<p id="post-description" style="text-align: justify;">«Δεν είμαι εγκληματίας, πρέπει να ζήσω. Τους ανθρώπους που έρχονται σε αυτή την κατάσταση δεν τους αναγνωρίζεις. Αν θες κιόλας κατρακυλάς και δεν το καταλαβαίνεις. Οταν δεν πήγα το μετάνιωσα, αυτά πληρώνω, αν θες, γιατί θα είχα λεφτά τώρα. Είμαι μόνος μου στην Αθήνα και κινούμαι σε δύσκολους χώρους. Ακόμα, το ηθικό είναι υποκειμενικό και διαφορετικό για τον καθένα.</p>
<p style="text-align: justify;">Κάποιος θεωρεί ότι είναι ηθικό το να κλέψει».Δεν είναι επαγγελματίας, αλλά εκδίδεται για να αποκομίσει τα οικονομικά οφέλη και να εξασφαλίσει κατά κάποιο τρόπο την επαγγελματική του αποκατάσταση. Θα μπορούσε κανείς να τον αποκαλέσει και ζιγκολό. Ο Νίκος είναι 23 ετών, πολύ κομψός και γοητευτικός νεαρός, με καλούς και ευγενικούς τρόπους, από επαρχία, και σπουδάζει στην Αθήνα Μουσική, Ηθοποιία και Δημοσιογραφία. Η οικογένειά του δεν είναι οικονομικά ευκατάστατη και οι γονείς του έχουν χωρίσει. Από πολύ μικρός είδε την άσχημη πλευρά της κοινωνίας ώστε να καταφέρει να βιοποριστεί και αυτή η ασχήμια εντάθηκε σήμερα, στους χρόνους της κρίσης. Για περισσότερες λεπτομέρειες και συμπεράσματα ακολουθεί η συνέντευξη που πήρε η Σοφία Κόντη, από την ομάδα τουκαθηγητή εγκληματολογίας στο Πάντειο Αντώνη Μαγγανά.</p>
<p style="text-align: justify;"><strong>- Πώς ήρθες στην Αθήνα;</strong></p>
<p style="text-align: justify;">«Η Αθήνα ήταν η εύκολη λύση… εύκολη λύση να πάρω τα όργανά μου. Προέκυψε από άλλες επιλογές. Ηθελα να κάνω άλλα πράγματα. Αφού δεν είχα άλλες δυνατότητες, δούλευα στη νυχτερινή ζωή της επαρχίας, καμιά σχέση η νύχτα της επαρχίας με τη νύχτα της Αθήνας καθώς και οι δυνατότητες ανέλιξης».</p>
<p style="text-align: justify;"><strong>- Τι θα έκανες;</strong></p>
<p style="text-align: justify;">«Ηθελα να γίνω καλύτερος μουσικός, καλύτερος άνθρωπος. Ηθελα να μπορώ να ανέβω. Ηθελα να ανήκω σε μια ελίτ μουσικών, γιατί έτσι θα είχα λεφτά και θα ήμουν εξασφαλισμένος ακόμα και αν δεν είχα, για να μην πουλήσω πράγματα από την αξιοπρέπειά μου και κάνω κάτι χειρότερο».</p>
<p style="text-align: justify;"><strong>- Οι γυναίκες που πας;</strong></p>
<p style="text-align: justify;">«Οταν είδα ότι δεν έβγαινα οικονομικά, δέχτηκα τις προτάσεις που μου έκαναν».</p>
<p style="text-align: justify;"><strong>- Τι σημαίνει αυτό;</strong></p>
<p style="text-align: justify;">«Κοίτα… στα δεκατρία μου δεν φανταζόμουν αυτά που έχω κάνει αυτή τη στιγμή».</p>
<p style="text-align: justify;"><strong>- Δηλαδή;</strong></p>
<p style="text-align: justify;">«Εεεε… όταν μου λένε πρέπει να έρθεις από το σπίτι για να πάρεις την τάδε δουλειά, πάω. Μα… αν δεν πάω εγώ θα πάει κάποιος άλλος».</p>
<p style="text-align: justify;"><strong>- Στο διαμέρισμα;</strong></p>
<p style="text-align: justify;">«Πάω με γυναίκες που είναι σημαίνοντα πρόσωπα και που μπορούν να μου προσφέρουν μια θέση εργασίας στο συγκρότημά τους, γνωριμίες με την ελίτ, μια άνεση, λεφτά. Πότε πάω εγώ σπίτι τους, πότε έρχονται στο δικό μου. Σε ηλικία είναι μεγάλες γυναίκες έως πολύ μεγάλες».</p>
<p style="text-align: justify;"><strong>- Αυτό τον καιρό;</strong></p>
<p style="text-align: justify;">«Πριν που χτύπησε το κινητό ήταν η Αγγελικούλα (όλες αυτές που συναναστρέφομαι ερωτικά τις φωνάζω πάντα χαϊδευτικά), μια γυναίκα αρκετά μεγάλη σε ηλικία που μου έδωσε να παίξω στο γάμο του αδελφού της το περασμένο Σάββατο και έβγαλα αρκετά χρήματα. Ολοι νόμιζαν ότι είμαστε φίλοι ή ότι από τη στιγμή που δεν έχει παιδιά με τον άντρα της με έχει υπό την προστασία της».</p>
<p style="text-align: justify;"><strong>- Πόσο διαρκεί;</strong></p>
<p style="text-align: justify;">«Με αυτές χωρίζουμε πριν κολλήσουμε. Εξάλλου είναι κάποιες παντρεμένες. Να ερωτευτώ; Μόνο με μία εξ αυτών που κράτησε ένα χρόνο και τώρα είμαστε μόνο φίλοι. Εκείνη δεν ήθελε να συνεχίσουμε. Μου το είχε πει ότι θα κρατούσε ένα χρόνο. Πήρα πολλά από αυτή, με στήριξε στο χώρο, οικονομικά, ήταν καλά».</p>
<p style="text-align: justify;"><strong>- Σε ικανοποιεί αυτό;</strong></p>
<p style="text-align: justify;">«Δεν είμαι εγκληματίας, πρέπει να ζήσω. Τους ανθρώπους που έρχονται σε αυτή την κατάσταση δεν τους αναγνωρίζεις. Αν θες κιόλας κατρακυλάς και δεν το καταλαβαίνεις. Οταν δεν πήγα το μετάνιωσα, αυτά πληρώνω, αν θες, γιατί θα είχα λεφτά τώρα. Είμαι μόνος μου στην Αθήνα και κινούμαι σε δύσκολους χώρους. Ακόμα, το ηθικό είναι υποκειμενικό και διαφορετικό για τον καθένα. Κάποιος θεωρεί ότι είναι ηθικό το να κλέψει»</p>
<p style="text-align: justify;">Πηγή enet.gr </p>