυγικές σχέσεις των γονιών. Στην περίπτωση που εσείς ή ο σύντροφός σας έχετε μια παράλληλη σχέση, συχνά δημιουργούνται αισθήματα ενοχής, ντροπής, και μεταμέλειας. Όταν οι άνθρωποι ερωτεύονται κάποιον άλλον και αποφασίζουν ότι η παρούσα σχέση τους δεν μπορεί να συνεχιστεί. Συχνά εγκλωβίζονται σε έναν νοητικό μηχανισμό, τη θεωρία του οποίου διατύπωσε για πρώτη φορά το 1957 ο Λέον Φέστινγκερ και την αποκάλεσε «γνωστική ασυμφωνία». Στην κατάσταση αυτή. οι άνθρωποι έχουν την τάση να τονίζουν τα θετικά στοιχεία της νέας τους αγάπης και να υποβαθμίζουν τα αρνητικά της. ενώ κάνουν το ακριβώς αντίθετο με τον/την σύζυγό τους. Αυτή η πνευματική δραστηριότητα τους βοηθά να δικαιολογήσουν πιο εύκολα την απιστία τους απέναντι στην παλιά, αποκλειστική τους σχέση.</strong></p>
<p style="text-align: justify;"><strong>Από τον συγγραφέα James A. Powel </strong></p>
<p style="text-align: justify;">Ίσως να είναι πιο εύκολο να εντοπίσετε την εμφάνιση της δραστηριότητας αυτής όταν πρόκειται για την αγορά ενός αγαθού, όπως. π χ ενός νέου αυτοκινήτου. Ας υποθέσουμε ότι έχετε καταλήγει σε δύο μοντέλα τα οποία έχουν παρόμοια τιμή ας πούμε σε ένα Vauxhall και σι ένα Ford. Το καθένα από αυτά έχει κάποιο θετικά και κάποια αρνητικά στοιχεία σε σύγκριση με το άλλο . Αφού βασανιστήκατε αρκετά σχετικά με το ποιο από τα δύο να επιλέξετε, τελικά καταλήγετε στο Vauxhall και αμέσως ξεκινά η γνωστική ασυμφωνία. Καθώς δεσμεύεστε στην επιλογή του Vauxhall πιάνετε τον εαυτό σας να ανακαλεί στη μνήμη όλα τα θετικά του μοντέλου που επιλέξατε και το αρνητικά αυτού που απορρίψατε, Την ίδιο στιγμή υποβαθμίζετε και τα αρνητικά αυτού που επιλέξατε κοι το θετικά αυτού που απορρίψατε. Το αποτέλεσμα είναι να είστε χαρούμενοι με την επιλογή σας.</p>
<p style="text-align: justify;">Αν τελείωνε εδώ το όλο θέμα, θα ήταν όλα καλά. Παρ' όλα αυτά, υπάρχει και η άλλη πλευρά της γνωστικής ασυμφωνίας, η οποία τίθεται σε λειτουργία αφού έχετε κάνει την επιλογή σας. Μετά την αγορά του Vauxhall μπορεί να αρχίσετε να ανησυχείτε ότι ίσως να κάνατε τη λάθος επιλογή Αρχίζετε να ανακαλείτε τα θετικά αυτού που απορρίψατε και τα αρνητικά αυτού που επιλέξατε! Αυτό μπορεϊ να σας προκαλέσει δυστυχία, θλίψη, να σας οδηγήσει ακόμα και στο να προσπαθήσετε να αντιστρέφετε την επιλογή σας.</p>
<p style="text-align: justify;">Στα διαζύγια στα οποία ένα άλλο άτομο έχει μπει ανάμεσα σε εσάς και τον πρώην αγαπημένο σας ο ίδιος μηχανισμός τίθεται, συνήθως, σε λειτουργία.Όταν αποφασίσετε ότι ένα διαζύγιο θα ήταν η καλύτερη λύση. στην αρχή συνήθως νιώθετε χαρούμενοι και ανακουφισμένοι. Ωστόσο, η γνωστική ασυμφωνία τις περισσότερες φορές ξεκινά με αμφιβολίες για το αν και κατά πόσο ήταν σοφή η επιλογή που κάνατε. Δεν είναι καθόλου ασυνήθιστο ότι υπάρχουν πολλοί χωρισμοί, διαζύγια και επανασυνδέσεις.Όσο δύσκολο κι αν είναι αυτό για έναν ενήλικα, οι επιπτώσεις που μπορεί να έχει στα παιδιά μπορεί να είναι καταστροφικές.</p>
<p style="text-align: justify;">Όταν οι γονείς παίρνουν διαζύγιο εξαιτίας κάποιων παράλληλων σχέσεων, τα παιδιά στις περισσότερες περιπτώσεις σαστίζουν και τρομάζουν από όσα βλέπουν να συμβαίνουν γύρω τους. Η ιδέα ότι ένας από τους δύο γονείς «δεν είναι πια ερωτευμένος» με τονάλλο τούς είναι αδιανόητη και, ως εκ τούτου, είναι πιθανό να αναπτύξουν α ισθ ήματα έχθρας απέναντι στον καινούργιο άντρα ή την καινούργια γυναίκα που μπαίνει στη ζωή τους Το γεγονός αυτό μπορεί να ενισχύσει την επίδραση της γνωστικής ασυμφωνίας και να κάνει τον γονιό να αναρωτιέται αν αυτό που έκανε ήταν ένα τρομερό λάθος.</p>
