<p style="text-align: justify;"><span><span>Καλησπερα σας ειμαι 45 χρονων χωρισμενη με 2 παιδια 25 και 10 χρονων εχω μια σχεση με καποιον ο οποιος ειναι συνομιληκος μου αλλα εντελως ελευθερος Ειμαστε πολυ ερωτευμενοι ο ενας με τον αλλον αλλα εχει κολλημα να βγουμε μαζι εξω ζουμε σε νησι και φοβαται μηπως μας δουνε μαζι και μαθευτει κι ετσι βρισκομαστε μονο στο σπιτι του 12 φορες την εβδομαδα Ελεγχει το που θα παω ποτε θα βγω με ποιες φιλες και οταν του ειπα οτι δεν αντεχω αλλο ολο αυτο μου ειπε κανενας δεν θα φυγει απο αυτη τη σχεση Μια φορα που βγηκα με μια φιλη μου το βραδυ με την οποια δεν θελει να κανω παρεα νευριασε πολυ και μου ειπε να σταματησω επιτελους γιατι θα τρελαθει και δεν ξερει τι θα γινει Οταν τον ρωταω τι θελει μεσα απο αυτο που εχουμε αφου δεν εχουμε κοινη ζωη μου λεει ειναι νωρις ακομα Επισης συνεχεια λεει πως ευτυχως ειναι αυτος στη ζωη μου και με προστατευει απο κακες παρεες Επειδη ειμαι ενας ανθρωπος σωστος και ολη μερα στο σπιτι με τα παιδια μου δεν δινω δικαιωματα και τιποτα αναρωτιεμαι τι θεωρει αυτος ο ανθρωπος λαθος το να βγω με μια φιλη που δεν ειναι της αρεσκειας του κι απο τι με προστατευει πως την εχει δει την ολη υποθεση Ειμαι πολυ μπερδεμενη</span></span></p>
<p><span>Στο ερώτημά σου απαντά η  ψυχολόγος Μαρκέλλα Καπλάνη</span></p>
<p><span><img src="/thumbnail?filepath=/contentfiles_2015/photos/eidikoi/psyxologoi/mkaplani.jpg&amp;amp;amp;amp;amp;amp;amp;amp;amp;amp;amp;amp;amp;amp;amp;width=248?" alt="Μαρκέλλα Καπλάνη " /></span></p>
<p class="font_8"><span><a href="http://www.normavitae.com/" target="_blank">http://www.normavitae.co</a>m</span></p>
<div class="gmail_default" style="text-align: justify;">Αυτό που περιγράφεις για τον σύντροφο σου ονομάζεται παθολογική ζήλια. Η παθολογική ζήλια ξεκινάει από την ανασφάλεια που οι ίδιοι νιώθουμε για τον εαυτό μας και κατ' επέκταση για τους άλλους. Επομένως, όπως δεν μπορούμε να εμπιστευτούμε τον εαυτό μας (π.χ. πως είμαστε αρκετά ποθητοί, πετυχημένοι, άξιοι αγάπης, κ.ο.κ.), έτσι δεν έχουμε και την ανάλογη πίστη στους άλλους (π.χ. πως θα παραμείνουν πιστοί σε εμάς). Ο πιο εύκολος τρόπος για να αντιμετωπίσουμε αυτό το έντονο συναίσθημα ζήλιας και ανασφάλειας που μας κατακλύζει είναι με το να ελέγχουμε ανθρώπους και καταστάσεις – όμως αυτό είναι απλά μία ψευδαίσθηση! Είναι μία αυτόματη αντίδραση που έχει αυτός ο οποίος δεν είναι έτοιμος να αντιμετωπίσει την ανασφάλεια του και θέλει να την καλύψει. Επομένως, η κατάσταση που περιγράφεις δεν έχει να κάνει με τα δικαιώματα που εσύ δίνεις ή δεν δίνεις μα με την δική του εσωτερική ανασφάλεια που καθρεφτίζεται πάνω σου. Από κει και πέρα, το αν θα το ανεχτείς όλο αυτό έγκειται μόνο σε σένα. Από την πλευρά σου, το να παραμείνεις σε μια τέτοια κατάσταση, η οποία δύσκολα αλλάζει εφόσον ο σύντροφος σου δε φαίνεται να έχει διάθεση για ενδοσκόπηση, θα υποδηλώσει ανασφάλεια από μέρους σου. Για να γράφεις αυτό το μήνυμα, σίγουρα είσαι σε στάδιο όπου καταλαβαίνεις πως αυτή η κατάσταση δεν είναι υγιής και δεν είναι αντάξια σου. Το να παραμείνεις εάν δεν κάνει και ο σύντροφος σου ριζικές αλλαγές, θα είναι επιλογή βασισμένη σε φόβο – ότι θα μείνεις μόνη, πως δεν θα βρεις κάποιον άνθρωπο να σε συντροφεύει, κτλ. Αυτοί οι φόβοι όμως, όσο βάσιμοι κι αν ακούγονται, είναι φτιαχτοί και δημιουργούν μόνο εμπόδια στον δρόμο μας προς την ευτυχία. Για να βρεις την απάντηση στο τι είναι καλύτερο να κάνεις αναλογίσου τί μονοπάτι θα επέλεγες εάν δεν είχες κανέναν φόβο ή ενδοιασμό. Εάν και πάλι θα επέλεγες να μείνεις με τον σύντροφό σου, τότε αυτό να κάνεις – εφόσον όμως σε προβληματίζει η κατάσταση, πάρε την δύναμη και θέσε τα όριά σου! Εάν θα επέλεγες να φύγεις, τότε κάνε το και το ρίσκο μα και ο δυναμισμός σου θα σε ανταμείψουν με περισσότερη αυτοπεποίθηση και εκ τούτου θετικότερες καταστάσεις. Το "κανένας δεν θα φύγει από αυτήν την σχέση" καθώς και την προστασία που (λέει ότι) σου προσφέρει, είναι τρόποι που χρησιμοποιεί για να σε κάνει να πιστεύεις πως τον έχεις ανάγκη – σύνηθες φαινόμενο γι' αυτόν που νιώθει ανασφαλής για τον εαυτό του. Επειδή λοιπόν δεν πιστεύει πως μπορεί να σε κρατήσει με την προσωπικότητα και τα χαρίσματα του, καταφεύγει στο να σε κάνει να νιώθεις πως τον χρειάζεσαι. Στην πραγματικότητα όμως αυτό δεν ισχύει. Αν θα μείνεις μαζί του, μείνε γιατί τον θες και τον αγαπάς – όχι γιατί φοβάσαι την αντίδραση του, όχι γιατί τον χρειάζεσαι, όχι γιατί πρέπει. Αυτό είναι που δημιουργεί δυνατά θεμέλια στην σχέση – το να Θέλω να είμαι μαζί σου, όχι το να Πρέπει να μείνω γιατί δεν θα βρω αλλού καλύτερα ή γιατί φοβάμαι την αντίδραση σου αν χωρίσουμε… </div>