<p><span>Η </span><strong>Καρυοφυλλιά Καραμπέτη</strong><span> γεννήθηκε το </span>1958<span> στη Δόξα </span>Διδυμοτείχου<span> του Νομού Έβρου. Είναι απόφοιτος της δραματικής σχολής του </span>Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος<span>. Άρχισε την καριέρα της στις αρχές της δεκαετίας του 1980 και έχει εργαστεί τόσο στο </span>θέατρο<span>, όσο και στον </span>κινηματογράφο<span> και την </span>τηλεόραση<span> με μεγάλη επιτυχία. </span></p>
<p><img style="margin-top: 0px;" src="http://bizznews.gr/wp-content/uploads/2013/06/KaryofiliaKarampeti_by_ManosAgrimakis.jpg" alt="" width="600" height="400" /></p>
<div>Ως τα 12 έζησε και μεγάλωσε στο χωριό, έχει εικόνες <em>«από τη συγκομιδή του καλαμποκιού, των καρπουζιών, τα νυχτέρια στα σπίτια, τα χωράφια». </em>Πολύτιμες μνήμες. <em>«Αισθάνομαι προνομιούχα που τα έχω ζήσει και δεν μεγάλωσα μέσα σε ένα διαμέρισμα βλέποντας τηλεόραση</em>».</div>
<div> </div>
<div><img style="margin-top: 0px;" src="http://s.enet.gr/resources/2010-01/8-10-thumb-large.jpg" alt="" width="600" height="409" /></div>
<div><br />Αλλά την ίδια ώρα ήθελε να φύγει. 'Η μήπως όχι; «<em>Δεν το ήθελα εγώ</em>» είπε, «<em>γιατί δεν το ήξερα εγώ. Ηταν ένα όνειρο του πατέρα μου</em>». Ο πατέρας της είδε στην Καρυοφυλλιά την καλή μαθήτρια, «<em>οι δάσκαλοι του έλεγαν ότι είμαι έξυπνο παιδί με μέλλον, ότι πρέπει να σπουδάσω». </em>Εκείνος της έλεγε ότι θα φύγουν από το χωριό «<em>για να μην πατάς πια λάσπες και να μην κάνουν τα παπουτσάκια σου τσίκι-τσίκι-τσικ στην άσφαλτο. Ξερίζωσε την οικογένειά του για να δώσει ένα καλύτερο μέλλον στα παιδιά του</em>» (ο αδελφός της  ακολούθησε τον δρόμο του αδελφού του πατέρα τους, μετανάστης στη Γερμανία όπου εργάστηκε στη Μερσεντές).</div>
<div> </div>
<div><img style="margin-top: 0px;" src="http://www.oneman.gr/gynaikes/hall_of_femme/article2552692.ece/BINARY/w620/karabeti_620.jpeg" alt="" width="600" height="450" /></div>
<div><br />«<em>Γιατρός</em>» απαντούσε όταν τη ρωτούσαν τι θα γίνει όταν θα μεγαλώσει αλλά μέσα της έλεγε «<em>ηθοποιός</em>». «<em>Είχα ήδη κολλήσει το μικρόβιο αλλά ντρεπόμουν να το πω γιατί νόμιζα ότι οι ηθοποιοί γεννιούνται, είναι αυθύπαρκτοι, κάτι σαν τους πρίγκιπες. Η Αλίκη </em>(Βουγιουκλάκη)<em>ας πούμε ήταν μια πριγκίπισσα· δεν μπορούσε κάποιος να γίνει Αλίκη</em>». Η λέξη πριγκίπισσα δεν προέκυψε τυχαία. Στο χωριό, όταν η μικρή Καρυοφυλλιά «κρατούσε» το παντοπωλείο που οι γονείς της διατηρούσαν μαζί με το καφενείο, περνούσε την ώρα της διαβάζοντας τα χαρτιά περιτυλίγματος, σελίδες περιοδικών. «<em>Θυμάμαι μια συνέντευξη της Κικής Σεγδίτσα με τίτλο "Αλίκη Βουγιουκλάκη, Το Παλατάκι της οδού Στησιχόρου". Γι' αυτό και έλεγα ότι η Αλίκη είναι μια πριγκίπισσα</em>».</div>
