Φωνάζει, κλαίει: Τι να κάνεις όταν το παιδί δε σε ακούει

<p><em>«Στο σούπερ μάρκετ ο τρίχρονος Παναγιώτης αρπάζει μια μεγάλη σακούλα καραμέλες και τη ρίχνει στο καλάθι, τη θέλει και αυτή και τα μπισκότα και τα γαριδάκια. Η μαμά τα βγάζει και τα βάζει πάλι στο ράφι. Η μικρός βάζει τα κλάματα, τα ξαναπαίρνει και τα σφίγγει δυνατά στην αγκαλιά του. Φωνάζει και κλαίει. Είναι εκτός ελέγχου. Η μαμά σκύβει και του εξηγεί χαμηλόφωνα, ενώ οι περαστικοί τους κοιτούν με ύφος από τη μια συμπόνιας και από την άλλη αποδοκιμασίας.»</em></p>
<p> </p>
<p>Επίμονα, πεισματάρικα παιδιά, σκεφτόμαστε εμείς, επίμονοι, πεισματάρικοι γονείς σκέφτονται εκείνα.</p>
<p> </p>
<p>Πεισμώνει, επιμένει, στυλώνει τα πόδια, απαιτεί… Πριν χαρακτηρίσετε το παιδί σας «πεισματάρικο» θυμηθείτε πως οι ειδικοί συμφωνούν στο ότι δεν υπάρχουν «πεισματάρικα» παιδιά. Γύρω στα δύο τους χρόνια τα παιδιά ανακαλύπτουν ότι έχουν και αυτά προσωπικότητα και έτσι αρχίζουν να εκδηλώνουν τα «θέλω» τους. «Τα παιδιά δεν δοκιμάζουν τα δικά μας όρια αλλά τα δικά τους». Αυτό το κάνουν γιατί έχουν την ανάγκη να αναμετρούν τις δυνάμεις τους. Είναι απόλυτα φυσιολογικό για ένα νήπιο που αναπτύσσεται να θέλει να ξέρει μέχρι πού μπορεί να φτάσει. Στην πραγματικότητα, μετά την ηλικία των δύο ετών,  τα παιδιά  κάνουν τη δική τους επανάσταση. Θέλουν να παίρνουν όλο και περισσότερες πρωτοβουλίες και αποφάσεις, χωρίς όμως να μπορούν να ελέγξουν την απογοήτευση και τα συναισθήματά τους. Τότε είναι που έρχονται αντιμέτωπα με την «πικρή» διαπίστωση: οι γονείς μου δεν θέλουν ό,τι θέλω εγώ, οι ανάγκες μου δεν είναι ίδιες με τις δικές τους. Ο θυμός και η απογοήτευση προς το πρόσωπό των γονιών τους δημιουργεί πανικό και το ξέσπασμά τους δεν είναι παρά η έκφραση της απελπισίας τους. Ο κόσμος τους διαταράσσεται δημιουργώντας τους ένα εσωτερικό χάος. Αυτό το χάος είναι που θέλουν να εξερευνήσουν και δοκιμάζουν συνεχώς τα όριά τους. Τόσο τα δικά τους όσο και των γονιών τους. Συχνά εμείς οι μεγάλοι ξεχνάμε πως ένα παιδί δεν μπορεί να κατανοήσει, να επεξεργαστεί ή να συζητήσει όπως ένας ώριμος ενήλικος. Ένα παιδί έχει έναν και μοναδικό τρόπο να διαπραγματεύεται: φωνάζοντας.</p>
<p> </p>
<p>Σε αυτές λοιπόν τις περιπτώσεις είναι σημαντικό για τους γονείς:</p>
<p> </p>
<p class="ListParagraph"><strong>● Μείνετε ψύχραιμοι.</strong><strong> </strong>Οι έρευνες δείχνουν πως ένας γαλήνιος και ήρεμος γονιός λειτουργεί για το παιδί ως λιμάνι στις καταιγίδες. Και εκεί θα καταφύγει σε κάθε καταιγίδα.</p>
<p class="ListParagraph"> </p>
<p class="ListParagraph"><strong>● </strong><strong>Εξηγήστε</strong> με λεπτομερή και κατανοητό για την ηλικία του τρόπο την συνθήκη στην οποία θα βρεθεί και προχωρήστε σε συμφωνίες. Π<em>.χ. πρόκειται να πάμε στο σούπερ μάρκετ, όπου εκεί θα δεις πολλές λιχουδιές που ίσως σου αρέσουν όμως έχουμε τη δυνατότητα  να πάρεις μόνο μία.</em></p>
<p class="ListParagraph"> </p>
<p class="ListParagraph"><strong>● </strong><strong>Αποφύγετε </strong>τις ταμπέλες τόσο για το χαρακτήρα του παιδιού όσο και για τις πράξεις του.</p>
<p class="ListParagraph"> </p>
<p class="ListParagraph"><strong>● Ενθαρρύνετε το να μιλάει:</strong> Όταν τα παιδιά συνηθίσουν να συζητάνε για τα προβλήματά τους, μαθαίνουν να εκφράζονται χωρίς πολλές φωνές.</p>
<p class="ListParagraph"> </p>
<p class="ListParagraph"><strong>● Τονώστε του την αποφασιστικότητά του.</strong><strong> </strong>Είναι πολύ σημαντικό για το παιδί να μάθει από νωρίς να παίρνει αποφάσεις από μόνο του. Δώστε του λοιπόν τις κατάλληλες ευκαιρίες αλλά και τις εναλλακτικές προτάσεις ώστε το ίδιο να κληθεί να πάρει αποφάσεις. </p>
<p class="ListParagraph"> </p>
<p class="ListParagraph"><strong>● </strong><strong>Μάθετε </strong>στα παιδιά να ονομάζουν αυτό που αισθάνονται ώστε να το ελέγχουν. Εξωτερικεύοντας με λόγια τα αισθήματά τους, τα παιδιά μπαίνουν στη διαδικασία να μην αντιδρούν ανεξέλεγκτα και σπασμωδικά</p>
<p class="ListParagraph"> </p>
<p class="ListParagraph"><strong>● </strong><strong>Δείξτε του ξεκάθαρα τα δικά σας όρια</strong> αλλά και τα όρια του κόσμου στον οποίο κινείται. Τα παιδιά χρειάζονται όρια, κανόνες, δομημένες συμπεριφορές Και όχι ασαφή όρια και ακαθόριστους κανόνες.</p>
<p class="ListParagraph"> </p>
<p class="ListParagraph"><strong>● </strong><strong>Ενισχύστε την αυτοπεποίθηση του παιδιού σας.</strong> Πολύ συχνά τα παιδιά ξεσπούν και γίνονται δύστροπα επειδή δεν πιστεύουν στον εαυτό τους ή φοβούνται ότι είναι ανεπαρκή. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να αντιδρούν ξεσπώντας για να καλύψουν τα υποτιθέμενα ελαττώματά τους. Εμφυσήστε αυτοπεποίθηση στο παιδί και πείστε το ότι παρά τη συμπεριφορά του έχει πολλά καλά και φυσικά είναι πάντα το παιδί σας, που το αγαπάτε ό,τι κι αν γίνει.</p>
<p class="ListParagraph">  Από την επιστημονική ομάδα του Χαμόγελου του Παιδιού</p>

Σχετικά άρθρα