<p style="text-align: justify;"><em><strong>Αναγνώστριά μας ρωτά: </strong></em></p>
<p style="text-align: justify;"><span lang="EL">Καλησπέρα σας, είμαι μια εργαζόμενη γυναίκα 33 ετών, μητέρα ενός 2χρονου κοριτσιού παντρεμένη εδώ και 3,5 χρόνια. Επικοινωνώ μαζί σας, διότι τελαυταία βρίσκομαι σε ένα αδιέξοδο μεταξύ λογικής και συναισθήματος. Το σύζυγό μου τον γνώριζα το 2008, 7 μήνες ύστερα από ένα επώδυνο για μένα χωρισμό. Γνωριστήκαμε, ερωτευτήκαμε, περάσαμε όμορφες στιγμές (με το σύζυγό μου,) με στήριξε σε πολύ μεγάλες δυσκολίες που αντιμετώπισα προ γάμου αποφασίσαμε να παντρευτούμε, και έχουμε οικοδομήσει μια σχέση σε πολύ γερά θεμέλια. Τον αγαπώ, τον σέβομαι, τον εκτιμώ, δεν τον έχω απατήσει και δεν σκοπεύω να το κάνω, ούτε βεβαίως περνάει από τη σκέψη μου να τον αφήσω. Έχουμε βέβαια τις δυσκολίες και τις συγκρούσεις μας, αλλά διαρκούν λίγο και επιλύονται. Όμως από την πλευρά μου το πάθος έχει χαθεί και σε ένα βαθμό ευθύνεται η κάπως απότομη συμπεριφορά του μερικές φορές. Η σκέψη μου είναι πάντα σε εκείνη τη σχέση που έληξε άδοξα. Το 2007 έζησα έναν πραγματικά μεγάλο έρωτα, με πάθος αγάπη, προσμονή, γεμάτο συναισθήματα και προσδοκίες,κοινά όνειρα για το μέλλον το παραμύθι που κάθε γυναίκα ονειρεύεται, με έναν άνθρωπο 8 χρόνια μεγαλύτερό μου. Έναν έρωτα που πιστεύω ότι κάποιος τον ζει μια φορά στη ζωή του και νιώθω τυχερή για αυτό. Εκείνος ήταν και έδειχνε πολύ ερωτευμένος, είχαμε αποκτήσει ψυχική επαφή (δίχως υπερβολή) και μου είχε πει ότι αν κάτι δεν πάει καλά μεταξύ μας, εκείνος θα μείνει μόνος. Ήμουν έλεγε η γυναίκα της ζωής του, μου προσέφερε και δαχτυλίδι με γνώρισε στην οικογένειά του και όλα κυλούσαν όπως στα παραμύθια. Όλα εξελίσσονταν πολύ καλά μέχρι που σε κάποια συζήτησή μας και κατόπιν επίμονων ερωτήσεών του, του είπα ότι είχα 2 σχέσεις πριν από εκείνον (και όχι μια όπως αρχικά νόμιζε). Αυτό ήταν η αρχή του τέλους, εκ των υστέρων θεωρώ ότι μπορεί να ήταν η αφορμή να μην προχωρήσει. Με συνοπτικές διαδικασίες έεπιτα από 2 μήνες σε ένα δείπνο μου ανακοίνωσε ότι δε με εμπιστεύεται πια, ότι δεν είναι ερωτευμένος και ότι θέλει να χωρίσουμε. Με αποχαιρέτησε με ένα φιλί. Δε μου άφησε κανένα περιθώριο επικοινωνίας ή επανασύνδεσης, παρόλο που προσπάθησα πολύ, χωρίς ακρότητες, ωστόσο έκτοτε δεν έχουμε καμία απολύτως επαφή. Σεβάστηκα την επιθυμία-απόφασή του και μετά από πολύ πόνο, πένθος και κάποιες επισκέψεις σε ψυχολόγο, προχώρησα τη ζωή μου. Στις 21 Μαίου 2015 κλείνουν 7 χρόνια από εκείνο το χωρισμό, ο άνθρωπος αυτός δεν έχει φύγει ούτε μια μέρα από τη σκέψη μου. Με την πάροδο των ετών απαλύνθηκαν οι πληγές και έχουν απομείνει μόνο οι θετικές αναμνήσεις. Όμως για μένα είναι ισχυρή η ανάμνηση του συναισθήματος. Ξέρω ότι δεν θα είμαστε ποτέ πια μαζί, δεν θα επεδίωκα κάτι τέτοιο, όμως πραγματικά αισθάνομαι την ανάγκη να μάθω πώς είναι στη ζωή του, να επικοινωνήσω μαζί του, αλλά δεν το κάνω. (θα με περάσει και για τρελλή πιθανόν). Μάλλον έχω ακόμα αισθήματα. Αυτό που ξέρω σίγουρα είναι ότι δεν έχει παντρευτεί, έχει αφοσιωθεί στη δουλειά του. (κρυφοκοιτάμε ο ένας το </span><span>profil</span><span lang="EL"> του άλλου στο </span><span>fb</span><span lang="EL">) Και εδώ η λογική συγκρούεται με το συναίσθημα. Δε μπορώ να τον βγάλω από τη σκέψη μου, ήθελα μόνο να τον δω έστω για λίγο, να μιλήσουμε απλά, δε θέλω να αναστατώσω τις ζωές μας. Μήπως έχω αρχίσει και χάνω τα λογικά μου?? Σας ευχαριστώ.</span></p>
<p style="text-align: justify;"><span lang="EL"><br /></span></p>
<p style="text-align: justify;"><span><em><strong> Στο ερώτημά σας απαντά ο ψυχίατρος Γεώργιος Φλώρος.</strong> </em> </span></p>
<p style="text-align: justify;">Θα έλεγα ότι η φίλη μας έχει εξιδανικεύσει την προηγούμενη σχέση και τώρα που έχει περάσει σε ένα άλλο στάδιο το οποίο θα μπορούσαμε να αποκαλέσουμε όχι απαραίτητα κρίση μέσης ηλικίας αλλά μάλλον σε μια πραγματικότητα χωρίς ενδιαφέρον, ίσως είναι και τύπος που της αρέσουν πιο οι έντονες καταστάσεις, ανακαλεί το παρελθόν της. Είναι σε τυπική ρουτίνα και αισθάνεται περιορισμένη. Μια παλιά σχέση που τελείωσε με περίεργο τρόπο, άραγε είναι τόσο καίριο πλήγμα να έχει μια γυναίκα 2 σχέσεις; Προφανώς κάποιο πρόβλημα υπήρχε σε αυτή την περίπτωση.</p>
<p style="text-align: justify;">Κάθεται και φαντασιώνεται κάποια πράγματα για να κάνει την πραγματικότητά της πιο ενδιαφέρουσα. Λέει για παράδειγμα ότι κοιτά το προφίλ στο facebook και νομίζει ότι και εκείνος κάνει το ίδιο χωρίς να το γνωρίζει όμως! Και σκέφτεται τι θα γινόταν αν… για να κινητοποιήσει τα συναισθήματά της.</p>
<p style="text-align: justify;">Η δική μου η πρόταση είναι να κάνει τη ζωή της λίγο πιο ενδιαφέρουσα και να βάλει λίγο χρώμα γιατί πολλές φορές οι φαντασίες δεν φέρνουν το αποτέλεσμα που επιθυμούμε. Υπάρχει πολύ μεγάλη έλλειψη ενδιαφέροντος στη σημερινή της ζωή και ίσως αυτό είναι το πρόβλημα.</p>
<p style="text-align: justify;"> </p>