<p style="text-align: justify;"><strong>Aναγνώστριά μας ρωτά: </strong></p>
<p style="text-align: justify;"><span>ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ ΣΑΣ ΟΝΟΜΑΖΟΜΑΙ ΡΟΥΛΑ ΕΙΜΑΙ 28 ΕΤΩΝ ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΚΑΙ ΠΡΙΝ 4 ΜΗΝΕΣ ΕΧΑΣΑ ΤΗ ΜΗΤΕΡΑ ΜΟΥ ΑΠΟ ΚΑΡΚΙΝΟ ΕΙΧΕ ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΜΕ ΧΕΙΡΟΥΡΓΕΙΑ ΑΛΛΑ ΛΟΓΩ ΔΙΚΗΣ ΤΗΣ ΑΜΕΛΕΙΑΣ ΑΛΛΑ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΛΟΓΩ ΚΑΚΗΣ ΔΟΥΛΕΙΑΣ ΕΝΟΣ ΓΙΑΤΡΟΥ ΤΗΣ ΒΡΗΚΑΝ ΚΑΡΚΙΝΟ ΣΕ ΠΡΟΧΩΡΗΜΕΝΟ ΣΤΑΔΙΟ ΔΕΝ ΤΗΣ ΕΙΠΑΜΕ ΠΟΤΕ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΣΕ ΜΕΝΑ Η ΓΙΑΓΙΑ ΜΟΥ ΠΟΥ ΤΗΝ ΠΡΟΣΕΧΕ ΣΠΙΤΙ ΔΕ ΜΟΥ ΕΙΠΕ ΣΕ ΤΙ ΣΟΒΑΡΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΗΤΑΝ </span></p>
<p style="text-align: justify;"><span>ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΠΙΣΤΕΥΑ ΟΤΙ ΘΑ ΦΥΓΕΙ ΗΤΑΝ ΜΟΝΟ 48 ΕΤΩΝ ΚΑΙ ΗΘΕΛΕ ΝΑ ΤΟ ΝΙΚΗΣΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΖΗΣΕΙ ΑΡΧΙΚΑ ΕΛΕΓΑ ΠΩΣ ΗΡΕΜΗΣΕ ΚΑΙ ΞΕΚΟΥΡΑΣΤΗΚΕ ΔΙΟΤΙ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΝΑ ΠΕΡΠΑΤΗΣΕΙ ΕΙΧΕ ΝΕΦΡΟΣΤΟΜΙΕΣ ΚΑΙ ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΤΗΣ ΠΑΡΑΠΟΝΟ ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΟΙ ΧΗΜΕΙΟΘΕΡΑΠΕΙΕΣ ΑΛΛΑ ΤΟ ΟΤΙ Δ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΝΑ ΠΕΡΠΑΤΗΣΕΙ</span></p>
<p style="text-align: justify;"><span>ΔΕΝ ΑΝΤΕΧΑ ΝΑ ΒΛΕΠΩ ΤΗ ΜΗΤΕΡΑ ΜΟΥ ΝΑ ΠΕΡΝΑΕΙ ΚΑΤΙ ΤΕΤΟΙΟ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΑΠΟ 4 ΜΗΝΕΣ ΟΣΟ ΠΑΩ ΧΕΙΡΟΤΕΡΕΥΩ ΕΧΩ ΟΡΓΗ ΓΙ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΤΗΣ ΣΥΝΕΒΗ ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΧΩ ΟΡΕΞΗ ΓΙΑ ΤΙΠΟΤΑΠΕΙΤΕ ΜΟΥ ΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΑΝΩ; ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ</span></p>
<p style="text-align: justify;"><span>Στο ερώτημά σας απαντά ο ψυχολόγος ομαδικός θεραπευτής <strong>Δημήτρης Κατσαρός </strong></span></p>
<div style="text-align: justify;" dir="ltr">Αγαπητή αναγνώστρια:</div>
<div style="text-align: justify;" dir="ltr"> </div>
<div style="text-align: justify;" dir="ltr">Η τελευταία σας φράση είναι καταλυτική! Λέτε "έχω οργή και δεν έχω όρεξη να κάνω τίποτα". Αυτό σημαίνει πως κρατάτε την οργή μέσα σας, για τον εαυτό σας. Αναρωτιέμαι μήπως κατηγορείτε τον εαυτό σας για κάτι. Μήπως θεωρείτε πως δεν κάνατε ό,τι ήταν δυνατό από μέρους σας. Από την άλλη σκέφτομαι πως αν κατηγορείτε τον εαυτό σας είναι δύσκολο να καταλήξετε στο πόση ευθύνη σας βαραίνει δεδομένου ότι η γιαγιά σας δεν σας είπε τί ακριβώς συμβαίνει στη μητέρα σας (προφανώς για να σας προστατεύσει από τη στεναχώρια), ο γιατρός που φρόντιζε τη μητέρα σας αμέλησε να τη φροντίσει επαρκώς και η ίδια η μητέρα σας αμέλησε τον εαυτό της. Σκέφτομαι πως δικαιολογημένα θυμώνετε εφόσον αποδίδετε στην αμέλια την απώλεια ενός τόσο αγαπημένου σας προσώπου. Σαν να αφήνετε να ακουστεί πως δε μπορούσε να σκεφτεί εσάς και το πόσο θα σας λείψει. Πολλοί άνθρωποι που χάνουν αγαπημένα τους πρόσωπα από αυτή τη νόσο νιώθουν το μπέρδεμα που νιώθετε αυτή τη στιγμή. Και είναι δύσκολη η θέση σας να προσπαθείτε να καταλάβετε πόσο σας αγαπούσε η μητέρα σας όταν σκέφτεστε πως ίσως να παραιτήθηκε απ' τη ζωή λόγο του αφόρητου πόνου της. Γι'αυτό σας προτείνω να μιλήσετε! Να πείτε την εμπειρία σας. Να βγάλετε τα συναισθήματά σας. Να συζητήσετε με άλλους ανθρώπους που πάσχουν από τη νόσο ή με οικείους τους. Να νιώσετε ελεύθερη απ' τις αμφιβολίες σας.</div>
<div style="text-align: justify;" dir="ltr">Παρακάτω σας παραθέτω ένα τέτοιο σύνδεσμο με ομάδες ανθρώπων που πάσχουν από καρκίνο.</div>
<div style="text-align: justify;" dir="ltr"> </div>
<div style="text-align: justify;" dir="ltr"><a href="http://languages.cancercouncil.com.au/el/%CE%B6%CE%B7%CF%84%CE%AE%CF%83%CF%84%CE%B5-%CF%85%CF%80%CE%BF%CF%83%CF%84%CE%AE%CF%81%CE%B9%CE%BE%CE%B7/%CE%BF%CE%BC%CE%AC%CE%B4%CE%B5%CF%82-%CF%85%CF%80%CE%BF%CF%83%CF%84%CE%AE%CF%81%CE%B9%CE%BE%CE%B7%CF%82/" target="_blank">http://languages.cancercouncil.com.au/el/%CE%B6%CE%B7%CF%84%CE%AE%CF%83%CF%84%CE%B5-%CF%85%CF%80%CE%BF%CF%83%CF%84%CE%AE%CF%81%CE%B9%CE%BE%CE%B7/%CE%BF%CE%BC%CE%AC%CE%B4%CE%B5%CF%82-%CF%85%CF%80%CE%BF%CF%83%CF%84%CE%AE%CF%81%CE%B9%CE%BE%CE%B7%CF%82/</a></div>
<p><span><br /></span></p>