Ιούλιος Καίσαρας του Σαίξπηρ, σε σκην. Τσεζάρις Γκραουζίνις, στο Φεστιβάλ Αθηνών

<div style="text-align: justify;"><span>Ο γνωστός Λιθουανός σκηνοθέτης <strong>Τσεζάρις Γκραουζίνις</strong></span><strong><span lang="EN-US"> </span></strong><span>σκηνοθετεί και παρουσιάζει τον <em><strong>Ιούλιο Καίσαρα</strong> </em>του <strong>Ουίλλιαμ Σαίξπηρ</strong> στο πλαίσιο του <strong>Φεστιβάλ Αθηνών 2015</strong>, με μια ομάδα εξαιρετικών ηθοποιών για δύο μόνο παραστάσεις, στις <strong>23 και 24 Ιουλίου.</strong></span></div>
<div style="text-align: justify;"><span><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;"><span> </span></div>
<div style="text-align: justify;"><span>44 π.Χ. Η Ρώμη είναι σε αναβρασμό. Το «αβγό του φιδιού» επωάζεται και εκκολάπτεται στη Σύγκλητο. Αλλεπάλληλες συνωμοσίες, δολοφονίες, βία και διαπλοκή. Και στο παρασκήνιο ένας λαός που έχει μετασχηματιστεί σε όχλο, χειραγωγούμενος από δημαγωγούς πολιτικούς. </span><span>Η ρωμαϊκή Σύγκλητος καλωσορίζει τον Γάιο Ιούλιο Καίσαρα, ο οποίος επιστρέφει θριαμβευτής από την εκστρατεία στη Γαλατία. Ο λαός πανηγυρίζει, τον καλωσορίζει και προετοιμάζεται για τη στέψη του ως βασιλιά. Την ίδια στιγμή, ο Κάσσιος, ως μέλος της Γερουσίας, προσπαθεί να πείσει τον Βρούτο ότι εφόσον οι υποστηρικτές του Καίσαρα έχουν αυξηθεί υπερβολικά και πρέπει να δολοφονηθεί…</span></div>
<div style="text-align: justify;"><span><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;"><span> </span></div>
<div style="text-align: justify;"><span>Ο </span><span lang="EN-US">Cezaris</span><span lang="EN-US"> </span><span lang="EN-US">Grau</span><span>ž</span><span lang="EN-US">inis</span><span lang="EN-US"> </span><span>προσεγγίζει τη σαιξπηρική </span><span lang="EN-US"><span lang="EL">τραγωδία</span></span><span> με φόντο το ηθικό κενό, αλλά και την «κουλτούρα του φόβου» που ενδημούν στον σύγχρονο Δυτικό κόσμο του 21ου αιώνα. Μέσα από τον σαρκασμό των πολιτικών μεθοδεύσεων αναστοχάζεται πάνω στα ζητήματα εξουσίας, αλλά και επίλυσης των συγκρούσεων που τέθηκαν από τον μεγάλο ελισαβετιανό δραματουργό.</span></div>
<div style="text-align: justify;" dir="ltr">
<div class="a6S" dir="ltr">
<div id=":3zs" class="T-I J-J5-Ji aQv T-I-ax7 L3 a5q" data-tooltip-class="a1V" data-tooltip="Λήψη"> </div>
</div>
</div>
<div style="text-align: justify;"><span><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;"><span>Συντελεστές:</span><br /><br />Μετάφραση: <strong>Μίνως Βολανάκης</strong><br />Σκηνοθεσία: <strong>Τσέζαρις Γκραουζίνις</strong><br />Δραματουργική επεξεργασία: <strong>Τσέζαρις Γκραουζίνις – Μάρω Παπαδοπούλου</strong><br />Σκηνικά – Κοστούμια:<strong> Kenny MacLellan</strong><br />Μουσική: <strong>Martynas Bialobžeskis</strong><br />Φωτισμοί: <strong>Νίκος Βλασόπουλος</strong><br />Βοηθός σκηνοθέτη:<strong> Μάγδα Κόρπη</strong><br />Φωτογραφίες:<strong> Πάνος Μιχαήλ</strong></div>
