Σε ποια ηλικία να παντρευτείς για να μη γίνεις "γεροντοκόρη"

<p style="text-align: justify;">Aναγνώστριά μας ρωτά: </p>
<p style="text-align: justify;">Γεια σας Είμαι 30 χρονών και αντιμετωπίζω ως συνήθως πρόβλημα με τους γονείς μου Επειδή έχω φτάσει τα 30 και δεν έχω σχέση ούτε διαφαίνεται η προοπτική να παντρευτώ συνεχώς μου κάνουν παράπονα για αυτό το θέμα Κάθε φορά που επιστρέφω στον τόπο καταγωγής μου επαναλαμβάνεται η ίδια ιστορία Επειδή ζουν σε κλειστή κοινωνία κάθε φορά που κάποιος τους ρωτά για μένα αν έχω αρραβωνιαστεί ή αν έχω κάποιον φίλο εκεί που ζω εκείνοι απαντούν όχι και νιώθουν μεγάλη ντροπή για αυτό</p>
<p style="text-align: justify;">Η ντροπή τους είναι μεγαλύτερη όταν τους καλούν σε γάμους γνωστών συνομηλίκων μου Τους βλέπουν όλους να παντρεύονται και μου γκρινιάζουν επειδή φοβούνται πως θα μείνω στο ράφι Και σαν να μην φτάνει αυτό κάθε φορά που συναντούμε φίλους ή συγγενείς τούς εκθέτουν τον προβληματισμό τους για μένα και τους παροτρύνουν να μου βάλουν μυαλό Εγώ πάλι παρόλο που είμαι μόνη δεν αισθάνομαι πως πρέπει να ντρέπομαι γι αυτό ή να αποτελεί την πηγή της δυστυχίας μου Έχω επιστρατεύσει κάθε είδους επιχειρήματα ωστόσο η υπομονή μου μαζί τους έχει αρχίσει να εξαντλείται Στις γιορτές και στα οικογενειακά τραπέζια όλοι αφήνουν διαρκώς υπονοούμενα με την ανοχή των γονιών μου πάντα και πάντοτε περιθωριοποιούμαι και στιγματίζομαι ως αποσυνάγωγη και ως επίδοξη γεροντοκόρη</p>
<p style="text-align: justify;">Δεν μου δίνουν σημασία η γνώμη μου δεν ακούγεται σχεδόν ποτέ όλοι ασχολούνται με τους παντρεμένους και τους αρραβωνιασμένους της παρέας Κι όλα αυτά γιατί Επειδή απλώς δεν είμαι παντρεμένη ή έστω δεσμευμένη Στα 30 μου έχω ήδη καταφέρει πολλά είμαι κάτοχος διδακτορικού μιλάω τέσσερις γλώσσες εργαζόμουν ως τώρα με μερική απασχόληση και αναζητώ κάτι καλύτερο Η καθημερινότητά μου είναι πλήρης με τόσες δραστηριότητες και στη δεδομένη στιγμή μια γαμήλια δέσμευση θα ήταν καταστροφή για την εξέλιξή μου</p>
<p style="text-align: justify;">Πριν από δύο χρόνια χώρισα από μια μακροχρόνια σχέση που ήταν πολύ δυνατή και δεν την έχω ξεπεράσει πλήρως Θα ήθελα να ερωτευτώ ξανά τόσο έντονα ωστόσο οι γονείς μου με παροτρύνουν να μην περιμένω έναν μεγάλο έρωτα και να συμβιβαστώ με κάποιον ακολουθώντας τη λογική του εντάξει καλό παιδί είναι ας τον παντρευτώ Ήδη το γεγονός ότι πάτησα τα 30 θεωρείται για αυτούς κοινωνικό στίγμα αφού οι μετοχές μιας τριαντάρας αξίζουν λιγότερο στο χρηματιστήριο του γάμου Εγώ όμως δεν σκοπεύω να παντρευτώ αν πρώτα δεν έχω πετύχει όλα αυτά που θέλω