<div><img style="margin-top: 0px;" src="https://modest.files.wordpress.com/2012/07/1f57c303e3d55c1f4eb8b114c1e2057e.jpg" alt="" width="600" height="399" /></div>
<div> </div>
<div> </div>
<div><span style="text-decoration: underline;"><strong>ΤΙ ΛΕΕΙ ΓΙΑ ΤΟΝ ΧΡΟΝΟ ΠΟΥ ΠΕΡΝΑ;</strong></span></div>
<div><span style="text-decoration: underline;"><strong><br /></strong></span></div>
<div>Κακά τα ψέματα, είναι μεγάλο θέμα. Αλλά δεν θα το περιορίσω στο φύλο μας. Το πέρασμα του χρόνου φέρνει έναν τεράστιο υπαρξιακό τρόμο, τον φόβο του θανάτου και του γήρατος που συνδέεται με τη σωματική αδυναμία και την απώλεια της αξιοπρέπειας. Όσο περνούν τα χρόνια, δεν με φοβίζει η απώλεια της ομορφιάς, γιατί πιστεύω ότι δεν είναι εξωτερικό γνώρισμα, αλλά πηγάζει μέσα από την ψυχή, το πνεύμα. </div>
<div> </div>
<div><img style="margin-top: 0px;" src="http://thinkfree.gr/wp-content/uploads/2013/08/karabeti3.jpg" alt="" width="600" height="399" /></div>
<div> </div>
<div>Βλέπουμε ωραία κορίτσια που χάνουν τη γοητεία τους μέσα στο πρώτο λεπτό που τα γνωρίζεις. Αντίθετα, μια γυναίκα που γερνάει όμορφα είναι πάντα ωραία. Περισσότερο με φοβίζει μήπως ο χρόνος φέρει ασθένεια, αδυναμία και απώλεια φυσικής δύναμης, ώστε να μην μπορώ να διαχειριστώ το σώμα μου. Γι’ αυτό προσπαθώ να ενισχύσω τον οργανισμό μου με τέτοιο τρόπο ώστε να είναι καλύτερα προετοιμασμένος: προσέχω τη διατροφή μου, ασκούμαι, δουλεύω, ακονίζω το μυαλό μου. Δεν μπορούμε να πάμε κόντρα στον χρόνο γιατί το πορτρέτο του Ντόριαν Γκρέι έχει ολέθριες συνέπειες.</div>
<div> </div>
<div><img style="margin-top: 0px;" src="http://www.tovima.gr/files/1/migratedData/D2005/D1120/2abc8a.jpg" alt="" width="600" height="413" /></div>
<div> </div>
<div> </div>
<div> </div>
<div><span style="text-decoration: underline;"><strong>ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΗΘΕΛΕ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΜΑΝΑ;</strong></span></div>
<div> </div>
<div>Η αγαπημένη ηθοποιός μιλώντας για τους λόγους για τους οποίους δεν έφτασε ποτέ να ζήσει τη μητρότητα, είπε μεταξύ άλλων: «Δεν το θέλησα ποτέ. Σε παραξενεύει να το ακούς αυτό από μια γυναίκα, που συνήθως λέγεται ότι το μητρικό ένστικτο είναι πολύ έντονο μέσα της…» λέει στη real και συνεχίζει: «Πολλοί ήταν οι λόγοι. Ο πρώτος και βασικότερος ήταν ο υπαρξιακός μου τρόμος. Ήρθα από μικρό παιδί σε επαφή με την έννοια του θανάτου. </div>
<div> </div>
<div><img style="margin-top: 0px;" src="http://content-mcdn.feed.gr/filesystem/images/20081014/low/pegasus_LARGE_t_641_1589850.JPG" alt="" width="600" height="559" /></div>
<div> </div>