<div style="text-align: justify;"> <br /><span style="text-decoration: underline;">Ερμηνεύουν</span>:</div>
<div style="text-align: justify;"><br />ΤΡΕΒΩΝΙΟΣ -<strong> Παναγιώτης Αθανασόπουλος</strong><br />ΠΟΡΣΙΑ -<strong> Αφροδίτη Αντωνάκη</strong><br />ΑΝΤΩΝΙΟΣ -<strong> Γιώργος Γάλλος</strong><br />ΜΕΤΕΛΛΟΣ -<strong> Δημοσθένης Ελευθεριάδης</strong><br />ΚΑΣΣΙΟΣ -<strong> Δημήτρης Ήμελλος</strong><br />ΔΕΚΙΟΣ -<strong> Αλέξανδρος Λογοθέτης</strong><br />ΙΟΥΛΙΟΣ ΚΑΙΣΑΡΑΣ/ΕΙΔΙΚΟΣ – <strong>Κώστας Μπερικόπουλος</strong><br />ΚΑΛΠΟΥΡΝΙΑ -<strong> Μάρω Παπαδοπούλου</strong><br />ΚΑΣΚΑΣ – <strong>Χρήστος Σαπουντζής</strong><br />ΒΡΟΥΤΟΣ <strong>- Γιάννης Στάνκογλου</strong><br />ΛΟΥΚΙΟΣ – <strong>Συμεών Τσακίρης</strong></div>
<div style="text-align: justify;"> </div>
<div style="text-align: justify;"><span>Εκτέλεση παραγωγής:</span><strong><span lang="EN-US">Highway</span><span lang="EN-US"> </span><span lang="EN-US">Productions</span>- Γιώργος Λυκιαρδόπουλος</strong></div>
<div style="text-align: justify;"><span>Διεύθυνση παραγωγής: <strong>Κατερίνα Μπερδέκα</strong></span></div>
<div style="text-align: justify;"><span>Βοηθός παραγωγής: <strong>Μαριάνθη Μπαϊρακτάρη</strong></span></div>
<div style="text-align: justify;"> </div>
<div style="text-align: justify;"><span> </span></div>
<div style="text-align: justify;"><strong>ΣΗΜΕΙΩΜΑ ΣΚΗΝΟΘΕΤΗ</strong></div>
<div style="text-align: justify;"><span> </span></div>
<div style="text-align: justify;"><em>Ο Ιούλιος Καίσαρ είναι ένας πολιτικός ηγέτης με υψηλές φιλοδοξίες, που στόχο έχει να γίνει δικτάτορας. Η ορμητική του καριέρα και η μεγαλόπρεπη δημοτικότητα του στο λαό, καταδικάζει την πολιτική ελίτ σε μία κατάσταση διαρκούς ταπείνωσης, παρακμής και απόγνωσης… Αυτοί, τους οποίους ο Καίσαρ συγκαταλέγει ανάμεσα στους πιστούς συντρόφους του, αρχίζουν να προετοιμάζουν την συνωμοσία για την δολοφονία του. Το πραγματικό κίνητρο της -η ζήλια- επιμελώς καλύπτεται με τα τετριμμένα υποκριτικά επιχειρήματα μιας ιδεολογίας  που ευαγγελίζεται ότι «υπηρετεί το Έθνος»… Ο «Ιούλιος Καίσαρ», η μεγάλη Σαιξπηρική «πολιτική τραγωδία», στο πλαίσιο της παρούσας στιγμής, εμπνέει ένα σαρκαστικό στοχασμό πάνω στις μεθόδους και στις συνήθειες της ανθρώπινης πολιτικής πρακτικής. Μέσα σε ένα κλειστοφοβικό ιδιωτικό χώρο συναντήσεων της κυρίαρχης ελίτ, τα πιο πρωτόγονα ανθρώπινα ένστικτα, μετατρέπονται παραδόξως, στις πιο εκλεπτυσμένες ιδεολογίες. Ο φόβος μεταλλάσσεται σε κυνισμό, η υποκρισία γίνεται ο κανόνας και η απάτη θεωρείται αρετή. Στον σύγχρονο κόσμο της υψηλής τεχνολογίας, της Επιστήμης και της Τέχνης, οι ψυχολογικοί μηχανισμοί στην υπηρεσία της πάλης για εξουσία, παραμένουν απελπιστικά αρχαϊκοί και εξακολουθούν να βασίζονται στην «ηθική των πιθήκων».   