<p style="text-align: justify;"><em><strong>Aναγνώστριά μας ρωτά: </strong></em></p>
<p style="text-align: justify;"><em>Καλησπερα ειμαι  27 ετων και θα ηθελα την αποψη σας στο ερωτικο ζητημα που με απασχολει. Πριν μισο χρονο τερματιστηκε αδοξα και επιπονα η πενταετης σχεση με τον πρωην συντροφο μου ο οποιος απλα εξαφανιστηκε απο την ζωη μου  αφηνοντας με κομματιασμενη συναισθηματικα. Δεν μπορω να πω οτι εχω συνελθει ισως και να βιαστηκα να προχωρησω σε κατι νεο για να καλυψω την απουσια. Προεκυψε λοιπον κατι αναμεσα σε μενα και σε φιλο του κολλητου μου ο οποιος βγηκε και αυτος απο μια μακροχρονια σχεση που εληξε αδοξα </em></p>
<p style="text-align: justify;"><em>Δυστυχως αποκαλυφθηκε στην πορεια οτι ο κολλητος μου εχει αισθηματα για μενα και τωρα τα πραγματα ειναι στα ακρα. Με το παιδι αυτο δεν εχουμε σχεση ομως ειναι σαν να εχουμε μιλαμε συνεχεια πρωι μεσημερι βραδυ για τα παντατον ελαχιστο χρονο που εχει τον αφιερωνει σε μενα δειχνει απιστευτο ενδιαφερον και παρα τα οσα προβληματα προεκυψαν και την συναισθηματικη ασταθεια και των δυο δεν εγκαταλειπει.</em></p>
<p style="text-align: justify;"><em> Απορω ομως τι νοιωθει για μενα εφοσον δεν εχει κανει κουβεντα για το τι εχουμε εγω κι αυτος απο πλευρας μου ειμαι πολυ μπερδεμενη εχω ακομα συναισθηματα για τον πρωην μου και πιστευω οτι το ιδιο μπερδεμα νοιωθει και εκεινος ομως αρχιζω και δενομαι του και φοβαμαι μην πληγωθει καποιος απο τους δυο μας στο τελος… </em></p>
<p style="text-align: justify;"><em><strong>Στο ερώτημά σας απαντά ο ψυχολόγος ομαδικός θεραπευτής Δημήτρης Κατσαρός. </strong></em></p>
<div style="text-align: justify;">Αγαπητή αναγνώστρια:</div>
<div style="text-align: justify;"> </div>
<div style="text-align: justify;">Είναι πολύ ευτυχής η συγκυρία να είστε με έναν άνθρωπο που βρίσκεται στην ίδια φάση με εσάς όσον αφορά στην προηγούμενή του σχέση. Μπορείτε να μιλάτε για τα παλιά με κάποιον που σας καταλαβαίνει και μπορείτε να του δώσετε κι εσείς αντίστοιχα κατανόηση. Πολλές φορές όταν είμαστε σε μια δύσκολη κατάσταση όπως η δική σας χρειαζόμαστε παρηγοριά και συναισθηματική σταθερότητα. Αυτά όταν μας τα δώσουν ανακουφιζόμαστε και μπορεί να νιώσουμε ενοχή, ότι "χρησιμοποιούμε τον άλλο" επειδή δεν έχουμε να του δώσουμε κάτι αντίστοιχα αφοσιωμένο. Όμως ξεχνάμε πως ο άνθρωπος που μας βοηθά, το έχει επιλέξει να είναι εκεί γνωρίζοντας τί μας συμβαίνει. Άρα μήπως φοβάστε να δεχτείτε την ανακούφιση που σας προσφέρει ο νέος φίλος σας; Αν νιώθετε πως του χρωστάτε κάτι αποτιμήστε το και προσπαθήστε να δείτε αν έχετε να το αποδόσετε. Από την άλλη γιατί νιώθετε ακρότητα που κάνετε κάτι με τον φίλο του κολλητού σας; Μήπως ευθύνεστε εσείς που ο κολλητός σας έχει αισθήματα για σας; Αν δεν του δώσατε έστω μια υπόσχεση για να περιμένει κάτι από σας τότε δεν υπάρχει λόγος να φορτώνεστε τη φροντίδα του κολλητού σας στο ερωτικό κομμάτι. Είστε απλά φίλοι. Ο ρόλος σας τελειώνει εκεί γι'αυτόν. Ας βρει ο ίδιος ένα τρόπο να σας ξεπεράσει, όπως εσείς βρήκατε το νέο σας φίλο. Αν νιώθετε ενοχές μπορείτε να συζητήσετε με το φίλο σας και το θέμα του κολλητού και το πως νιώθει ο ίδιος για την πρώην του. Ανταλλάξτε εμπειρίες. Νομίζω θα το βρείτε πολύ ανακουφιστικό.</div>
<p style="text-align: justify;"><em><strong><br /></strong></em></p>