<div>Μια πολύ αγαπημένη οικογενειακή φίλη έχασε τα δυο και μοναδικά της παιδιά όταν εγώ ήμουν στην εφηβεία. Και αυτόν τον πόνο της μητέρας τον έζησα από κοντά. Και δεν μπόρεσα να ξεπεράσω τον βαθύ τρόμο του να γεννάς ένα παιδί και μετά να το χάνεις… Αυτά ήταν τα αισθήματά μου, όσο παράλογα κι αν ακούγονται. Μεγαλώνοντας, η ζωή μου ήταν πάρα πολύ γεμάτη. Ήταν τόσο μεγάλη η αγάπη και το πάθος μου για την τέχνη μου ώστε δεν είχα κάποιο κενό που έπρεπε να αναπληρωθεί από τη γέννηση ενός παιδιού…</div>
<div><img style="margin-top: 19px;" src="http://i.ytimg.com/vi/Jbj2csJL4k0/hqdefault.jpg" alt="" width="600" height="450" /></div>
<div> </div>
<div>Κι έπειτα υπήρχε και το γεγονός ότι πάντα ήμουνα κατά του γάμου. Και οι ερωτικές μου σχέσεις ήταν πάντοτε με ανθρώπους οι οποίοι προέρχονταν από τον χώρο του θεάτρου, χωρίς οικονομικό υπόβαθρο, με αβέβαιο παρόν και μέλλον. Οπότε έλεγα: «Και πώς θα το ζήσω ένα παιδί όταν καλά – καλά δεν μπορώ να συντηρηθώ εγώ»… Όμως κλείνοντας να πω ότι εάν υπήρχε η βαθιά επιθυμία θα είχα κάνει ένα παιδί. Αλλά πραγματικά δεν το θέλησα ποτέ και δεν το έχω μετανιώσει καθόλου. Δεν είμαστε πλασμένοι όλοι οι άνθρωποι για να κάνουμε παιδιά».</div>
<div> </div>
<div> </div>
<div><span style="text-decoration: underline;"><strong>Ο ΚΑΤΑ 15 ΧΡΟΝΙΑ ΝΕΟΤΕΡΟΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΗΣ ΣΥΝΤΡΟΦΟΣ ΤΗΣ</strong></span></div>
<div> </div>
<div> </div>
<div>
<p>Η Καρυοφυλλιά Καραμπέτη, όπως η ίδια εξομολογείται, έχει βρει τη γαλήνη και την ηρεμία στην προσωπική της ζωή, χάρη στον εδώ και πολλά χρόνια σύντροφό της Κρις Ραντάνοφ, ηθοποιό και κασκαντέρ στο επάγγελμα.</p>
<p><img src="http://www.iefimerida.gr/sites/default/files/image1270209184.jpg" alt="" width="600" /></p>
<p>Μάλιστα, η γνωστή ηθοποιός μίλησε για τον έρωτα που βιώνει αυτή την περίοδο στο BΗΜΑgazino: «Η ζωή μού χάρισε φως. Έχω την τύχη να μοιράζομαι τα τελευταία χρόνια μου με έναν υπέροχο άνθρωπο. Μου συμβαίνει κάτι που πάντα ονειρευόμουν: ζω μια σχέση που μου προσφέρει μια ισορροπία γλυκιά, ήρεμη, μια σχέση όπου πραγματικά ο ένας σέβεται τον άλλον και του δίνει χώρο, όπου υπάρχει αγάπη, κατανόηση, συμπόρευση».</p>
<p><img src="http://www.iefimerida.gr/sites/default/files/meranyhta-metamorfoseis.jpg" alt="" width="600" /></p>
<p>Στην ερώτηση αν ο έρωτας έπαιζε πάντα σημαντικό ρόλο στη ζωή της, η Καρυοφυλλιά Καραμπέτη απαντά: «Ναι. Μαζί με την τέχνη, ήταν ο άλλος πόλος στον οποίο στήριξα την ύπαρξή μου. Και μέσα απ' αυτόν προσπάθησα να δουλέψω τον εαυτό μου και να κατανοήσω καλύτερα τα ανθρώπινα. Ακόμη κι από τότε που ξεκίνησα την ερωτική μου ζωή, ήθελα να κοιτάω τον άλλον στα μάτια και να συζητάω μαζί του τα πάντα. Ήμασταν πολύ νέοι, σε μια ηλικία που το αίμα έβραζε, που ψάχναμε τον εαυτό μας, τη σεξουαλικότητά μας, τον κόσμο γύρω μας. Πίστευα, όμως, ότι τα μυστικά και τα ψέματα στις σχέσεις πονάνε, ότι τα πράγματα είναι πιο ουσιαστικά και σωστά όταν στηρίζονται στην αλήθεια, γιατί τότε μόνο μπορείς να καταλάβεις και να αποδεχθείς τον άλλον».</p>
