Σχέσεις: Όταν ο άνδρας φοβάται την μαμά του!

<p style="text-align: justify;"><strong>Aναγνώστριά μας ρωτά: </strong></p>
<p style="text-align: justify;">Γεια σας, είχα γράψει στο παρελθόν αρκετές φορές ήθελα όμως να σας ξανα γράψω το πρόβλημα που με απασχολεί εδώ και 9 χρόνια είμαι 52 ετών χωρισμένη με κόρη 30 παντρεμένη και γιο 33 που μένει ακόμα μαζί μου με τον σύντροφό μου- 49 ετών εκείνος και ελεύθερος δηλαδή δεν έχει παντρευτεί ποτέ. <br />Είμαστε μαζί 9 χρόνια συνολικά μαζί, τα 2 πρώτα χρόνια πιο χαλαρά και τα τελευταία χρόνια δεσμό κανονικά. Το πρόβλημα είναι ενώ πηγαίνω εκεί δηλαδή είμαι η νοικοκυρά του σπιτιού αλλά ως εκεί. Δεν προχωράει η σχέση σε δεύτερο βήμα δηλαδή συγκατοίκηση. Αυτό όμως δεν με προβληματίζρι τόσο διότι έχω και το δικό μου σπίτι και τον ελεύθερο χώρο όπως και αυτός. Το πρόβλημα είναι ότι μένουμε στο εξωτερικό και όταν έρχεται η μητέρα του εγώ πρέπει να πηγαίνω σπίτι μου και ούτε με παίρνει μαζί του. Στο πατρικό του πηγαίνει πάντα μόνος και γτο χειρότερο κρύβει αυτή τη σχέση. <br />Όταν ξέρει ότι θα έρθει η μητέρα του κρύβει όλα τα ίχνη του σπιτιού από μένα δηλαδή κάνει το παν για να μην το πάρει χαμπάρι και πάντα λέει ψέματα ότι δήθεν την επόμενη φορά θα με γνωρίσει στη μάνα του. Έχουμε χωρίσει πολλές φορές γι αυτό το λόγο και πάντα επιστρέφουμε, όπως και τώτα που είχε έρθει η μητέρα του και κάθισε 4 μήνες και εγώ του έβαλα όρους ή θα μου πει για ποιο λόγο γίνεται αηυτό ή δε με ξαναβλέπει και όντως μου είπε ότι τα τελευταία χρόνια δεν λέει τους λόγους και πως η αλήθεια είναι ότι η μητέρα του δε θέλει να έχει τη γκόμενα στα πόδια της και πως δεν την αποδέχεται στο σπίτι της. Θα το δεχτεί μόνο αν είναι μια μόνιμη γυναίκα, λέει. <br />Εγώ τον ρώτησα εάν αυτός καλύπτεται με αυτούς τους όρους που του έθεσε η μητέρα του δηλαδή εάν τον προβληματίζει αυτόν τον ίδιο και απάντησε ότι θα ψάξει να βρει μια λύση. Πώς μπορώ να τον εμπιστευθώ, θα κρατήσει το λόγο του αυτή τη φορά; Τι με συμβουλεύετε να κάνω; Δεν πρέπει σαν άνδρας αν πρα;γματικά ενδιαφέρεται να κάνει κάτι; Εγώ το παίρνω προσβλητικά και αυτό με θυμώνει πολύ. Τόσο που έχουμε συνέχεια καβγάδες. Από την άλλη έχω και τη δική μου οικογένεια που μου λένε εάν σε ιέλει θα κάνει κάτι και πάει λέγοντας. Ευχαριστώ που με ακούσατε.</p>
<p style="text-align: justify;">Στο ερώτημά σας απαντά ο ψυχολόγος <strong>Πάνος Μυλωνάς. </strong></p>
<p style="text-align: justify;">Αγαπητή αναγνώστρια, </p>
<p style="text-align: justify;">Σε κάθε σχέση η οικογένεια μπορεί να αποτελεί σημαντική πηγή υποστήριξης αλλά μπορεί επίσης να είναι η αιτία προστριβών και καυγάδων λόγω συνεχών παρεμβάσεων. Το κύριο πρόβλημα στη σχέση σας γράφετε ότι πηγάζει από τη σχέση του συντρόφου σας με τη μητέρα του.</p>
<p style="text-align: justify;">Είστε μαζί εννιά χρόνια και είστε ευχαριστημένη με την εξέλιξη της σχέσης, δεν θέλετε να παντρευτείτε ούτε να συγκατοικήσετε αλλά είναι σημαντικό για σας ο καθένας να έχει το δικό του προσωπικό χώρο. Το πρόβλημα για σας είναι ότι ο σύντροφος σας, σας αποκλείει από ένα σημαντικό κομμάτι της ζωής του, τη σχέση του με τη μητέρα του. Πρακτικά ίσως μπαίνει σε δεύτερη μοίρα η σχέση σας τη περίοδο που τον επισκέπτεται η μητέρα του αλλά ταυτόχρονα αναρωτιέμαι αν συναισθηματικά νιώθετε ότι δεν σας δίνει την αξία που θέλετε. Αναρωτιέμαι επίσης αν έχετε συνδέσει τη γνωριμία με τη μητέρα του με μια κίνηση απο μέρους του που θα σας δέιξει πόσο σημαντική είστε για αυτόν. Παράλληλα όμως φαντάζομαι ότι όσο καιρό είστε μαζί σας έχει αποδείξει με άλλους τρόπους τι αισθάνεται για σας και ίσως είναι σημαντικό να το έχετε στο μυαλό σας.</p>
<p style="text-align: justify;">Είναι αναμενόμενο να θυμώνετε και να θεωρείτε προσβλητική τη στάση του καθώς επίσης αναφέρετε ότι του έχετε εξηγήσει πώς αισθάνεστε και τι περιμένετε απο αυτόν. Είναι θετικό που υπάρχει επικοινωνία μεταξύ σας. Αν και δεν έχετε παντρευτεί, είστε σε μια μακροχρόνια σχέση. Η σοβαρότητα και η μονιμότητα μιας σχέσης δεν αποδεικνύεται απαραίτητα από το γάμο, μια άποψη που δε συμμερίζεται η μητέρα του. Ο ίδιος ίσως προσπαθεί να κρατήσει τις ισορροπίες και ίσως δε θέλει να έρθει σε αντιπαράθεση με τη μητέρα του. Εσείς πρέπει να αποφασίσετε αν και σε ποιό βαθμό μπορείτε να το σεβαστείτε αυτό</p>
<p style="text-align: justify;">Δε μπορείτε να κάνετε κάτι άλλο από αυτό που ήδη έχετε κάνει. Με συνεχιζόμενη επικοινωνία και ειλικρίνεια κάθε σχέση μπορεί να μπεί σε ένα νέο πλαίσιο αλλά θα σας συμβούλευα να είστε πρώτα ειλικρινής με τον εαυτό σας και να αποφασίσετε με ψυχραιμία ποιά είναι τα δικά σας όρια στη σχέση και αν έιναι σημαντική ή όχι η αποδοχή της μητέρας του. </p>

Σχετικά άρθρα