Τι να κάνεις αν ο σύντροφός σου πάθει κατάθλιψη

<p style="text-align: justify;"><span>Aναγνώστριά μας ρωτά: </span></p>
<p style="text-align: justify;"><span>Καλησπέρα Σας ευχαριστώ για την δυνατότητα που μου δίνετε να απευθύνω το πρόβλημά μου Ο σύντροφός μου μου αποκάλυψε πως πάσχει από κατάθλιψη πως είναι κάτι που έχει ξαναβιώσει στο παρελθόν αλλά επανήλθε και αυτή τη φορά είναι αποφασισμένος να το αντιμετωπίσει με τη βοήθεια ειδικού </span></p>
<p style="text-align: justify;"><span>Επέλεξε να λάβει ψυχοθεραπευτική βοήθεια έχει πραγματοποιήσει κάποιες συνεδρίες ενώ θέλει να απέχει από φαρμακευτική αγωγή Στα πλαίσια λοιπόν αυτής της αγωγής ο ψυχοθεραπευτής του του σύστησε να απέχει από ερωτικές σχέσεις συνεπώς παρότι η σχέση μας ήταν κάτι παραπάνω από καλή μου ζήτησε να χωρίσουμε Το ερώτημά μου είναι κατά πόσο αυτό είναι μια ενδεδειγμένη πρακτική θεραπείας και προσέγγισης Από τη βιβλιογραφία αναφορικά με την κατάθλιψη που συμβουλεύτηκα και από τη μη ειδική επί του θέματος ομολογουμένως δική μου θεώρηση πίστευα πως ένα άτομο που υποφέρει από τη νόσο χρειάζεται την έμπρακτη στήριξη των αγαπημένων του προσώπων πολλώ δε μάλλον του συντρόφου του </span></p>
<p style="text-align: justify;"><span>Η μόνη εξήγηση που κατάφερα να δώσω είναι πως με δεδομένο πως όπως παραδέχεται και εκείνος αδυνατεί να ανταποκριθεί στις ανάγκες της σχέσης μας νιώθει ενοχικά απέναντί μου πλήττεται η αυτοπεποίθησή του γιατί ως άντρας αδυνατεί να παράσχει το κοινωνικά αποδεκτό και έτσι υπονομεύεται η ψυχοθεραπευτική του αγωγή και εξέλιξη Να σημειώσω πως είναι 35 ετών η σχέση μας μετρά λίγους μήνες ήμασταν πολύ ερωτευμένοι και μοιραζόμαστε μια βαθιά αγάπη Ήταν απίστευτα δοτικός και ενθουσιώδης ενώ δεν είχαμε ουσιαστικά προβλήματα Η συμπεριφορά του άλλαξε όταν για επαγγελματικούς λόγους αναγκάστηκε να μείνει για αρκετές εβδομάδες σε άλλη πόλη μόνος του οπότε και όπως μου είπε μεταστράφηκε η ψυχολογία του </span></p>
<p style="text-align: justify;"><span>Οι αλλαγές στη συμπεριφορά του ήταν πολύ σταδιακές και αδιόρατες απομακρυνόταν βαθμιαία βυθιζόταν στα συναισθήματά του σταμάτησε να αντλεί ευχαρίστηση από δραστηριότητες που μέχρι πρότινος απολάμβανε και αυτό συνέβη όχι μόνο μαζί μου αλλά και επαγγελματικά και στις διαπροσωπικές του σχέσεις με φίλους Γινόταν απότομος εύθικτος και κυκλοθυμικός με ορισμένα λεκτικά μόνο ξεσπάσματα Τα πράγματα στη ζωή του μεταστράφηκαν προς το καλύτερο με την επαγγελματική του καταξίωση και τις σχέσεις του να εξισορροπούνται θέλω να πω πως φαινομενικά κάθε άλλο παρά δυσαρεστημένος με τη ζωή του όφειλε να είναι Βρέθηκα αντιμέτωπη με μια κατάσταση όπου ο αγαπημένος μου χανόταν και κλειδωνόταν σταδιακά ενώ δεν πίστευα ποτέ πως θα ζητούσε να χωρίσουμε Ακόμα και τώρα δηλώνει πολύ ερωτευμένος μαζί μου απλά του υπαγορεύεται για την επιτυχία της θεραπείας του να απέχει από τη συναισθηματική εμπλοκή μιας ερωτικής σχέσης Χρειάστηκε να δουλέψω με τον εαυτό μου για να καταλάβω πως δεν ευθύνομαι εγώ για την κατάσταση να μην εκλάβω την απόρριψη προσωπικά και να δεχτώ πως πρόκειται για μία νόσο που αφορά σε πρώτο και εσωτερικό επίπεδο αυτόν Υποφέρω που δεν μπορώ να τον βοηθήσω και πολύ περισσότερο που με αφήνει έξω από τη ζωή του στην παρούσα φάση </span></p>
