Mετακόμιση: Πώς να προσαρμοστείς σε ένα νέο περιβάλλον

<p style="text-align: justify;"><span>Αναγνώστριά μας ρωτά: </span></p>
<p style="text-align: justify;"><span>Καλησπέρα</span></p>
<p style="text-align: justify;"><span>Είμαι 38 ετών εκπαιδευτικός και μητέρα ενός 5χρονου παιδιού. Λόγω της εργασίας μου τα τελευταία 4 χρόνια ζούσα και εργαζόμουν στον τόπο καταγωγής μουαναγκαστικά έμενα στο πατρικό μου με τους γονείς μου κai το παιδί μου εννοείται</span></p>
<p style="text-align: justify;"><span>Ο σύζυγός μου λόγω της δικής του εργασίας ζούσε σε άλλη πόλη μεγαλύτερη και βρισκόμασταν σε ένα συνεχές πήγαινε έλα προκειμένου να βλεπόμαστε σαν οικογένεια. Πριν 2 μήνες μετατέθηκα στην πόλη εργασίας του συζύγου μου και μετακομίσαμε με το παιδί εκεί. Παρόλο που είμαστε πλέον όλοι μαζί εμένα αυτή η αλλαγή με αποδιοργάνωσε εντελώς. Μου λείπουν οι ρυθμοί της ζωής της μικρότερης πόλης όπου ζούσα η καθημερινή επαφή με τους γονείς μου και η πιο οικεία σχέση με φίλους και συναδέλφους που υπάρχει σε μικρότερες περιοχές. Πώς μπορώ να αντιμετωπίσω την άρνηση που έχω να προσαρμοστώ στα νέα αυτά δεδομέναπου αναγνωρίζω οτι είναι θετικά για την οικογένειά μου και πώς να αντιμετωπίσω την θλίψη που νιώθω εξαιτίας αυτής της αλλαγής περιβάλλοντος. Ευχαριστώ</span></p>
<p style="text-align: justify;"><span>Στο ερώτημά σας απαντά η ψυχολόγος Όλγα Κωνσταντίνου </span></p>
<p style="text-align: justify;" dir="ltr"><span>Ακούγεται απόλυτα κατανοητό να μην μπορείτε ή να δυσκολεύεσθε να προσαρμοσθείτε στις νέες συνθήκες της ζωής σας καθώς η απόφαση σας για αυτή τη μετάβαση προς την μεγαλύτερη πόλη σηματοδοτεί πληθώρα «απωλειών» για σας και τη ζωή σας. Κάθε αλλαγή και μετάβαση στη ζωή μας αποτελεί «απώλεια» καθώς κάτι αφήνω, κάτι τελειώνει με κάθε απόφαση μας για μια νέα αρχή. Για σας λοιπόν η απόφαση να φύγετε, συνοδεύετε από απώλειες για τη ζωή που ζούσατε τα τελευταία 4 χρόνια, απώλειες που περιστρέφονται γύρω από την καθημερινότητα σας εκεί, τη σχέση με τους γονείς σας,  τους φίλους που είχατε εσείς και το παιδί σας κτλ. </span></p>
<p style="text-align: justify;" dir="ltr"><span>Η θλίψη που βιώνετε είναι συνέπεια του πένθους που συνοδεύει αυτές τις απώλειες.</span><span> Θρηνείτε αυτά που χάνετε έστω και αν η απόφαση να φύγετε ήταν μια εκούσια απόφαση για κάτι καλύτερο, για να είσθε όλοι μαζί ως οικογένεια ενδεχομένως. Ως προς το τι να κάνετε, θα πρότεινα να </span><span>αποδεχτείτε τη θλίψη ως στοιχείο μιας διαδικασίας πένθους</span><span> που θα χρειασθεί χρόνο για να απομακρυνθεί από εσάς και την καθημερινότητα σας. </span></p>
<p style="text-align: justify;" dir="ltr"><span>Ακόμη, θα πρότεινα να αποχαιρετήσετε τη μικρή αυτή πόλη γράφοντας ένα γράμμα στο οποίο να την ευχαριστείτε για αυτά που σας έδωσε, για τους φίλους, για τους ήρεμους ρυθμούς, για την καθημερινότητα που σας παρείχε κτλ. και να κλείνετε το γράμμα με έναν αποχαιρετισμό. Αυτό το γράμμα βάλτε το σε ένα κουτί στο οποίο θα αναγράφετε το όνομα της μικρής πόλης και τοποθετήστε το σε κάποιο σημείο του νέου σας σπιτιού. Μέσα σε αυτό το κουτί βάλτε και άλλα αντικείμενα ή σύμβολα της ζωής σας σε αυτή την πόλη (φωτογραφίες, κλειδιά κτλ). Μια τέτοια </span><span>τελετουργία</span><span> μπορεί να είναι βοηθητική στη διαδικασία του πένθους τόσο για εσάς όσο και για το παιδί σας που μπορεί να βιώνει και εκείνο αντίστοιχα συναισθήματα.</span></p>
<p style="text-align: justify;"><span><br /></span></p>

Σχετικά άρθρα