Πώς πρέπει να διαχειριζόμαστε την απιστία; Και γιατί μένουμε σε μια σχέση γνωρίζοντας ότι ο σύντροφος ίσως, απιστήσει ξανά; Μπορώ να τον εμπιστευθώ, να πάρω το ρίσκο να τον δεχτώ και πάλι πίσω ή είναι η σχέση μας αδιέξοδη, πια; Ο Καθηγητής Ψυχολογίας του Παντείου Πανεπιστημίου, Αναστάσιος Σταλίκας, απαντά.

Συνέντευξη στην Άννα Δρούζα.

-Πότε μια γυναίκα απευθύνεται στον ψυχολόγο για το θέμα της απιστίας;

Τα περιστατικά τα οποία έχω αντιμετωπίσει και σχετίζονται με την απιστία και με τα οποία έχω δουλέψει, έρχονται μετά από έναν χωρισμό ή μετά από μια κατάθλιψη. Δεν έρχονται ξαφνικά να πουν «νομίζω ότι ο άνδρας μου με απατά» . Αυτό που συνηθίζεται να λένε οι περισσότερες γυναίκες είναι «έχω κατάθλιψη, είμαι θυμωμένη, δεν ξέρω πώς να το διαχειριστώ, μου ζητάει να είμαστε μαζί αλλά εγώ ζορίζομαι, του πα να φύγει, αλλά…»

– Και πώς το διαχειρίζεστε μαζί;

Υπάρχουν 3-4 πράγματα που εγώ σαν ειδικός πρέπει να κάνω. Το ένα είναι να αφήσεις το άτομο να βγάλει το συναίσθημά του. Αυτό που νιώθει συνήθως, δεν είναι μόνο ένας θυμός, είναι η προδοσία, η απογοήτευση, είναι η αίσθηση της έλλειψης εμπιστοσύνης. Λένε συνήθως «δε μπορώ να τον εμπιστευτώ πλέον, άλλα πράγματα πίστευα για εκείνον… γιατί το έχει κάνει αυτό σε εμένα, τι σημαίνει αυτό για μένα;»

Τώρα, το δεύτερο στάδιο, αφού γίνει όλη αυτή η ιστορία ανάλογα βέβαια και με το περιστατικό, αν όντως υπάρχει η θέληση να συνεχιστεί η σχέση, δουλεύουμε το κομμάτι του τι μπορείς να κάνεις για να ξαναποκτήσεις εμπιστοσύνη σε αυτόν τον άνθρωπο; Μπορείς να τον εμπιστευτείς; Θες να πάρεις αυτό το ρίσκο; Τί είναι τα καλά στοιχεία σε αυτή την σχέση; Τι είναι αυτό που σε κρατάει; Γιατί για να είσαι εδώ και να ταλαιπωρείσαι και να μην τον έχεις παρατήσει πάει να πει πως υπάρχει κάτι που σε κρατάει σε αυτό το πράγμα, υπάρχει κάτι που σε κρατάει σε αυτόν τον άνθρωπο.

Για να θυμηθούμε λίγο τι μας κρατάει σε μια σχέση πρέπει να κάνουμε μια εξερεύνηση να αναζητήσουμε τα καλά στοιχεία, να δούμε τι μας προσφέρει, μας δίνει αγάπη; Τρυφερότητα; Πρέπει να συνειδητοποιήσω τι είναι αυτή η σχέση για μένα. Κάποιες φορές συνειδητοποιώ ότι είναι ασφάλεια και δεν έχει τόσο να κάνει  με τον άνθρωπο. Νιώθω ασφαλής, έχω λεφτά κι έχω και παρέα ας πούμε. Μήπως όμως δεν τον χρειάζομαι αυτόν τον άνθρωπο; Άλλες φορές συνειδητοποιώ ότι όντως υπάρχουν σημαντικά και ουσιαστικά πράγματα σε αυτή την σχέση και ασχολούμαστε με το πώς μπορώ να ξανακερδίσω  την  εμπιστοσύνη που είχα σ’ αυτόν. Και εκεί ψάχνουμε να βρούμε πως η γυναίκα μπορεί να βάλει κάποια όρια που θεωρεί αυτή απαραίτητα. Τι πρέπει να κάνει ο άνδρας δηλαδή, για να τον ξαναεμπιστευτεί.

-Όταν όμως βάζουμε όρια τι εννοούμε; Μήπως αυτά τα όρια δημιουργήσουν την αίσθηση ανελευθερίας στον άνδρα;

Είναι διαφορετικά αυτά τα όρια. Δεν είναι όρια όπως το να μην βγαίνει με τους φίλους του. Είναι απαραίτητο να τεθούν γιατί πρόκειται για το ουσιαστικό ζήτημα της αγάπης και του ενδιαφέροντος. Να παραδεχτεί το λάθος του και να μου ζητήσει συγγνώμη. Να κάνουμε πράγματα στην σχέση μας και να νιώθω ότι με θέλει ξανά. Να την κρατήσουμε ζωντανή. Τέτοια πράγματα είναι που πέφτουν στο τραπέζι.

 -Τι συμβαίνει στην περίπτωση που το ζήτημα αυτό βγαίνει ξανά και ξανά στην επιφάνεια  Πολλές γυναίκες έχουν κάνει προσπάθειες και επανεμφανίζεται το ζήτημα της απιστίας…

Μιλάμε λοιπόν για την περίπτωση που ο άνδρας απατά τη σύντροφό του επανειλημμένα. Σε ένα δικό μου περιστατικό μια γυναίκα έρχεται και μου λέει: «Ο άντρας μου με απάτησε και είναι η 4η ή η 5η φορά μέσα στα χρόνια». Η δική μου απάντηση ήταν: «Αυτό είναι ο άντρας σου. Αυτό κάνει. Εσύ θέλεις να ζήσεις με αυτό; Μπορείς να το αποδεχτείς;  Τι είναι αυτό που σε κάνει και αποδέχεσαι ότι ο άντρας σου έχει και άλλες, παράλληλες σχέσεις;  Γιατί είσαι ακόμη εδώ;» Αυτό πρέπει να διερευνήσει μια γυναίκα σε αυτή την περίπτωση.  Να καταλάβει τι την κρατάει σε αυτή την σχέση που δεν είναι ισότιμη που πονάει. Εκεί η γυναίκα καλείται να βρει τον εαυτό της, να ανακαλύψει τι εξυπηρετεί το να μείνει ή να φύγει από τη σχέση αυτή.