<p style="text-align: justify;"><span>Το ερώτημά μου λοιπόν είναι αν όντως είναι αυτή η ενδεδειγμένη ψυχοθεραπευτική προσέγγιση και τι θα μπορούσα να κάνω για να φανώ υποστηρικτική και χρήσιμη απέναντί του χωρίς να υπονομεύσω την προσπάθειά του με δεδομένο πως είμαι διατεθειμένη να παραμερίσω τις ανάγκες και τις απαιτήσεις μιας σχέσης μαζί του τουλάχιστον αυτής που είχα συνηθίσει Σας ευχαριστώ προκαταβολικά για τη βοήθειά σας και ζητώ συγγνώμη για το μακροσκελές της περιγραφής </span></p>
<p><span>Στο ερώτημά σας απαντά η ψυχολόγος Μαρκέλλα Καπλάνη </span></p>
<p><img src="/thumbnail?filepath=/contentfiles_2015/photos/eidikoi/psyxologoi/mkaplani.jpg&amp;amp;amp;amp;amp;amp;width=248?" alt="Μαρκέλλα Καπλάνη " /></p>
<p class="font_8"><a href="http://www.normavitae.com/" target="_blank">http://www.normavitae.co</a>m</p>
<p style="text-align: justify;"><span>Αγαπητή αναγνώστρια, </span> </p>
<div>Διακρίνω την σύγχυση σας αλλά ταυτοχρόνως και την κατανόηση που έχετε πάνω σε αυτό το ομολογουμένως δύσκολο θέμα. Δεν είμαι σε θέση να κρίνω τον συνάδελφο που βλέπει τον σύντροφο σας ούτε και την μέθοδο που χρησιμοποιεί. Ενδεχομένως, να θεωρείτε πως δεν ταιριάζει στον σύντροφό σας αυτή η πρακτική. Εαν το συζητήσετε με το σύντροφό σας και συμφωνεί και ο ίδιος οτι θα του ταίριαζε μία άλλη προσέγγιση περισσότερο, τότε μπορείτε να του προτείνετε να απευθυνθεί αλλού. Παρόλα ταύτα, από αυτά που μας περιγράφετε, φαίνεται να εμπιστεύεται ιδιαίτερα πολύ το θεραπευτή του ο σύντροφος σας και να μη τον προβληματίζει το γεγονός ότι του ζητήθηκε να μείνει εκτός σχέσης. Εάν έχει έτσι κατάσταση, καλό θα ήταν να μη πιέσετε τα πράγματα, γιατί θα βρεθείτε αντιμέτωπη με τον θεραπευτή, κάτι που μπορεί να δώσει το λάθος μήνυμα ότι δεν στηρίζετε το σύντροφό σας, ενώ στην πραγματικότητα είστε ιδιαίτερα υποστηρικτική. Εάν ο σύντροφός σας θέλει να συνεχίσει να βλέπει τον συγκεκριμένο θεραπευτή και αποφασίσει να ακολουθήσει την πρόταση του να μείνει μόνος ως προς όφελος της θεραπείας και του εαυτού του, θα σας πρότεινα να δώσετε χώρο στο σύντροφό σας, αλλά μόνο μέχρι εκεί που μπορείτε και εσείς. Μπορείτε, για παράδειγμα, αν το νιώθετε και το θέλετε, να του εξηγήσετε πώς θα τον περιμένετε για ένα Χ χρονικό διάστημα εάν αυτός θεωρήσει πλέον οτι είναι ασφαλές να επιστρέψει σε μία σχέση χωρίς να επηρεάζεται η προσωπική του εξέλιξη. Αυτή όμως είναι μία κίνηση η οποία θα πρέπει να γίνει μόνο εάν εσείς η ίδια είσαστε συνειδητοποιημένη για το κόστος που μπορεί να έχει στην δική σας προσωπική εξέλιξη εάν θα βάλετε φρένο στα δικά σας πλάνα και θα τον περιμένετε, ειδικά σε περίπτωση που τελικά δεν επιστρέψει στη σχέση. Είναι αξιέπαινη η κατανόηση που δείχνετε στο σύντροφό σας! Καλό είναι λοιπόν να γίνει μία συζήτηση σε βάθος για τις επιλογές που έχετε ως ζευγάρι μα και ως ξεχωριστά άτομα, καθώς και τις πιθανές επιπτώσεις της κάθε επιλογής για τον καθένα σας, ώστε να παρθεί η σοφότερη απόφαση προς όφελος και των δύο σας στην προκειμένη φάση της ζωής και της σχέσης σας. Εάν του εκφράσετε τα συναισθήματα και τις σκέψεις σας με τον τρόπο που τα αναφέρατε στο γράμμα σας προς εμάς, τότε, όποια και αν είναι η τελική έκβαση της κατάστασης, τουλάχιστον ο σύντροφός σας θα γνωρίζει πως ενδιαφέρεστε πραγματικά για τον ίδιο και ότι ό,τι πράξατε το κάνατε με μόνη πρόθεση να τον στηρίξετε επειδή τον αγαπάτε.</div>

Σχετικά άρθρα