Τάσεις φυγής: Τι είναι και πότε μας πιάνουν

<p style="text-align: justify;"><span lang="EL">Χαίρετε,</span></p>
<p style="text-align: justify;"><span lang="EL">Αρχικά, να σας συγχαρω για το ομορφα δομημένο </span>blog<span lang="EL"> σας που δίνει στοχευμένες λύσεις σε καθημερινά προβλήματα αλλά και άμεση επικοινωνία, δίνοντας μας ένα προσιτό μέσον βοηθειας.</span></p>
<p style="text-align: justify;">Δε θέλω να σας κουράσω, θα προσπαθήσω να μη μακρυγορήσω.</p>
<p style="text-align: justify;">Προέρχομαι από μια μεγάλη, δυσλειτουργική οικογένεια. Τους αγαπώ όλους πάρα πολύ, πάντα είμαι διπλα τους και παλευω να λύσω ολα τους τα προβλήματα. 19 ετων εφυγα σε  πλοια ως Δοκιμος πλοιαρχος και συνολικα εκανα 4 εξαμηνα ταξιδια σε πετρελαιοφορο αλλα και πολλες ακομα δουλειες, πάντα αυτο που ηθελα είναι να τους δωσω τη δυνατοτητα να ζουν αξιοπρεπως (χωρις συσσιτια ή δανεικα).</p>
<p style="text-align: justify;"><span lang="EL">Ειδα τους γονεις μου να χωριζουν, συνοδευσα τον αγαπημενο μου αδερφο σε ψυχιατρικη κλινικη λογω σχιζοφρενειας, την αδερφη μου να λιωνει λογω σακχαρώδη διαβητη και πολλα αλλα στο διαστημα 13-18 ετων. Σα χιονοστιβαδα, ξαφνικα εβλεπα τον κοσμο μου να καταρρεει. Για να μη τρελαθω, παντα φαντασιωνομουν ευχαριστα πραγματα, π.χ, κερδισα το λαχειο κ χτιζω πολυκατοικια με 1 οροφο για το καθε αδερφο/η μου, ακομα και τη διακοσμηση. Ωσπου απλα, πλεον σε οτι ζουσα το μυαλο μου ηταν παντα αλλου, δεν νιωθω τη στιγμη, σκεφτομαι το επομενο βημα/προβλημα/μερα.</span></p>
<p><span lang="EL">Ως αποτελεσμα αυτου, ετων 25 σημερα, νιωθω ευγνωμων για όσα εζησα, πολλες εμπειριες, εικονες κ.α, αλλα παντα κατι λειπει. Παντα υπαρχει κατι αλλο να κανω, να δω, να φυγω…</span></p>
<p><span lang="EL">Ειμαι σε σχεση με εναν ανθρωπο, αρκετα μεγαλυτερο μου, 40 ετων, ο οποιος είναι το στηριγμα μου, μου αρεσει που επιτελους δε χρειαζεται να αποφασισω εγω, νιωθω οτι μπορω να γυρω πισω κ να οδηγησει καποιος αλλος.</span></p>
<p><span lang="EL">Παλι ομως εμποδιο αυτο, οι τασεις φυγης. Ενω θελει να επισημοποιησουμε τη σχεση μας, εγω βλεπω αρθρο " Υποτροφιες στο Μεξικο" και με φανταζομαι ηδη εκει και οπουδηποτε αλλου..</span></p>
<p><span lang="EL">Η μητερα μου, μου ειχε πει, πως ποτε δεν ειμαι ευχαριστημενη και ετσι δε θα ευτυχησω και δυστηχως το βλεπω να γινεται.</span></p>
<p><span lang="EL">Θα ηθελα να ξερω τι μου συμβαινει και αν ειναι κατι με το οποιο μπορω να δουλεψω, εαν ειχα την οικονομικη δυνατοτητα θα επισκεπτομουν ψυχολογο, δυστηχως ομως προς στιγμην δεν ειναι εφικτο.</span></p>
<p>Σας ευχαριστω εκ των προτερων.</p>
<p>Στο ερώτημά σας απαντά ο ψυχολόγος, ομαδικός θεραπευτής<strong> Δημήτρης Κατσαρός. </strong></p>
<p style="text-align: justify;"><strong><br /><span>Μοιάζει να έχετε αντέξει μεγάλο πόνο και αυτό σας έχει κάνει πολύ προνοητική σαν άνθρωπο. Το μυαλό σας δουλεύει πολύ ακόμα κι όταν μοιάζει να μη χρειάζεται γιατί έχετε υποστεί μάλλον μεγάλες δυσκολίες χωρίς να τις περιμένετε. Δεν είμαι σίγουρος ότι καταλαβαίνω τι εννοεί η μητέρα σας όταν λέει ότι "δεν είστε ευχαριστημένη με τίποτα". Όταν υπάρχει τόσο μεγάλη δυσκολία μέσα στην οικογένεια κι εσείς βρίσκετε το ψυχικό απόθεμα να προσφέρετε πράγματα στην οικογένειά σας περισσότερο μου φαίνεται σαν να έχετε κατακτήσει με το δικό σας τρόπο ένα από τα βασικά στοιχεία της ευτυχίας: Το να στηρίζετε τις σχέσεις σας. Από την άλλη μοιάζει να έχετε ένα μεγάλο άγχος όσον αφορά στο "τι συμβαίνει στις σχέσεις όταν δεν είμαι εκεί να τις στηρίξω εγώ προσωπικά;" Η ευγνωμοσύνη είναι ένα συναίσθημα αμφιθυμικό διότι μας καθιστά χαρούμενους που "δεν πάθαμε τα ανάλογα" και ταυτόχρονα μας δίνει την αίσθηση πως "Χρωστάμε". Εσείς ό,τι "χρωστάτε" το δίνετε στην οικογένειά σας που δεινοπαθεί. Είστε δυνατός άνθρωπος και από την οικογένειά σας μοιάζει να είστε η πιο υγειής. Μήπως αυτό σας κάνει να νιώθετε πως αν φύγετε θα υπάρξει κακή εξέλιξη των πραγμάτων; Όχι μόνο στην οικογένειά σας αλλά και στη σχέση σας. (Αυτές είναι σκέψεις που διέπουν το χαρακτήρα άλλωστε). Το να φύγει κανείς από τους ανθρώπους που αγαπά και να γυρίσει σ'αυτούς έχοντας την γνώση πως τον περιμένουν είναι αυτό που κάνει τα ταξίδια ήρεμα και βοηθά στην απόκτηση εμπειριών και γνώσεων. Είναι το στοιχείο που ολοκληρώνει την αίσθηση της σχέσης. Αν νιώθετε πως για να σχετίζεστε με τους ανθρώπους που αγαπάτε πρέπει να "είστε εκεί" δεν είναι ταυτόχρονα και ένα δικό σας δικαίωμα αυτό;</span></strong></p>
<p> </p>

Σχετικά άρθρα