<p><img src="http://www.iefimerida.gr/sites/default/files/8c3ab7a4371217928227418a149c4062.jpg" alt="" width="600" /></p>
<p>Νωρίτερα την προηγούμενη εβδομάδα είχε μιλήσει για τον έρωτά της και στο περιοδικό «antivirus», το οποίο απευθύνεται -ως επί το πλείστον- στην ελληνική gay κοινότητα. Δίχως να αναφέρει το όνομα του συντρόφου της, η Καρυοφυλλιά παραλλήλισε κατά μία έννοια τη ζωή της με το gay lifestyle, το οποίο δεν είναι αποδεκτό απ' όλους στην κοινωνία μας και συχνά κατακρίνεται.</p>
<p><img src="http://www.iefimerida.gr/sites/default/files/politismos_kosmiki_tradwdia_b.jpg" alt="" width="600" /></p>
<p>Συγκεκριμένα, στην ερώτηση «Αν ήσουν λεσβία, θα επέλεγες να το πεις δημόσια;» η διάσημη ηθοποιός απάντησε ως εξής: «Είμαι άνθρωπος που δεν μου αρέσει να μιλάω για την προσωπική μου ζωή. Ως straight γυναίκα, ζω κι εγώ μια ζωή που δεν είναι ακριβώς μέσα στις συγκεκριμένες συνθήκες που επικροτεί η κοινωνία. Δηλαδή δεν είμαι παντρεμένη, έχω ένα σύντροφο που είναι νεότερος, και μάλιστα μη Ελληνας. Είναι μετανάστης οικονομικός. Αυτά τα λέω γιατί ενδεχομένως είναι γνωστά. Δεν θα κατονομάσω τον σύντροφό μου εύκολα. Δεν θα βγω να φωτογραφηθώ μαζί του. Γιατί ξέρεις κάτι; Από ένα σημείο και μετά χάνεται η μπάλα. Παίρνει μια μεγάλη έκταση, που περνάει στον χώρο του κουτσομπολιού και στον χώρο του ξεπουλήματος».</p>
<p><img src="http://www.iefimerida.gr/sites/default/files/assets_large_t_420_5969226.jpg" alt="" width="600" /></p>
<p><strong>Ποιος είναι ο Κρις Ραντάνοφ</strong></p>
<p>Ο 42χρονος σύντροφος της διάσημης ηθοποιού, Κρις Ραντάνοφ, με τον οποίο διατηρεί σχέση εδώ και αρκετά χρόνια, ήρθε στη χώρα μας από τη Βουλγαρία ως οικονομικός μετανάστης, αποφασισμένος να κυνηγήσει το όνειρό του να γίνει ηθοποιός. Ετσι, αφού έδωσε εξετάσεις στο υπουργείο Πολιτισμού, σπούδασε υποκριτική στη σχολή Ιασμος και κατόπιν μπήκε δυναμικά στα θεατρικά δρώμενα της Αθήνας. Κάποια στιγμή γνωρίστηκε με την Καρυοφυλλιά και, παρά τη διαφορά ηλικίας που τους χωρίζει, γεννήθηκε ένας δυνατός έρωτας. Σε συνέντευξη που έδωσε παλαιότερα, μιλώντας για την απόφασή του να αφήσει την πατρίδα του, ο Κρις αποκάλυψε ότι ερχόμενος στην Ελλάδα άρχισε επιτέλους να ζει μια φυσιολογική ζωή.</p>
<p><img src="http://www.iefimerida.gr/sites/default/files/33-1-thumb-medium.jpg" alt="" width="600" /></p>
