Έμεινε έγκυος στα 40. Ο εραστής δεν ήθελε το παιδί

Αληθινές Ιστορίες

Σήμερα, η ψυχολόγος ψυχοθεραπεύτρια, κυρία Μαριέττα Πεπελάση μας διηγείται την αληθινή ιστορία μιας ανύπαντρης γυναίκας στα 40 που έμεινε έγκυος. Όταν ανακοίνωσε την εγκυμοσύνη στον πατέρα εκείνος τρόμαξε. Δεν το ήθελε αυτό το παιδί, της ζήτησε να κάνει έκτρωση. Εκείνη φοβήθηκε, ακολούθησε την προτροπή του. Λίγους μήνες μετά, η γυναίκα ξαναμένει έγκυος! Εκείνος αντιδρά πολύ άσχημα. Τη βρίζει, την κατηγορεί. Και η γυναίκα βρίσκεται σε δίλημμα: Δε θέλει να χωρίσει αλλά ίσως, είναι η τελευταία της ευκαιρία, να γίνει μητέρα…  Να το κρατήσει ή όχι το παιδί; 

Μαριέττα Πεπελάση

Σήμερα οι άντρες και οι γυναίκες  αισθάνονται πιο ελεύθεροι,  μπορούν να βρίσκονται μέσα σε σχέσεις χωρίς τη δέσμευση του γάμου, συζούν  και να χαίρονται την καθημερινότητα τους, δε θέλουν να θεσμοθετηθεί η σχέση τους. Έρχεται όμως, κάποια στιγμή όπου συμβαίνουν πράγματα που δεν τα περιμένεις. Θα σας μιλήσω για την ιστορία ενός τέτοιου ζευγαριού, είναι και οι δυο στην ηλικία των 40. Το ζευγάρι συγκατοικούσε, όλα πήγαιναν καλά, μέχρι που κάποια στιγμή, δεν πήραν σεξουαλικές προφυλάξεις και η γυναίκα μένει έγκυος. Και τότε το σκηνικό αλλάζει ραγδαία. 

Ξέρετε είναι μια περίεργη ηλικία η ηλικία των 40. Η γυναίκα σε αυτή την ηλικία καταλαβαίνει ότι έχει ελάχιστες ευκαιρίες να γίνει μητέρα. Ο άνδρας πολλές φορές συμπεριφέρεται ως γεροντοέφηβος. Όταν το ανακοίνωσε στον σύντροφό της, εκείνος αρνήθηκε να αναλάβει την ευθύνη του παιδιού. Δεν έδειξε καμία τρυφερότητα απέναντί της. Αρνήθηκε να μπει στη διαδικασία της απόκτησης ενός παιδιού, νιώθοντας ότι αυτό θα του καταστρέψει την ανεμελιά  που είχε μέχρι τότε στη ζωή του. Η αντίδρασή του ήταν φυσικά, να της ζητήσει να κάνει έκτρωση.

Και η γυναίκα και ο άντρας δεν είχαν ιδιαίτερα οικονομικά προβλήματα και βέβαια, η γυναίκα δεν περίμενε, δεν μπορούσε να φανταστεί ότι θα είχε μια τέτοια αντιμετώπιση από τον σύντροφό της. Εκείνος όμως ήταν κάθετος. Απόλυτος. Δεν ήθελε το παιδί. Βλέπετε, εκείνος είχε ήδη κάνει έναν γάμο που του είχε χωρίσει τρία παιδιά είχε βιώσει την εμπειρία του να είσαι γονιός. Όταν πια χώρισε ήθελε να ζει ελεύθερος. Η κοπέλα δεν είχε ξαναπαντρευτεί ούτε είχε άλλο παιδί.

Μέσα από το φόβο του θηλυκού για το αρσενικό, σε πολλά πράγματα οι γυναίκες φοβούνται τους άντρες ακόμα και αν είναι πολύ χειραφετημένες, ακόμα και αν είναι ανεξάρτητες και εργάζονται. Ακόμα και αν έχουν ισχυρές προσωπικότητες, υπάρχει ένας πανάρχαιος φόβος για την ακύρωση και την απόρριψη από την πλευρά του αρσενικού. H γυναίκα νιώθει ότι δε μπορεί να μεγαλώσει ένα παιδί μόνη της γιατί φοβάται. 

Η γυναίκα λοιπόν, για την οποία σας μιλώ υπάκουσε με μεγάλη στεναχώρια στη νουθεσία του άνδρα της. Ναι, προχώρησε σε διακοπή της κύησης. 

Τι άλλαξε στη σχέση τους; 

Από τη στιγμή που γίνεται κάτι τέτοιο σε μια σχέση από τη στιγμή που μια γυναίκα 40 χρονών υποταχθεί στις επιθυμίες ενός ανώριμου άντρα, η σχέση δεν μπορεί να είναι πια η ίδια. Μέσα στη διάρκεια 2 μηνών η γυναίκα είχε βιώσει το αίσθημα της μητρότητας. Είχε μπει στη λειτουργία να σκεφτεί ότι το σώμα της αλλάζει και μέσα του  αναπτύσσεται  μια νέα ζωή. Συνειδητοποίησε ότι δέχτηκε βία από έναν άντρα να διακόψει την κύηση και να μην ολοκληρωθεί και αυτή σαν γυναίκα και να μην δει ποτέ τον εαυτό της σαν μάνα. Και εκεί άρχισαν οι ρήξεις, οι ρωγμές στη σχέση τους ήταν πια εμφανείς.