Στην αλλόκοτη πολιτική «κουζίνα», όσο περνά ο καιρός, τα «καρυκεύματα» αλλάζουν συνεχώς, αλλά τα βασικά συστατικά – αίμα και τεστοστερόνη – παραμένουν τα ίδια. Μαζί με τους ηθοποιούς μου, οπλισμένοι με χιούμορ και συμπάθεια, προσπαθούμε να μπούμε σε ένα ζοφερό κόσμο, σε μια αναμφίβολα διασκεδαστική περιοχή, που συνηθίζουμε να αποκαλούμε: «<span lang="EN-US">A</span><span lang="EN-US"> </span><span lang="EN-US">men</span>’<span lang="EN-US">s</span><span lang="EN-US"> </span><span lang="EN-US">world</span>».  <span lang="EN-US">A</span>ς γίνει η <span class="taglink">παράσταση</span> μας ο απολογισμός της περιπετειώδους εξερεύνησής μας.</em></div>
<div style="text-align: justify;"><em> </em></div>
<div style="text-align: justify;" align="right"><strong><span lang="EN-US">Cezaris Grau</span></strong><strong><span>ž</span></strong><strong><span lang="EN-US">inis</span></strong></div>
<div class="a6S" style="text-align: justify;" dir="ltr">
<div id=":3zw" class="T-I J-J5-Ji aQv T-I-ax7 L3 a5q" data-tooltip-class="a1V" data-tooltip="Λήψη"> </div>
</div>
<p style="text-align: justify;" dir="ltr" align="right"><strong><span lang="EN-US"><br /></span></strong></p>
<div style="text-align: justify;"> </div>
<div style="text-align: justify;"><span> </span></div>
<div style="text-align: justify;"><span>* Ο </span><span lang="EN-US">Cezaris</span><span lang="EN-US"> </span><span lang="EN-US">Grau</span><span>ž</span><span lang="EN-US">inis</span><span> γεννήθηκε το 1967 στο </span><span lang="EN-US">Vilnius</span><span> της Λιθουανίας και σπούδασε υποκριτική και <span class="taglink">σκηνοθεσία</span> στη Μόσχα, στο Κρατικό <span class="taglink">Ινστιτούτο</span> Θεάτρου ΓΚ.Ι.Τ.Ι.Σ. </span><span lang="EN-US">To</span><span> 1993 εκπαιδεύτηκε στη μέθοδο </span><span lang="EN-US">Suzuki</span><span> από τον ίδιο τον</span><span lang="EN-US">Tadashi</span><span lang="EN-US"> </span><span lang="EN-US">Suzuki</span><span> στην Ιαπωνία. Από το 2003 είναι ιδρυτής και καλλιτεχνικός διευθυντής της ανεξάρτητης θεατρικής ομάδας «</span><span lang="EN-US">cezario</span><span lang="EN-US"> </span><span lang="EN-US">grupe</span><span>» με έδρα το </span><span lang="EN-US">Vilnius</span><span>, η οποία τιμήθηκε επανειλημμένα  με κρατικά και άλλα <span class="taglink">βραβεία</span> . Διετέλεσε καλλιτεχνικός διευθυντής του θεάτρου «</span><span lang="EN-US">Virus</span><span>» στο Ελσίνκι (2007-2008) και έχει διδάξει υποκριτική και τη μέθοδο </span><span lang="EN-US">Suzuki</span><span> στην Σουηδία, στην Φιλανδία και σε πολλά διεθνή <span class="taglink">σεμινάρια</span> υποκριτικής.  