«Αγαπώ τόσο τη δουλειά μου που εργάζομαι και στις γιορτές! Είναι τόσο κακό αυτό;»

Ακούω συνέχεια ότι το έχω παρακάνει με τη δουλειά μου αλλά εμένα με ευχαριστεί. Ή έστω με ευχαριστούσε γιατί τώρα έχω μπει σε σκέψεις ότι κάτι δεν πάει καλά.

Ανέκαθεν σκεφτόμουν πως οι γιορτές δε μου «λένε» πολλά πράματα, γιατί να μη δουλέψω; Αλλά μου λένε ότι αυτά τα λόγια τα χρησιμοποιούν εκείνοι που θέλουν να δικαιολογούν τον υπερβάλλοντα ζήλο τους, δηλαδή όσοι δεν σταματούν τη δουλειά.

Είναι τόσο κακό που αγαπώ τη δουλειά μου και δίνομαι εκεί εντελώς, ξεχνώντας όλα τα άλλα; Ξέρω πως δίνουμε το νόημα εκεί που θέλουμε… Είναι τόσο κακό να θέλω μόνο αυτό; Ή μήπως έχουν δίκιο; Γιατί το τελευταίο διάστημα έχω αρχίσει να το σκέφτομαι και αυτό και να νομίζω πως η δουλειά μου με έχει κουράσει ψυχικά…

Στο ερώτημά σας απάντησε η ψυχολόγος Λουίζα Βογιατζή

Όλοι έχουμε κατά καιρούς μεγαλύτερη πίεση στη δουλειά. Όταν όμως, η κατάσταση αυτή γίνεται μόνιμη, κάτι δεν πάει καλά. Οι ίδιοι άνθρωποι που παραπονιούνται «είμαι πολύ πιεσμένος», «έχω ξεχάσει τι σημαίνει αργία και γιορτή» «σχεδόν κάθε σαββατοκύριακο κουβαλάω δουλειά στο σπίτι» είναι συνήθως και αυτοί που μόλις έχουν ένα λεπτό ελεύθερο αμέσως βρίσκουν μια δραστηριότητα για να το γεμίσουν.

Αυτή η αντίφαση δείχνει ότι παρά την όποια κούραση ή επιθυμία να έχουμε περισσότερο ελεύθερο χρόνο, να έχουμε στιγμές ηρεμίας π. χ. στις γιορτές, κάτι μέσα μας μάς ωθεί στο να ψάχνουμε συνεχώς το «πιο πολύ…». Και βέβαια δεν υπάρχει κανένας λόγος να μην το κάνουμε όταν αισθανόμαστε με αυτό τον τρόπο πληρότητα, ικανοποίηση, ευεξία.

Η δουλειά είναι το μόνο «μέρος» στο οποίο αισθανόμαστε ασφαλείς

Όμως, δυστυχώς πολύ συχνά συμβαίνει το αντίθετο: Μια συγκεχυμένη αίσθηση ότι «κάτι λείπει» και η ανάγκη να διώξουμε την αίσθηση αυτή μας σπρώχνει σε αυτό το κυνηγητό. Καμιά φορά τα πράγματα είναι έτσι που η δουλειά είναι το μόνο «μέρος» στο οποίο αισθανόμαστε «στα νερά μας», ενώ ούτε με τους άλλους, ούτε με τον εαυτό μας δεν περνάμε καλά.

Και αν θέλετε να ανακαλύψετε αν σας έχει κουράσει η δουλειά σας ψυχικά, σκεφτείτε τα παρακάτω:

  • Έχετε συχνά πονοκεφάλους ή ημικρανίες, μυικούς πόνους.
  • Νιώθετε κούραση αλλά δεν κοιμάστε καλά.
  • Δεν έχετε και πολλή όρεξη για σεξ.
  • Τσιμπολογάτε συνεχώς ή πίνετε ή καπνίζετε πολύ ή όλα μαζί.
  • Ξεχνάτε, δυσκολεύεστε να συγκεντρωθείτε, νιώθετε συχνά τα νεύρα σας τεντωμένα.
  • Οι γιορτές «δεν σας λένε τίποτα».
  • Οι δραστηριότητες για ευχαρίστηση γίνονται όλο και πιο λίγες, το ίδιο και οι συναντήσεις με φίλους.
  • Ίσως δεν έχετε και πολλή διάθεση για τέτοια.

Αν κάποια από αυτά ή όλα ισχύουν για σας, σημαίνει μάλλον ότι έχετε χάσει την επαφή με τις επιθυμίες σας και την ευχάριστη πλευρά της ζωής. Και παρόλο που λέτε ότι η δουλειά σας σάς αρέσει, αισθάνεστε συχνά πίεση και άγχος. Αυτό το άγχος όμως, όταν μονιμοποιείται και αρχίζει να γίνεται επικίνδυνο.

Βήμα προς βήμα η «απεξάρτηση»

Το πρώτο και σημαντικότερο βήμα λοιπόν, είναι η αναγνώριση των παραπάνω σημαδιών σαν ένδειξη ότι «ίσως τελικά δεν μου φτάνει η δουλειά για να είμαι καλά». Από το σημείο αυτό και ύστερα είναι πολλά αυτά που θα χρειαστεί να αναθεωρήσετε, να αλλάξετε, να ξαναβρείτε, να αφήσετε. Αφού μιλάμε όμως για τις γιορτές, το κυριότερο είναι να πείσετε τον εαυτό σας να ξανακαθιερώσει τις αργίες.

Ίσως μπορέσετε κιόλας να θυμηθείτε αν σήμαιναν κάποτε κάτι περισσότερο για σας οι γιορτές και τι. Αν δεν υπάρχει κάτι συμπαθητικό να ανακαλέσετε, βρείτε κάτι που θα μπορούσε να αντικαθιστά για εσάς σήμερα την ευχαρίστηση των γιορτών: Μαραθώνιοι ύπνου, βραδιές σινεμά, άσκοπες βόλτες, κυρίως όμως στιγμές χωρίς δουλειά. Αυτό που έχετε ανάγκη είναι να (ξανα)κάνετε τον εαυτό σας εκτός από συνεργάτη και καλό φίλο με τον οποίο αξίζει να γιορτάσετε.

Διαβάστε σχετικά άρθρα:

Ψυχική κούραση και έλλειψη ενέργειας: Πώς να φροντίσεις τον εαυτό σου

Νιώθεις ότι δεν παίρνεις αυτό που σου αξίζει; Γίνε πιο διεκδικητική στη δουλειά σου σε 8 βήματα!

Σχετικά άρθρα