<p style="text-align: justify;"><span>Αναγνώστρια ρωτά: </span></p>
<p style="text-align: justify;"><span>Kαλή σας μέρα Πριν 8 μήνες η μικρή μου κόρη χειρουργήθηκε εκτάκτως από σκωλιγκοειδήτιδα Δύο μήνες μετά ο 7χρονος γιος μου άρχισε να παρουσιάζει αναγούλες και άγχος Μέσα σε όλα αυτά παθαίνει και γαστρεντερίτιδα Από τότε και για τρεις μήνες έτρωγε μόνο πατάτες και μακαρόνια για μεσημεριανό και λίγο ψωμί Τον είδε παιδοψυχίατρος η οποία του χορήγησε μαγνήσιο μας εξήγησε ότι όλα έχουν σαν βάση το γεγονός που συνέβει στην αδελφή του και μας είπε πως πρέπει να τον αντιμετωπίζουμε χαλαρά αλλάζοντας κουβέντα όταν μας λέει για αναγούλες και ότι αν δεν συνέλθει θα του χορηγήσει φάρμακα Μετά από δύο εβδομάδες το παιδί ήταν πολύ καλύτερα οπότε και εφησυχάσαμε Εδώ και μια εβδομάδα είδε στην τηλεόραση κάτι σχετικό με τροφική δηλητηρίαση και το πρόβλημα επανήλθε Θα εκτιμούσα τη συμβουλή σας Δεν θέλω να δώσω φάρμακα στο παιδί μου και δεν ξέρω αν πρέπει να απευθυνθώ στη συγκεκριμμένη ιατρό Ζω στην επαρχία και οι επιλογές είναι περιορισμένες Σας ευχαριστώ εκ των πρωτέρων</span></p>
<p><span>Στο ερώτημά σας απαντά η ψυχολόγος <strong>Μαρκέλλα Καπλάνη </strong></span></p>
<p><img src="/thumbnail?filepath=/contentfiles_2015/photos/eidikoi/psyxologoi/mkaplani.jpg&amp;amp;amp;amp;amp;amp;amp;amp;amp;width=248?" alt="Μαρκέλλα Καπλάνη " /></p>
<p class="font_8"><a href="http://www.normavitae.com/" target="_blank">http://www.normavitae.co</a>m</p>
<p style="text-align: justify;"><span><br /></span></p>
<p style="text-align: justify;"><span><span class="il">Στην</span><span> </span><span class="il">περίπτωση</span><span> </span><span class="il">του</span><span> </span><span class="il">γιου</span><span> σας, </span><span class="il">υπάρχουν</span><span> </span><span class="il">δυο</span><span> πιθανότητες – </span><span class="il">είτε</span><span> </span><span class="il">να</span><span> </span><span class="il">αγχώθηκε</span><span> </span><span class="il">ιδιαίτερα</span><span> </span><span class="il">πολύ</span><span> </span><span class="il">για</span><span> </span><span class="il">την</span><span> </span><span class="il">υγεία</span><span> της αδελφής </span><span class="il">του</span><span>, συνειδητοποιώντας πως δεν είχε τον τρόπο και προπαντός τον έλεγχο της κατάστασης ώστε  </span><span class="il">να</span><span> παρέμβει και </span><span class="il">να</span><span> βοηθήσει ο ίδιος (κάτι που μπορεί </span><span class="il">να</span><span> κλονίσει ενήλικα – πόσο μάλλον έ</span><span class="il">να</span><span> μικρό παιδί) ή </span><span class="il">να</span><span> παρατήρησε </span><span class="il">την</span><span> έντονη προσοχή που λάμβανε η αδελφή </span><span class="il">του</span><span> </span><span class="il">την</span><span>περίοδο ασθένειας της και ασυνείδητα </span><span class="il">να</span><span> αποζητά και ο ίδιος ανάλογη φροντίδα. Θα μπορούσε </span><span class="il">να</span><span> εί</span><span class="il">να</span><span>ι και έ</span><span class="il">να</span><span>ς συνδυασμός των