Τα τελευταία 20 χρόνια έχει σκηνοθετήσει σε αρκετές Ευρωπαϊκές χώρες όπως η Φιλανδία, η Σουηδία, η Σλοβενία, η Κροατία, οι Νήσοι Φερρόες, η Πολωνία και η Ελλάδα. Ενδεικτικά έχει σκηνοθετήσει: «Χειμωνιάτικο παραμύθι», «Ημέρωμα της Στρίγγλας», «Άμλετ», «Βασιλιά Ληρ», «Μακμπέθ» του Σαίξπηρ, «</span><span lang="EN-US">Attempts</span><span lang="EN-US"> </span><span lang="EN-US">on</span><span lang="EN-US"> </span><span lang="EN-US">her</span><span lang="EN-US"> </span><span lang="EN-US">Life</span><span>» του </span><span lang="EN-US">K</span><span>ριμπ, «</span><span lang="EN-US">A</span><span>ραβικές Νύχτες» του Σίμμελπφένιχ, «Τρείς Αδελφές» του <span class="taglink">Τσέχωφ</span> , «Βόυτσεκ» του Μπύχνερ, «Η δεύτερη έκπληξη του Έρωτα» του Μαριβό κ.α. καθώς και τα δικά του έργα «</span><span lang="EN-US">Lithuania</span><span>’</span><span lang="EN-US">s</span><span lang="EN-US"> </span><span lang="EN-US">Day</span><span>», «</span><span lang="EN-US">All</span><span lang="EN-US"> </span><span lang="EN-US">or</span><span lang="EN-US"> </span><span lang="EN-US">Nothing</span><span>», «</span><span lang="EN-US">Kisses</span><span>, </span><span lang="EN-US">Oscar</span><span>…» κ.α. με το “</span><span lang="EN-US">cezario</span><span lang="EN-US"> </span><span lang="EN-US">grupe</span><span>”. Στην Ελλάδα πρωτοεμφανίστηκε με το «Δάφνης και Χλόη, Ταξίδι Αναψυχής» στο Θέατρο Πορεία, για το οποίο απέσπασε το Βραβείο Σκηνοθεσίας Κάρολος Κουν 2007. Στη συνέχεια σκηνοθέτησε το «Περιμένοντας τον Γκοντό» του Σ. Μπέκετ για το Φεστιβάλ Αθηνών το 2008. Παρουσίασε το «Ζορμπάς, η πραγματική ιστορία»  για το ΕΘΝΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ, το 2009. Ακολούθησε συνεργασία με το Κ.Θ.Β.Ε. με την παράσταση «</span><span lang="EN-US">D</span><span>é</span><span lang="EN-US">j</span><span>à </span><span lang="EN-US">vu</span><span>», που ήταν υποψήφια για  το Βραβείο Κουν διεθνούς ρεπερτορίου, 2010. Έγραψε και σκηνοθέτησε τον κωμικό μονόλογο «Ντε Σαντ. Στη Ζυστίν» που παρουσιάστηκε στην Αθήνα το 2010&amp;11 καθώς και στο Διεθνές Φεστιβάλ Μονολόγων </span><span lang="EN-US">Monobaltija</span><span>, στο Κάουνας, το 2012.  Σκηνοθέτησε τον «Οιδίποδα Τυραννο», σε μια συμπαραγωγή του ΔΗΠΕΘΕ Βόλου, του Φεστιβάλ Επιδαύρου και της Αρτ</span><span lang="EN-US">ivities</span><span>, το καλοκαίρι του 2012, για τον οποίο απέσπασε και πάλι το Βραβείο Κουν στην κατηγορία Αρχαίου Δράματος. Διασκεύασε και σκηνοθέτησε τον «Πλούτο» του Αριστοφάνη, στο ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Πάτρας, το 2012-13.</span></div>

Σχετικά άρθρα