Σε αυτές τις περιπτώσεις η πιο πιθανή εξέλιξη είναι να διαλυθεί η σχέση. Συχνά, όμως, δημιουργείται και ένας συμβιβασμός. Μιλάμε κυρίως για τις περιπτώσεις που η γυναίκα δεν έχει τεκνοποιήσει στο παρελθόν. Αν έχει τεκνοποιήσει, αυτό είναι μια άλλη ιστορία.

Τι συνέβη σε αυτή την περίπτωση; Υπήρξε συμβιβασμός και τα ξαναβρήκαν.

Το απρόσμενο όμως στην ιστορία της κοπέλας είναι ότι ύστερα από όχι πολύ καιρό, μετά από 6-7 μήνες, ξανάμένει έγκυος για δεύτερη φορά!

Τη δεύτερη φορά τα πράγματα αλλάζουν. Αυτή τη φορά  είναι αποφασισμένη ύστερα από την δύσκολη περίοδο που πέρασε μετά την διακοπή της κύησης, ύστερα από το πένθος που βίωσε για το παιδί που έχασε, για την ευκαιρία που είχε χάσει την πρώτη φορά να γίνει μητέρα, είναι αποφασισμένη να κρατήσει το παιδί. Να μην κάνει και πάλι το ίδιο λάθος. Είναι αποφασισμένη ότι και αν της πει εκείνος, όποια αντίδραση και αν συναντήσει, να γίνει μητέρα. 

Όταν ήρθε και μου το είπε ότι είναι και πάλι έγκυος, η πρώτη μου αγωνία ήταν αν υπάρχει ομάδα στήριξης, στο περιβάλλον της. 

Δηλαδή, αν υπήρχε  μία μητέρα, ένας πατέρας, μία αδερφή που θα στήριζε την απόφασή της αυτή. Που θα της συμπεραστεκόταν σε αυτή τη δύσκολη κατάσταση την οποία επρόκειτο να ζήσει. Ευτυχώς αυτή η κοπέλα είχε μια οικογένεια που ήθελε να την στηρίξει.  Οι γονείς όταν έμαθαν για την εγκυμοσύνη της κόρης τους είπαν χαρακτηριστικά. «Μα να μην θέλουμε αυτό το αγγελούδι;» Καμία προκατάληψη για την εγκυμοσύνη εκτός γάμου. Καμία αντίδραση για την εγκυμοσύνη της σε μεγάλη ηλικία. Απεναντίας έκανε σαφές αυτή η οικογένεια ότι ήθελε την εγκυμοσύνη, ήθελαν το εγγονάκι αυτό ανεξάρτητα από το αν υπήρχε γάμος ή όχι. Επομένως είχαμε μια ομάδα στήριξης από πίσω και αυτό βοήθησε στο να ισχυροποιήσει αυτή η γυναίκα τη θέλησή της. Να σηκώσει με θάρρος το ακουστικό και να πει στον σύντροφό της: Είμαι έγκυος πάλι και  αυτή την φορά θα κρατήσω το παιδί. Δεν μπορείτε να φανταστείτε πραγματικά το τι έγινε από την άλλη άκρη του τηλεφώνου.

Πώς αντέδρασε ο σύντροφος; 

 Δεν μπορείτε να φανταστείτε τις προστυχιές που άκουσε για την ερωτική της ζωή. Αρχικά, υποστήριξε ότι δεν ήταν δικό του του παιδί. Έπειτα την κατηγόρησε ότι το έκανε εσκεμμένα για να τον τυλίξει. Δεν είναι όμως τέτοιος άνθρωπος η γυναίκα για την οποία σας μιλώ. Με πήρε στο τηλέφωνο κλαίγοντας και μου διηγήθηκε τι ακριβώς, της είπε αυτός ο άνθρωπος. Φρικτά πράγματα. Δεν μπορούμε καν να τα γράψουμε… Τι τη συμβούλευσα; Της είπα, δεν πειράζει άστον. Μη δώσεις σημασία σε αυτά, προχώρα σε εκείνα που εσύ θέλεις.  Έχεις την μητέρα σου, τον πατέρα σου να σε στηρίξουν.

Αυτός δεν την άφησε σε ησυχία. Την έπαιρνε τηλέφωνο και την απειλούσε λέγοντας της ότι δεν πρόκειται να αναγνωρίσει το παιδί ούτε να την παντρευτεί. Της έλεγε ότι κατέστρεψε τη σχέση τους πως τα διέλυσε όλα. Εκείνη επέμενε. “Σε καταλαβαίνω αλλά εγώ θα προχωρήσω στο δρόμο που διάλεξα”. Αυτή ήταν η σταθερή της απάντηση στα απειλητικά τηλεφωνήματα και στις ύβρεις. Σιγά σιγά σταμάτησαν τα τηλέφωνα. Το παιδάκι γεννήθηκε. Ένα αγοράκι.