δύο. Σε κάθε </span><span class="il">περίπτωση</span><span> όλο αυτό που βιώνει εί</span><span class="il">να</span><span>ι όντως ψυχογενές – ξεκινάει δηλαδή από </span><span class="il">την</span><span> ψυχολογία </span><span class="il">του</span><span> και μετά καταλήγει στο στομάχι. Καλά πράξατε που απευθυνθήκατε σε παιδοψυχίατρο η οποία </span><span class="il">πολύ</span><span> σωστά σας εξήγησε πως η διαταραχή στομάχου </span><span class="il">του</span><span> ξεκινάει από το περιστατικό της αδελφής </span><span class="il">του</span><span>. Η παιδοψυχιατρική όμως </span><span class="il">στην</span><span> βάση της εί</span><span class="il">να</span><span>ι μια προσέγγιση που στηρίζει </span><span class="il">την</span><span> θεραπεία μέσω φαρμάκων. Εφόσον δεν θα θέλατε κάτι τέτοιο, θα σας πρότει</span><span class="il">να</span><span> </span><span class="il">να</span><span> απευθυνθ</span><span class="il">είτε</span><span> σε παιδοψυχολόγο. Ενώ η παιδοψυχιατρική μπορεί </span><span class="il">να</span><span> αποβεί</span><span class="il">ιδιαίτερα</span><span> αποτελεσματική σε κάποιες περιπτώσεις, η επαγγελματική μου γνώμη εί</span><span class="il">να</span><span>ι πως </span><span class="il">για</span><span> </span><span class="il">να</span><span> καταλήξουμε εκεί, εί</span><span class="il">να</span><span>ι καλό πρώτα </span><span class="il">να</span><span>έχουμε ψάξει το θέμα μέσω της ψυχοθεραπείας – εί</span><span class="il">να</span><span>ι κρίμα </span><span class="il">να</span><span> χορηγήσουμε φάρμακα σε τόσο νεαρό παιδί εάν δεν εί</span><span class="il">να</span><span>ι απαραιτήτως α</span><span class="il">να</span><span>γκαίο. Αν δεν </span><span class="il">υπάρχουν</span><span> επιλογές ανάλογες εκεί που μένετε, επικοινωνήστε μαζί μου μήπως μπορώ </span><span class="il">να</span><span> σας κατευθύνω κάπως. Εν το μεταξύ καλό θα ήταν, αν δε το έχετε κάνει ήδη, </span><span class="il">να</span><span> κάνετε και ολοκληρωμένες ιατρικές εξετάσεις </span><span class="il">για</span><span> </span><span class="il">να</span><span> αποκλειστεί κάθε ενδεχόμενο έλλειψης βιταμινών, μετάλλων, ιχνοστοιχείων, κτλ. Τα αίτια, όπως προανέφερα εί</span><span class="il">να</span><span>ι, κατ´ ουσίαν, ψυχογενή. Παρ´ όλα αυτά, αφού έχει δημιουργηθεί και ιατρική επίπτωση εί</span><span class="il">να</span><span>ι σημαντικό </span><span class="il">να</span><span> καλυφθούν και τα σωματικά συμπτώματα ταυτόχρονος ώστε </span><span class="il">να</span><span> γίνει στοχευμένη αποτελεσματική θεραπεία. Εσείς αυτό που μπορ</span><span class="il">είτε</span><span> </span><span class="il">να</span><span> κάνετε αυτή τη περίοδο εί</span><span class="il">να</span><span>ι </span><span class="il">να</span><span> </span><span class="il">του</span><span> δείχνετε στοργή χωρίς όμως, όπως σας είπε η παιδοψυχίατρος, αυτή </span><span class="il">να</span><span> εί</span><span class="il">να</span><span>ι συγκεντρωμένη στο διατροφικό </span><span class="il">του</span><span> θέμα. Εύχομαι περαστικά!</span></span></p>