<p class="Default" style="text-align: justify;"><strong>Αναγνώστριά μας ρωτά: </strong></p>
<p class="Default" style="text-align: justify;">Καλησπέρα σας Είμαι 26 ετών και εδώ και έναν χρόνο περίπου έχω σχέση με έναν άντρα 34 ετών.Το πρόβλημα μου είναι ότι η μητέρα μου πολύ συχνά μου κάνει γκρίνια όταν ειναι να βγω μαζί του και φυσικά υπάρχουν πολλοί καβγάδες για το οτι πάλι με αυτόν θα είσαι.</p>
<p class="Default" style="text-align: justify;">Στην αρχή θέλω να αναφέρω ότι ήταν εκείνη που με ώθησε να γνωριστώ μαζί του και όταν στις πρώτες μέρες τις γνωριμιας μας μου παρουσιάστηκε ένα σοβαρό πρόβλημα υγείας εκείνος ήταν εκεί και με στήριξε και το ξεπέρασα. Με την κίνηση αυτή υποτιθεται πως θα ανέβαινε στα μάτια της όπως αρχικά εκείνη ισχυριζόταν αλλά μαλλόν δεν έγινε.</p>
<p class="Default" style="text-align: justify;">Βλέπει το ότι περνάω καλά και είμαι πολύ χαρούμενη ευτυχισμενη αλλά προτιμάει να τσακωνόμαστε συνέχεια και να βάζω τα κλάμματα και να μου χαλάει την ψυχολογία. Της έχω μιλήσει πολλές φορές ότι αυτό που θέλω είναι να με στηρίζει και να είναι δίπλα μου και οτι είμαι σε ηλίκια που θα πρέπει να πάρω τον δρόμο μου και κοιτάξω το μέλλον μου πιο σοβαρά αλλά το αποτελεσμα ειναι το ιδιο και χειρότερο.</p>
<p class="Default" style="text-align: justify;">Είτε με το καλό είτε με το άσχημο νομίζω ότι είμαι σε αδιέξοδο. Πολλές φορές όλο αυτό που γίνεται δημιουργεί πρόβλημα στην σχέση μου αφού πολύ συχνά είμαι κακόκεφη και δεν έχω διάθεση για τίποτα Απο οτι ισχυρίζεται εκείνη το πρόβλημα της είναι οτι εκείνος είναι η προτεραιοτητα μου και οχι η οικογενεια μου ότι έχω πάρει βάρος και οτι αν χωρισω ποιος θα γυρισει να με κοιταξει ότι δεν με αφήνει να πηγαίνω μια στο τόσο να κοιμαμαι σπίτι του ότι άμα βγουμε 2 μέρες σερί θα έχω μουτρα γκρινια τσακωμους οτι αν βγω 4 φορές μαζί του μέσα στην εβδομάδα έχω πάλι γκρίνια και γενικά πολλά παραλόγα για μενα τουλαχιστον πραγματα.</p>
<p class="Default" style="text-align: justify;">Έχω φτάσει στο σημείο να πάω σε κάποιον ειδικό γιατι πολύ συχνα είναι καταθλιπτικη αλλά ξερω οτι το πρόβλημα δεν πηγαζει απο εμενα.Πιστεύω μέσα απο αυτά τα λίγα που σας ανέφερα να σας έδωσα μια εικόναΑναμένω την γνώμη σας και την αποψη σας για να δω που το χειριζομαι λαθος και τι μπορω να κανω Σας ευχαριστώ πολύ για τον χρόνο σας και την βοήθεια σας</p>
<p class="Default" style="text-align: justify;"><strong>Απαντά η ψυχολόγος Σοφία Αντύπα , Ψυχολόγος-Ψυχοθεραπεύτρια, www.ipsychology.gr</strong></p>
<p><span><img src="/thumbnail?filepath=/contentfiles_2015/photos/eidikoi/psyxologoi/0sofiantypa.jpg&amp;amp;amp;amp;width=248?" alt="Σοφία Αντύπα" width="99" /></span></p>
<p class="Default" style="text-align: justify;"><strong> Από ότι καταλαβαινω εδώ και ένα χρόνο βρίσκεστε σε μια εγρήγορση, και αν επιτρέπετε να πω, σε μια εμπόλεμη κατάσταση μέσα στο σπίτι σας. Αυτό ειναι εξαιρετικα ψυχοφθόρο και εξουθενωτικό, για εσας. Το οτι η μητέρα σας δεν επιθυμεί να σας δει ανεξάρτητη, η ευτυχισμένη όπως λέτε, θα σας δημιουργει πολύ θυμο, με αποτέλεσμα την κατάθλιψη. Δεν μπορώ να γνωρίζω απο αυτά που γράφετε για ποιο λόγο φέρεται η ίδια έτσι, και γιατί αντιτίθεται τόσο σε αυτήν τη σχέση. Όμως, μπορώ να σας πω, πως ζητώντας βοήθεια απο κάποιον ειδικό, μπορεί να βοηθηθείτε, και να βρείτε τη δύναμη να στηρίξετε τον εαυτό σας και τις πραγματικές σας επιθυμίες, όποιες και αν είναι αυτές. Τα ερωτήματα είναι πολλά. Είναι η πρώτη σας μεγάλη και σοβαρή σχέση, η μητέρα σας πρωτη φορά συμπεριφερεται έτσι, ή σας είναι γνώριμη αυτή η αντίδραση, τον θέλετε αυτόν τον άντρα, βλέπετε μελλον μαζί του; Είστε οικονομικά καθόλου ανεξάρτητη, ο πατέρας σας είναι στο σπίτι, και τι λεει;…Όλα αυτα χρειάζεται να συζητηθούν ώστε να μπορέσετε να βγείτε απο τον φαύλο κύκλο στον οποίο βρίσκεστε,  και ζείτε όλο αυτόν τον καιρό.</strong></p>