Δεν θέλω να καταντήσω μια νοικοκυρά σαν τη μητέρα μου που παντρεύτηκε στα 20 της δεν σπούδασε είναι κλεισμένη στο σπίτι και τώρα μου γκρινιάζει να παντρευτώ για να της κάνω εγγόνια και να αποκτήσει ενδιαφέρον η ζωή της Δεν φταίω εγώ αν οι γονείς μου έχουν ανασφάλειες και κενά τα οποία προσπαθούν να καλύψουν θυσιάζοντας εμένα Έχω απογοητευτεί πλήρως μαζί τους δεν ξέρω τι να κάνω πια</p>
<p>Στο ερώτημά σας απαντά η ψυχολόγος, Όλγα Κωνσταντίνου </p>
<p style="text-align: justify;"><img src="/thumbnail?filepath=/contentfiles_2015/photos/eidikoi/psyxologoi/konstantinidouolga.jpg&amp;width=248?" alt=" Όλγα Κωνσταντίνου " width="99" /></p>
<p style="text-align: justify;"><br />Διαβάζω το γράμμα σας και σκέφτομαι ότι πρέπει να είσθε ένας άνθρωπος με πολύ θάρρος και γενναιότητα. Φαντάζομαι ότι χρειάσθηκε πολύ θάρρος και γενναιότητα για να πάτε ενάντια στις προσδοκίες των γονιών σας και να αναζητήσετε ή να δημιουργήσετε μια άλλη αφήγηση για τη ζωή σας που να είναι πιο κοντά στις ανάγκες σας και στα όνειρα σας.<br />Βέβαια, μια τέτοια απόφαση σηματοδοτεί και ένα διαφορετικό αξιακό σύστημα από αυτό των γονιών σας και της μικρής κοινωνίας από την οποία προέρχεσθε. <br />Αυτό όμως το διαφορετικό αξιακό σύστημα που έχετε δημιουργήσει και το οποίο δίνει έμφαση στην αυτονομία, στη δημιουργικότητα, στο να ακολουθείτε τα όνειρα σας, δημιουργεί προβλήματα και συγκρούσεις με τους γονείς σας οι οποίοι φαίνεται να έχουν ένα διαφορετικό αξιακό σύστημα που δίνει ιδιαίτερο βάρος στην δημιουργία οικογένειας, στο πώς φαινόμαστε σε σημαντικούς άλλους κτλ. <br />Φαίνεται όμως να υπάρχει και μια άλλη πλευρά σας που δυσανασχετεί γιατί ταυτόχρονα πολύ σημαντικό για σας είναι να είσθε και μια αφοσιωμένη κόρη για τους γονείς σας. Πέρα δηλαδή από τις όποιες συγκρούσεις μαζί τους αναρωτιέμαι αν υπάρχει και ένα δικό σας κομμάτι που δυσκολεύεται με την απόφαση σας να μην συμπλεύσετε και να μην υπακούσετε τους γονείς σας. Θέλετε να είσθε μια αφοσιωμένη κόρη αλλά με έναν τρόπο που να σέβεται και τις δικές σας ανάγκες και επιδιώξεις για τη ζωή σας. Πείτε τους λοιπόν ότι μοιράζεσθε μαζί τους την επιθυμία για οικογένεια αλλά με έναν άνθρωπο που θα θέλετε να μοιρασθείτε και την ζωή σας μαζί του. Πείτε τους ότι νομίζατε ότι είχατε βρει έναν τέτοιο άνθρωπο αλλά αυτή η σχέση δεν προχώρησε και είσθε ακόμη πολύ πληγωμένη από αυτό. Πείτε τους ότι θέλετε έναν σύντροφο ζωής και όχι κάποιον που ίσως οδηγηθείτε στο να χωρίσετε μετά από κάποια χρόνια κάτι που θα ήταν τελείως αντίθετο και από το δικό τους αξιακό σύστημα.</p>

Σχετικά άρθρα