<p>Ο Ραντάνοφ γνώρισε τον πατέρα του σε ηλικία 14 χρόνων, καθώς ήταν φυλακισμένος με το κομμουνιστικό καθεστώς, παράλληλα με το σχολείο ήταν και παλαιστής, τελείωσε σχολή τεχνικής ενέργειας, έκανε για δύο χρόνια το στρατιωτικό του με πολλά καψώνια και ξύλο για το τίποτα, δούλεψε ως εισπράκτορας και αργότερα λόγω σωματότυπου και ως πορτιέρης. Βρίσκεται να δουλεύει για λογαριασμό του υπόκοσμου, μια… καριέρα που λήγει στα 28 του χρόνια, όταν θα καθηλωθεί στο νοσοκομείο με σπασμένα σαγόνια. Η μητέρα του, που στο μεταξύ έχει έρθει στην Ελλάδα, θα του φτιάξει τα χαρτιά για να τον φέρει εδώ το 2001. Δούλεψε στα Goody’s, άρχισε να μαθαίνει ελληνικά και σιγά σιγά αρχίζει να κάνει το παιδικό του όνειρο πραγματικότητα: να γίνει ηθοποιός. Και λίγο αργότερα θα γνωρίσει και τον έρωτα στο πλευρό της ντίβας του ελληνικού θεάτρου Καρυοφυλλιάς Καραμπέτη.</p>
<p><img src="http://www.iefimerida.gr/sites/default/files/kris5_0.jpg" alt="" width="600" /></p>
<p>Συμμετέχοντας το 2009 στην παράσταση «Ενας στους δέκα», για την οποία απέσπασε το γ' βραβείο αντρικής ερμηνείας στα Βραβεία του «Αθηνοράματος», ο Κρις Ραντάνοφ είχε πει: «Η παράσταση με βοήθησε να ξεπεράσω κάποιες χαζές αντιλήψεις. Θεωρούσα πως υπερείχα σε κουλτούρα από τους άλλους, τους έγχρωμους. Είμαστε και οι μετανάστες ρατσιστές».</p>
</div>
<div><strong><br /><span style="text-decoration: underline;">ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΠΑΝΤΡΕΥΤΕΙ;</span></strong></div>
<div> </div>
<div>
<div class="artsummary">
<p>Στο περιοδικό People, μίλησε για τον έρωτα στη ζωή της και τον γάμο που δεν θα τολμούσε να κάνει, γιατί εκείνη πρώτη θα τον … διέλυε!</p>
</div>
<p>«Στη ζωή μου πάντοτε πρωταρχικό ρόλο έπαιζε ο έρωτας. Ήξερα όμως πως δεν κρατάει για πάντα. Δεν ήθελα, λοιπόν, μια τέτοια δέσμευση σαν τον γάμο. Τον θεωρούσα πάντοτε μια κοινωνική σύμβαση. Συνήθως έβλεπα γύρω μου γάμους αποτυχημένους, ανθρώπους εγκλωβισμένους μέσα σε ένα πρέπει. Είτε επειδή υπήρχαν παιδιά, είτε επειδή υπήρχε η οικονομική εξάρτηση του ενός από τον άλλον. </p>
<p><img style="margin-top: 0px;" src="http://www.topontiki.gr/sites/default/files/pontikiold/oldphotosramona1401469387.jpg" alt="" width="600" height="398" /></p>
<p>Έτσι, υπήρχαν και παράλληλες ζωές, μυστικά και ψέματα, μια δυστυχία. Εγώ αυτού του τύπου τη ζωή δεν την ήθελα για τον εαυτό μου. Ήθελα να μπορώ να κοιτάζω τον αγαπημένο μου στα μάτια και να μην του κρύβω τίποτε. Το ίδιο κι εκείνος. Όταν, λοιπόν, τελείωνε ο έρωτας δεν είχε νόημα να συνεχιστεί η σχέση. Άρα κι έναν γάμο αν είχα κάνει, θα τον διέλυα εγώ η ίδια. Οπότε, γιατί να παντρευτώ; Να τρέχω μετά και στους δικηγόρους; Το ήξερα πως τίποτε δεν κρατάει για πάντα, ότι όλα είναι ρευστά», εξήγησε η γνωστή ηθοποιός.</p>
</div>
<div><br /><strong></strong><span style="text-decoration: underline;"><strong><span><br /></span></strong></span></div>