Διαζύγιο: Πώς να ησυχάσεις το παιδί σου

<p style="text-align: justify;"><strong><span style="text-align: justify;">Οι περισσότεροι γονείς θεωρούν το σχολείο σημαντικό, αλλά για τα παιδιά διαζευγμένων γονιών το σχολείο να σημαίνει κάτι παραπάνω. Είναι ίσως το μόνο κομμάτι της ζωής του που δεν αλλάζει. Και ενώ μπορεί να έχουν πάει σε άλλο σχολείο λόγο αλλαγής κατοικίας, η καθημερινότητα και οι οικείες δραστηριότητες του αποτελούν συχνά μια καθησυχαστική σταθερά για τα παιδιά.</span></strong></p>
<p style="text-align: justify;">Από την ψυχολόγο Έρα Μουλάκη </p>
<p style="text-align: justify;">Ολοι γνωρίζουμε ότι ένα σταθερό, υποστηρικοτό οικογενειακό πλαίσιο παίζει καθοριστικό ρόλο στην σχολική απόδοση ενός παιδιού. Είναι αναμενόμενο λοιπόν όταν αυτό το οικογενειακό περιβάλλον κλυδωνίζεται και συχνά είναι πηγή εντάσεων και καυγάδων να παρατηρείται και μια αντίστοιχη πτώση στην σχολική απόδοση.</p>
<p style="text-align: justify;"><strong>Ένα παιδί που έχει συσσωρευμένο θυμό, στεναχώρια και λύπη είναι αναμενόμενο να παρουσιάσει κάποια από της παρακάτω συμπεριφορές:</strong></p>
<p style="text-align: justify;"><strong>&gt; ονειροπόληση</strong></p>
<p style="text-align: justify;"><strong>&gt; δυσκολία συγκέντρωσης</strong></p>
<p style="text-align: justify;"><strong>&gt; έλλειψη κινήτρου</strong></p>
<p style="text-align: justify;"><strong>&gt; ξεσπάσματα και βίαιη συμπεριφορά</strong></p>
<p style="text-align: justify;"><strong>&gt; απόρριψη και άρνηση να πάει σχολείο για το σχολείο</strong></p>
<p style="text-align: justify;"><strong>&gt; και ακόμα συναισθηματική απομόνωση</strong></p>
<p style="text-align: justify;">Οι γονείς λοιπόν θα πρέπει να είναι έτοιμη να επέμβουν και να βοηθήσουν το παιδί να τα χειρισθεί, πριν χαρακτηριστεί σαν απείθαρχο, απομονωθεί απο τα άλλα παιδιά και αποτύχει στην σχολική του χρονιά.</p>
<p style="text-align: justify;">Προσπαθήστε να ενημερώσετε τους καθηγητές του παιδιού σας για την δύσκολη περίοδο που διανύει, και ζητήστε τους να δείξουν κατανόηση. Κάποιες απλές προτάσεις που μπορεί όμως να βοηθήσουν είναι:</p>
<p style="text-align: justify;">- Κρατήστε ανοιχτή γραμμή επικοινωνία με του καθηγητές του παιδιού σας. Συχνά οι ένταση του σπιτιού εκδηλώνεται στην τάξη. Αν δεν έχετε ακούσει τίποτα μην υπόθετε ότι όλα είναι καλά. Το γεγονός ότι ένα παιδί δεν ανοίγεται εύκολα για να μιλήσει, δεν σημαίνει ότι δεν το έχει και ανάγκη. Προσέξτε για σημάδια απομόνωσης και εσωστρέφειας, κυρίως σε παιδία που είχαν ακριβώς αντίθετη συμπεριφορά.</p>
<p style="text-align: justify;">- Προσπαθήστε να βρείτε λύση στα σχολικά προβλήματα. Ενισχύστε τις καλές επιδόσεις και αντίστοιχα διερευνήστε τους λόγους πιθανής αποτυχίας. Πάντα όμως επιμείνετε για να ακούσετε και να καταλάβετε τα συναισθήματα που μπορεί να κρύβονται πίσω από οποιαδήποτε σχολική επίδοση.</p>
<p style="text-align: justify;">- Αντιμετωπίστε εγκαίρως αρνητικές ή επιθετικές συμπεριφορές και ξεσπάσματα πριν μεγιστοποιηθούν και ξεφύγουν τελείως από τον έλεγχο σας. Βοηθήστε το παιδί να καταλάβει, με ποιο τρόπο οι σκέψεις και τα συναισθήματα του επηρεάζουν την συμπεριφορά του στο σχολείο.</p>
<p style="text-align: justify;">- Διατηρήστε τις καθημερινές δραστηριότητες και τη δομή που το παιδί σας χρειάζεται για να επιτύχει. Τα παιδιά όλων των ηλικιών είναι πιο ήρεμα όταν έχουν ένα συγκεκριμένο ωράριο, που δεν τα κάνει να ασφυκτιούν και όταν γνωρίζουν τα όρια των επιτρεπτών συμπεριφορών. Τα όρια παρέχουν ασφάλεια στα παιδιά.</p>
<p style="text-align: justify;">- Αναμειχθείτε και αρχίστε να συμμετάσχετε στις σχολικές δραστηριότητες όσο μπορείτε. Προσπαθήστε να είστε παρόντες σε γιορτές, σχολικές παραστάσεις ή άλλες δραστηριότητες που το παιδί συμμετάσχει. Η παρουσία σας του είναι ιδιαίτερη σημαντική. </p>
<p style="text-align: justify;">Προσπαθήστε να γνωρίσετε του συνομήλικους φίλους του παιδιού σας και προσέξτε αν υπάρχουν σημαντικές διαφορές, κυρίως σε παιδιά που αλλάζουν σχολείο ή τόπο κατοικίας. Διερευνήστε πως αισθάνεται με τους καινούργιους φίλους του και τι δυσκολίες αντιμετωπίζει.</p>
<p style="text-align: justify;"><strong>Τρόποι αντιμετώπισης</strong></p>
<p style="text-align: justify;">α) για τον γονιό</p>
<p style="text-align: justify;">β) για τον σύμβουλο/ ψυχολόγο</p>
<p style="text-align: justify;">«Ένα διαζύγιο δεν προκαλεί απαραίτητα ψυχοπαθολογία, ίσως να αυξάνει τις πιθανότητες για μια τέτοια εκδήλωση, αλλά σε καμία περίπτωση από μόνο του σαν γεγονός δεν προκαλεί ψυχοπαθολογία»<br />Κλείνοντας θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας κάποιες σκέψεις μου. Προβληματίστηκα πολύ για το τι θα μπορούσα να σας πω μέσα σε 10 λεπτά για ένα τόσο μεγάλο και περίπλοκο θέμα όσο το διαζύγιο.</p>
<p style="text-align: justify;">Στην ουσία η "συνταγή" αν θέλετε είναι γνωστή και μάλλον πολλοί από εσάς θα την έχετε ξανακούσει…να είστε κοντά στο παιδί, να του δείχνετε την αγάπη σας έμπρακτα, να το ενημερώνετε ανάλογα με την ηλικία του και να μην το αφήνετε στην άγνοια και στους φόβους του και να προσπαθείτε να διακρίνετε ανησυχητικά σημάδια δυσκολίας προσαρμογής.</p>
<p> </p>
<p> </p>
<p style="text-align: justify;"><strong><br /></strong></p>

Σχετικά άρθρα