<p style="text-align: justify;">Αν, κατόπιν αυτού, προκύψει επανασύνδεση του ζευγαριού, τότε η κατάσταση προκαλεί ακόμα μεγαλύτερη σύγχυση στο παιδί. Συνήθως ο ένας ή και οι δύο γονείς έχουν προσπαθήσει να εξηγήσουν τον λόγο για τον οποίο εγκαχέλειψαν τον  πρώην σύντροφό τους, δίνοντας ασαφείς εξηγήσεις, όπως «δεν είμαι χαρούμενος» και λέγοντας στο παιδί ότι «ερωτεύτηκα κάποιον άλλον». Επομένως, όταν οι γονείς επανσσυνδέονται, οι προηγούμενες εξηγήσεις ίων γονιών δεν βγάζουν νόημα για τα παιδιά.</p>
<p style="text-align: justify;">Αυτο δεν σημαίνει ότι οι γονείς πρέπει να συνεχίσουν να μένουν μαζί, ανεξάρτητα από τα συναισθήματά τους. «για χάρη των παιδιών. Οι άνθρωποι πρέπει να συνεχίζουν τη ζωή τους. Πολλές φορές γίνονται λάθος γάμοι και λάθος σχέσεις. Οταν. όμως. προκύπτει ένα διαζύγιο, ο κάθε γονιός πρέπει να σκεφτεί πολυ προσεκτικά τις εξηγήσεις που θα δώσει στο παιδί και να έχει στο μυαλό του την πιθανότητα επανασύνδεσης με τον εν διαστάσει σύζυγο. Είναι προς το συμφέρον όλων να συνεργαστούν οι δύο γονείς και να καταλήξουν σε μια ικανοποιητική εξήγηση για τα παιδιά. Και οι δύο γονείς θα πρέπει να αποφασίσουν από κοινού τι θα πουν και τι δεν θα πουν στα παιδιά. Αφού το κάνουν αυτό, θα πρέπει να μαζευτούν όλοι μαζί ως οικογένεια και να εξηγήσουν στα παιδιά τη νέα κατάσταση.</p>
<p style="text-align: justify;">Οι εξηγήσεις που θα δοθούν θα πρέπει να δίνουν έμφαση στο γεγονός ότι το παιδιά δεν φταίνε σε καμία περίπτωση για τον χωρισμό, αλλά ότι αφορά αποκλειστικά τους ενήλικες Θα πρέπει να αποφύγουν αυστηρά να χρησιμοποιήσουν τα παιδιά ως μέσο χειραγώγησης, επίπληξης, εξευτελισμού ή τιμωρίας του άλλου γονιού. Και οι δύο γονείς θα πρέπει να σημειώσουν και να τηρήσουν το περιεχόμενο των όσων πρόκειται να πουν στα παιδιά. Με αυτόν τον τρόπο, όταν τα παιδιά, αναπόφευκτα, ρωτήσουν ξανά στα χρόνια που θα ακολουθήσουν για ποιον λόγο οι γονείς πήραν διαζύγιο, οι γονείς θα μπορούν να ανατρέξουν στο προσυμφωνημένο «σενάριο» και να δώσουν απαντήσεις συνεπείς με αυτές που είχαν δώσει στα παιδιά τους παλιότερα.</p>
<p style="text-align: justify;">Απώλεια της αγάπης </p>
<p style="text-align: justify;">Αν το διαζύγιο οψείλεται στην απώλεια της αγάπης ή της στοργής που ένιωθε ο ένας γονιός για τον άλλο, υπάρχει μεγάλος κίνδυνος τα παιδιά να αρχίσουν να φοβούνται ότι η μαμά ή ο μπαμπάς τους θα πάψει να αγαπάει και τα ίδια. Οι ενήλικες μπορούν να διαχωρίσουν σαφώς την ατελείωτη αγάπη που νιώθουν για τα παιδιά τους από την αγάπη που νιώθουν για κάποιον άλλο ενήλικα, η οποία μπορεί να αλλάξει. Τα παιδιά, γενικά, δεν μπορούν να κάνουν αυτόν τον διαχωρισμό. Για τον λόγο αυτό, θα πρέπει να αναφέρεστε στο ζήτημα αυτό συνέχεια καθώς το παιδί μεγαλώνει και η συλλογιστική του ικανότητα ωριμάζει. Αν το αγνοήσετε αυτό τότε είναι πιθανό να αρχίζει να εκδηλώνειτις ανασφάλειές του και τους φόβους του μέσα από αυτοκαταστροφική συμπεριφορά.</p>
<p style="text-align: justify;">Aπόσπασμα από το σύγγραμμα Οικογενειακή Ψυχολογία. Ευχαριστούμε τις εκδόσεις Μεταίχμιο για την ευγενική παραχώρηση του υλικού. </p>