<p style="text-align: justify;">Τι είναι η παραλληρητική διαταραχή; </p>
<p style="text-align: justify;">Πρόκειται για μια ψυχωσική διαταραχή η οποία εκδηλώνεται με παραληρητικές ιδέες, δηλαδή ψευδείς πίστεις και πεποιθήσεις στη σκέψη του ασθενή. Οι ιδέες αυτές δεν είναι παράξενες και αλλόκοτες, όπως είναι, π.χ., στη σχιζοφρένεια, όπου ο ασθενής πιστεύει ότι η σκέψη του ελέγχεται από άλλα άτομα ή από το Θεό κ.λπ.. αλλά, αντίθετα, περιλαμβάνουν καθημερινές καταστάσεις που συμβαίνουν στην πραγματική ζωή. Στα παραδείγματα συγκαταλέγονται η ιδέα ότι το άτομο παρακολουθείται, ότι ένα άλλο άτομο είναι ερωτευμένο μαζί του, ότι κάποιος το εξαπάτησε, ότι πάσχει από μια σοβαρή ασθένεια κ.λπ. Ανάλογα με το κυρίαρχο παραληρητικό Θέμα, το παραλήρημα (delirium) κατατάσσεται σε έναν από τους πέντε παρακάτω διαφορετικούς τύπους: Στο «ερωτομανιακό παραλήρημαa» ο ασθενής πιστεύει ότι κάποιο άλλο άτομο ανώτερου κοινωνικού όπως είναι, π.χ., ένας σταρ, είναι ερωτευμένο μαζί του. Νιώθει μια εξιδανικευμίνη ρομαντική αγάπη  με εκείνον και όχι τόσο σεξουαλική έλξη. Μπορεί να κάνει απεγνωσμένη προσπάθειες να επικοινωνήσει με το αντικείμενο του πόθου του, κάνοντας αλλεπάλληλα τηλεφωνηματα. γράφοντας γράμματα ή αγοράζοντας του δώρα. Στο μεγαλοπμανιακό παραλήρημα  ο ασθενής θεωρεί οτι έχει διογκωμένη προσωπική αξία, δύναμη, γνώση  Συχνά έχει βαθιά πεποίθηση οτι αποτελεί  ενα μεγάλο ταλέντο που ο δεν εχει αναγνωριστεί από τους άλλους  ή ότι έχει κάνει μια σημαντική ανάκάλυψη</p>
<p style="text-align: justify;">Στο «ζηλοτυπικό παραλήρημα» ο ασθενής πιστεύει ότι ο σύντροφός του είναι άπιστος. Συνήθως δεν υπάρχει πραγματική αιτία για τη δυσπιστία και την ανησυχία του, ωστόσο καταλήγει να  τον παρακολουθεί, να του επιτίθεται κ.λπ. Στο «διωκτικό παραλήρημα»» έχει την πεποίθηση ότι κάποιος τον κακομεταχειρίζεται, τον παρακολουθεί, ότι θέλει να τον δηλητηριάσει, να τον κλέψει κ.λπ. Συχνά πνίγεται από μια φαντασιακή αίσθηση α δικίας και καταλήγει να εγκλωβίζεται σε μια επίμονη ενα σχοληση με τα δικαστήρια. Στο «σωματικό παραλήρημα» ο ασθενής διακατέχεται από παραληρηπκές ιδέες που του επι τάσσουν ότι έχει ένα σωματικό ελάττωμα ή ότι πάσχει από μια  ιατρική κατάσταση. Μπορεί να πιστεύει ότι εκπεμπει μια άσχημη μυρωδιά, π.χ. από το δέρμα ή από το στόμα του, ή ότι τον έχει προσβάλει ένα εσωτερικό παράσιτο ή ότι κάποια σημεία του σώματός του είναι δύσμορφα και άσχημα, παρά τις ενδείξεις περί του αντιθέτου.</p>
<p style="text-align: justify;">Η θεραπεία </p>
<p style="text-align: justify;">Στην παραλληρητική διαταραχή συνδυασμός ατομικής ψυχοθεραπείας και φαρμακευτικής αγωγής με αντιψυχωσικά φάρμακα είναι ένα κατάλληλο θεραπευτικό σχήμα για την παραληρητική διαταραχή. Θεραπευτικά οι παραληρητικές ιδέες δεν μπορούν να γίνουν αντικείμενο επεξεργασίας και επανελέγχου μέσω της λογικής εάν ο ασθενής δεν έχει χτίσει σχέση εμπιστοσύνης με το θεραπευτή του και αν οι άμυνές του είναι πολύ ισχυρές. Ως εκ τούτου, η δημιουργία μιας θεραπευτικής σχέσης θα είναι και ο βασικός Θεραπευτικός πυρήνας μέσα από τον οποίο ο ασθενής σταδιακά θα αμφισβητήσει το περιεχόμενο των ιδεών του, χωρίς να απειληθεί από την αλλαγή αυτή, και θα καταφέρει στην πορεία της θεραπείας του να ζήσει πιο παραγωγικά.</p>
<p style="text-align: justify;">Κείμενο της ψυχολόγου – ψυχοθεραπεύτριας Μυρσίνης Κωστοπούλου. Μπορείτε να διαβάσετε περισσότερα στο βιβλίο Μιλώντας για εμάς και τα προβλήματά μας. Ευχαριστούμε τις εκδόσεις Καστανιώτη για την ευγενική παραχώρηση του υλικού. </p>