Τα σημάδια ότι ένας άνθρωπος ίσως είναι υποχόνδριος

<p style="text-align: justify;"><span>Αναγνώστης μας ρωτά:</span></p>
<p style="text-align: justify;"><span>Καλησπέρα.  Είμαι 39 ετών παντρεμένος με 2 παιδάκια.Έχω μεγάλο πρόβλημα με την καθαριότητα το σπιτιού και συγκεκριμένα με το πάτωμα Δεν αφήνω κανένα να περπατα με τα παπούτσια μέσα στο σπίτι και μετά από κάποια επίσκεψη αμέσως σφουγγαρίζω και σκουπίζω Πολλές φορές ααποφεύγω να καλούμε κόσμο σπίτι γιατί σκέφτομαι ότι θα λερωθεί το σπίτι Βάζω σκούπα τουλάχιστον 2 φορές την ημέρα και σφουγγαρίζω καθημερινά Αυτό είμαι σίγουρος ότι ενοχλέι την γυναίκα μου και την μεγάλη μου κόρη μα πάνω από όλα έχει αρχισει να ενοχλεί και εμένα καθώς δεν μπορώ να απολαύσω τίποτα Σκέφτομαι μονίμως πότε θα φυγουν οι καλεσμένοι για να καθαρίσω ή πως να αποφύγω να καλέσουμε κόσμο Είμαι στα όρια νευρικής κρίσης Αυτό το έχω μόνο με το σπίτι Όταν πάμε διακοπές είμαστε έξω ή σε κάποιο άλλο σπίτι δεν μου καίγεται καρφί Αντί να απολαμβάνω την παρέα των φίλων και να ζω όμορφα με την οικογένεια μου εγώ σκέφτομαι πότε να καθαρίσω το πάτωμα Σας παρακαλώ βοηθείστε με. Ευχαριστώ. </span></p>
<p style="text-align: justify;"><span>Στο ερώτημά σας απαντά ο ψυχολόγος, Δημήτρης Κατσαρός </span></p>
<div style="text-align: justify;">Αγαπητέ αναγνώστη:</div>
<div style="text-align: justify;"> </div>
<div style="text-align: justify;">Το πάτωμα είναι ένα σημαντικό κομμάτι του σπιτιού. Με τη συμπεριφορά σας όσον αφορά στο καθάρισμα δείχνετε πως ό,τι ακουμπά πάνω στο πάτωμα του έχετε επιτρέψει να είναι εκεί. Είναι σημαντικό να μπορείτε να εγκυηθείτε τέτοιου είδους έλεγχο για το σπίτι σας. Είστε ο πατέρας, ο φύλακας άγγελος της οικογένειάς σας. Όμως κάποιες φορές αυτός ο έλεγχος είναι κουραστικός. Δεν είναι απαραίτητα κουραστικός επειδή εμπλέκει σωματική κόπωση. Ίσως ακόμα και η στέρηση άλλων πραγμάτων τον κάνει ενοχλητικό. Νομίζω όμως ότι το να αναρωτηθείτε "γιατί δίνω μια τέτοια κεφαλαιώδη προτεραιότητα σε κάτι που για τους άλλους μοιάζει τόσο αμελητέο" στην πραγματικότητα υποτιμά και ευτελίζει το άγχος και την προσπάθεια που έχετε καταβάλει, είτε να το κατευνάσετε είτε να υπακούσετε στον καταναγκασμό που αυτό επιφέρει. Για να λύσετε τον καταναγκασμό που παρουσιάζεται σαν ένα πραγματικά δυσεπίλυτο αίνιγμα πρέπει να το παρατηρήσετε, να παίξετε μαζί του και με την ιδέα του. Σκεφτείτε με βάση τον έλεγχο και την ικανότητα επιλογής και διαλογής που έχετε: Πόσα από τα αντικείμενα, τα έπιπλα είναι δική σας επιλογή μέσα στο σπίτι; Τα διαλέξατε μαζί με την οικογένειά σας, τα μοντάρατε μόνος; Συμβουλευτήκατε την πατρική σας οικογένεια για το στήσιμο του σπιτιού σας;  Μήπως θα θέλατε να έχετε ακούσει λιγότερες γνώμες για κάποια πράγματα; Μήπως οι άλλοι δεν είναι ικανοποιημένοι με τις επιλογές σας αν δε μετέχουν σ'αυτές; Υπάρχουν στιγμές που σας εξοργίζει το "να έχουν άποψη" οι άλλοι σε ένα θέμα που έχετε αναλάβει προσωπικά και δεν το έχετε ολοκληρώσει ακόμα; Τί κάνετε τότε; (Οι ερωτήσεις αυτές είναι ενδεικτικές και συνειρμικές. Δομήστε τις δικές σας αντίστοιχες και πηγαίνετε στο δρόμο που οδηγεί στη δική σας λύση. Άνθρωποι που το έχουν δοκιμάσει τις περισσότερες φορές βρίσκουν ένα καταπιεσμένο συναίσθημα).</div>
<p style="text-align: justify;"><span><br /></span></p>

Σχετικά άρθρα