Καρκίνος επινεφριδίων – Μάθε τα πάντα για μία ύπουλη πάθηση

03/02/2016
Ομάδα Σύνταξης
Ογκολογία

Είναι μικροί αδένες, που επικάθονται έκαστος στον άνω πόλο κάθε νεφρού. Νεφροί κι επινεφρίδια βρίσκονται ψηλά και πίσω στην κοιλιά κοντά στο διάφραγμα.
Κάθε επινεφρίδιο έχει δύο κύρια τμήματα. Το εξωτερικό καλείται φλοιός και είναι η θέση όπου αναπτύσσονται οι όγκοι. Στο φλοιό παρασκευάζονται μια σειρά ορμονών, που ονομάζονται στεροειδή. Αυτές περιλαμβάνουν:
 
<ul style="text-align: justify;">
<li>Την κορτιζόλη. Είναι υπεύθυνη για όλες τις αλλαγές στο μεταβολισμό, που βοηθούν τον οργανισμό να ανταπεξέλθει στο stress.</li>
<li>Την αλδοστερόνη. Βοηθά τους νεφρούς να ομαλοποιούν τα επίπεδα νατρίου στο αίμα κι έτσι συμβάλλει στη ρύθμιση της αρτηριακής πίεσης.</li>
<li>Τα ανδρογόνα των επινεφριδίων. Είναι ορμόνες, οι οποίες μεταβολίζονται στις γνωστές μορφές ορμονών του φύλου, οιστρογόνα και τεστοστερόνη.</li>
</ul>
Το ποσό αυτών των προερχόμενων από τα επινεφρίδια ορμονών είναι σαφώς πιο μικρό, από αυτό που συντίθεται σε άλλα όργανα, δηλαδή τους όρχεις (τεστοστερόνη) και τις ωοθήκες (οιστρογόνα).
Το εσωτερικό τμήμα των επινεφριδίων είναι ο μυελός. Στην ουσία αποτελεί προέκταση του νευρικού συστήματος και παράγει κατεχολαμίνες (επινεφρίνη και νορεπινεφρίνη). Όγκοι και καρκίνοι προερχόμενοι από αυτό το τμήμα είναι το φαιοχρωμοκύττωμα και το νευροβλάστωμα.
Φλοιοεπινεφριδικοί όγκοι Υπάρχουν δύο τύποι όγκων: καλοήθεις και καρκίνοι. Η πλειονότητα αυτών είναι καλοήθεις, δηλαδή αδενώματα. Οι καρκίνοι του φλοιού είναι σπάνιοι. Υπάρχει σημαντική δυσκολία, ακόμη κι από έμπειρους παθολογοανατόμους, να διευκρινιστεί η φύση (καλοήθης ή κακοήθης) ανάμεσα στους δύο αυτούς όγκους. Αν υπάρχει διασπορά σε γειτονικούς ιστούς, τότε πέραν κάθε υποψίας, η διάγνωση είναι καρκίνος
Φλοιοεπινεφριδικός καρκίνος Ο καρκίνος των επινεφριδίων κατά κανόνα προέρχεται από το φλοιό. Η διάγνωσή του μπορεί να προκύπτει:
<ul style="text-align: justify;">
<li>από απεικονιστικές εξετάσεις, που γίνονται για άλλη αιτία.</li>
<li>από ορμονολογικές εξετάσεις, που γίνονται συνήθως για διερεύνηση αύξησης του σωματικού βάρους και κατακράτησης υγρών ή πρώιμης ήβης στα παιδιά ή αυξημένης τριχοφυΐας στο πρόσωπο και το σώμα στις γυναίκες.</li>
<li>από εμφάνιση συμπτωμάτων, λόγω σημαντικής αύξησης του μεγέθους του όγκου. Μεγάλοι σε μέγεθος όγκο επιφέρουν πίεση σε γειτονικά όργανα, προκαλώντας αίσθημα γαστρικής πληρότητας και φουσκώματος.</li>
</ul>
<center> <a title="" href="http://i1.wp.com/mitropapas.gr/wp-content/uploads/adrenal-cancer.png" data-rel="lightbox-0"><img class="lazy alignnone size-thumbnail wp-image-1130" style="float: left;" src="http://i1.wp.com/mitropapas.gr/wp-content/uploads/adrenal-cancer.png?resize=320%2C200" alt="adrenal cancer" width="320" height="200" data-lazy-type="image" data-lazy-src="http://i1.wp.com/mitropapas.gr/wp-content/uploads/adrenal-cancer.png?resize=320%2C200" /></a></center>
 
 
 
 
 
 
 
 
Γενικά ο καρκίνος σε σχέση με το αδένωμα έχει σημαντικά μεγαλύτερο μέγεθος. Όταν το μέγεθος του όγκου ξεπερνά τα 5 εκατοστά, θεωρείται καρκίνος. Οι περισσότεροι καρκίνοι, που ανευρίσκονται στα επινεφρίδια συνήθως δεν είναι πρωτοπαθείς, αλλά μεταστάσεις από άλλα όργανα, όπως καρκίνο πνεύμονα, μελάνωμα ή καρκίνο του μαστού. Αν και λόγω τοπογραφίας, αναφέρονται ως καρκίνοι επινεφριδίου δεν αντιμετωπίζονται ως τέτοιοι, αλλά συμπεριλαμβάνονται στο πρωτόκολλο αντιμετώπισης του πρωτοπαθούς όγκου.
Οι πρωτοπαθείς επινεφριδικοί καρκίνοι αντιμετωπίζονται πρωτίστως χειρουργικά. Αφαιρείται το πάσχον επινεφρίδιο μαζί με το γύρω του κυτταρολιπώδη ιστό, που περιέχει τους γειτονικούς λεμφαδένες. Σε προχωρημένα στάδια μπορεί να κριθεί απαραίτητη πιο εκτεταμένη επέμβαση με συναφαίρεση γειτονικών οργάνων ή τμημάτων αυτών, όπως π.χ. νεφρού, σπληνός, ήπατος. Σε επιλεγμένες περιπτώσεις έχει θέση η πλαπαροσκοπική αφαίρεση του αδένα.
Περιοδικό Υγείας Ιάτωρ