Πώς αναγνωρίζουμε έναν σχιζοφρενή;

<p style="text-align: justify;">Τι είναι η σχιζοφρένεια</p>
<p style="text-align: justify;">Η σχιζοφρένεια εισήχθη πρώτη φορά στην ψυχιατρική το 1908 από τον ψυχίατρο Kugene Bleuler, ο οποίος περιέγραψε το ψυχωσικό άτομο ως εκείνο που δυσκολεύεται να διαχωρίσει το πραγματικό από το φαντασιακό. Πρόκειται για τη σοβαρότερη ψυχική διαταραχή. Διαταράσσει και αποδιοργανώνει τον τρόπο με τον οποίο το άτομο σκέφτεται, αισθάνεται, συμτχριφέρεται και αντιλαμβάνεται τον κόσμο γύρω του. Ανήκε: στην κατηγορία των ψυχωσικών διαταραχών και οφείλεται σε διαταραχές στη λειτουργία του εγκεφάλου. Τα συμπτώματα της σχιζοφρένειας διακρίνονται σε δύο μεγάλες κατηγορίες, τα θετικά και τα αρνητικά.</p>
<p style="text-align: justify;">Τα θετικά συμπτώματα είναι εκείνα που προστίθενται στις καθημερινές εμπειρίες του ατόμου και περιλαμβάνουν τις ψευδαισθήσεις και τις παραληρητικές ιδέες. Στις ψευδαισθήσεις ο ασθενής αντιλαμβάνεται στις αισθήσεις του πράγματα που στην πραγματικότητα δεν υπάρχουν. Συνήθως ακούει ήχους, θορύβους, φωνές ή συνομιλίες, χωρίς ωστόσο κάποιος να του μιλάει. Κάποιες φωνές σχολιάζουν τη συμπεριφορά του, του δίνουν εντολές, τον προειδοποιούν για επερ/όμινους κινδύνους, τον εξυψώνουν κ.λπ. Μπορεί να βλέπει ανθρώπους ή να νιώθει αόρατες δυνάμεις να τον αγγίζουν. Οι παραληρητικές ιδέες περιγράφουν μια σειρά ψευδών πεποιθήσεων που δεν υπόκεινται στη λογική. Για παράδειγμα, ο ασθενής πιστεύει ότι γίνονται συ νωμοϋτέες εναντίον του, ότι η σκέψη του ελέγχεται από εξωτε ρικές δυνάμεις, ότι η τηλεόραση του στέλνει ειδικά μηνύματα οτι επικοινωνεί με όντα που ζουν σε άλλο πλάνητη κ.λπ.</p>
<p style="text-align: justify;">Η συμπεριφορά του ασθενή είναι παράξενη, π.χ. προβαίνει σε ασυνήθιστες χειρονομίες ή εκφράσεις προσώπου που συχνά αποτελούν απαντήσεις του στις ψευδαισθήσεις ή στις παραληρητικές του ιδέες. Η σκέψη του ψυχωσικού ασθενή είναι αποδιοργανωμένη, η λογική της σειρά κατακερματισμένη, ενώ το συναίσθημά του δεν συνάδει πάντα με αυτό που λέει, με αποτέλεσμα η επαφή του με τους άλλους να διαταράσσεται και ο ίδιος να απομονώνεται. Τα αρνητικά συμπτώματα χαρακτηρίζουν την απουσία ή τα ελλείμματα στοιχείων της φυσιολογικής σκέψης και συμπεριφοράς και περιλαμβάνουν το αμβλύ συναίσθημα, την αβουλία, την ελλειμματικότητα στην παραγωγή του λόγου, την απόσυρση, την κοινωνική απομόνωση και την έκπτωση στο περιεχόμενο της σκέψης. Ένα στα 100 άτομα σήμερα, άντρες και γυναίκες, πάσχει από σχιζοφρένεια. Είναι μια νόσος που εμφανίζεται σε όλους τους πολιτισμούς, τις κοινωνικές τάξεις, τα έθνη, τις θρησκείες, τις φυλές. Η ηλικία κατά την οποία εμφανίζονται τα συμπτώματα είναι συνήθως το τέλος της εφηβείας και η αρχή της ενήλικης ζωής.</p>
<p style="text-align: justify;">Ποια είναι τα αίτια της σχιζοφρένειας και πώς θεραπεύεται;</p>
<p style="text-align: justify;">Η προδιάθεση στη σχιζοφρένεια κληρονομείται, ενώ το περιβάλλον μοιάζει να επιδρά σε διαφορετικό βαθμό στα διαφορετικά άτομα ώστε να εκδηλωθεί η ασθένεια. Η σχιζοφρένεια «τρέχει» μέσα στις οικογένειες και συνδέεται με ανισορροπίες στα πολύπλοκα χημικά συστήματα του εγκεφάλου. Θεραπευτικά αντιμετωπίζεται κυρίως με φαρμακευτική αγωγή και ψυχοεκπαιδευτικές παρεμβάσεις. Με τα αντιψυχωσικά φάρμακα μειώνονται τα συμπτώματα της σχιζοφρένειας και επιτυγχάνεται σε μεγάλο βαθμό η πρόληψη της πιθανότητας μελλοντικών υποτροπών. Η ψυχοεκπαίδευση λειτουργεί υποστηρικτικά στον ασθενή και στην οικογένειά του και βοηθάει στην αποτελεσματικότερη αντιμετώπιση της ασθένειας. Η ψυχοκοινωνική αποκατάσταση βοηθάει τον ασθενή να ενταχθεί στην κοινωνία μέσω της ενίσχυσης των κοινωνικών και επαγγελματικών δεξιοτήτων του. Έρευνες μας αποκαλύπτουν ότι το 25% των ασθενών θεραπεύεται πλήρως, το 50% μερικώς και το υπόλοιπο 25% χρειάζεται μακροχρόνια στήριξη και θεραπεία. Σημαντικό στοίχημα στην πρόοδο μιας ανοιχτής, χωρίς διακρίσεις κοινωνίας και στη βελτίωση της ποιότητας της ζωής των ψυχικά ασθενών είναι η εξάλειψη κάθε μορφής αποπροσανατολιστικών μύθων και η καταπολέμηση του στίγματος που αποδίδεται στην ψυχική ασθένεια.</p>

Σχετικά άρθρα