Θεωρήσαμε ότι ήταν πολύ σημαντικό να ενημερωθεί ο πατέρας ότι γεννήθηκε ένα αγοράκι. 

Δεν ήταν κακιά ψυχή αυτός ο άνθρωπος, απλώς δεν ήθελε να χαλάσει έναν τρόπο ζωής που είχε στρώσει. Η θέση μου απέναντί της ήταν σταθερή. Τη συμβούλευα “μη  του ζητήσεις τίποτα. Δεν θα τον εκβιάσεις για τίποτα”. Γιατί αυτή είναι η πεποίθηση η δική μου. Δεν μπορώ να σκεφτώ ότι ένα παιδί θα χρησιμοποιηθεί ως ένα εκβιαστικό στοιχείο για οποιοδήποτε σκοπό στην ζωή μιας γυναίκας. Πρέπει όμως, να ενημερώνεις τον πατέρα για τη γέννηση και έπειτα για την κατάσταση του παιδιού.

Δεν ήταν ποτέ αδιάκριτη. Του έστελνε όμως, φωτογραφίες του παιδιού, τον ενημέρωνε, του έλεγε τα νέα του. Με το να μη ζητά τίποτα, σίγα σιγά ο άνθρωπος αυτός άρχισε να ενδιαφέρεται για το παιδί. Κάποια στιγμή όμως το παιδί μεγάλωσε και έπρεπε να πάει σε βρεφονηπιακό σταθμό.

Και τότε, ο πατέρας, έπρεπε να το αναγνωρίσει!

Εκεί ξεκίνησε μια δεύτερη διαμάχη. Ο πατέρας θεώρησε ότι η μάνα ζητά την αναγνώριση για να διεκδικήσει περιουσιακά στοιχεία. Αυτή, πήγε σε  δικηγόρο και αναζήτησε μια συμβιβαστική λύση. Της είπαν ότι μπορεί να γίνει αναγνώριση και να παραιτηθεί από κάθε δικαίωμα διεκδίκησης περιουσίας. Όντως το διασταύρωσε και εκείνος με τον δικό του δικηγόρο. Και έτσι, έγινε και η αναγνώριση. Πάλι, χωρίς να απαιτήσει τίποτα η μητέρα από τη ζωή του άνδρα. 

Το παιδί όμως αρχίζει και μεγαλώνει. Ένα χαριτωμένο αγοράκι που μοιάζει με τον πατέρα του και ο πατέρας αρχίζει και συγκινείται…  Μετά, έρχεται και η στιγμή που το παιδάκι γνωρίζει και τη γιαγιά, την μαμά του συντρόφου. Εκείνη το ερωτεύεται! Ενθουσιάζεται και αποφασίζει να βαφτίσει το εγγονάκι της!

Φυσικά, από εκεί και πέρα, μετά και την έγκριση της μητέρα ξεκινά μια καλή σχέση πατέρα και γιου. Σήμερα, το παιδί είναι περίπου 10-12 χρονών, ο πατέρας διεκδικεί με αγάπη πια, τον γιο του. Πηγαίνουν μαζί διακοπές, περνούν χρόνο μαζί, θέλει να του μαθαίνει πράγματα, να ζει το μεγάλωμά του. Στέκεται δίπλα του σαν ένας κανονικός πατέρας. Με τη μητέρα δε ζουν μαζί, φυσικά αλλά έχουν πολύ καλή σχέση.

Υπάρχουν και ιστορίες που  ο πατέρας δεν θέλει να ξέρει τίποτα, εξαφανίζεται. Σε αυτή την περίπτωση όμως, μέσα από αυτή τη διακριτική προσέγγιση  είχαμε τα καλύτερα δυνατά αποτελέσματα. Αυτό όμως που έχει σημασία σε μία γυναίκα 40 ετών- αλλά και όχι μόνο -αν μείνει έγκυος, είτε το θέλει ο σύντροφός της το παιδί είτε όχι, είναι να σκεφτεί πολύ καλά τι θέλει αυτή. Κι αυτή είναι η δύναμη των γυναικών. Ότι δηλαδή, αυτές και μόνο θα αποφασίσουν τελικά αν θα κρατήσουν το παιδί ή όχι. Και αυτό είναι παράλληλα η αδυναμία των ανδρών. Από εκεί και πέρα με τον τρόπο της η μάνα, θα κάνει τον πατέρα να αγαπήσει το παιδί. Μπορεί να μείνουν μαζί, να διατηρήσουν τη σχέση τους μπορεί και όχι. Εκείνο όμως, που μετρά περισσότερο είναι το παιδί να  είναι σε επαφή με τον πατέρα του.

Είναι ταμπού μια εγκυμοσύνη εκτός γάμου στα 40; Πώς αντιμετωπίζεται η κοινωνική κριτική; 

Εξαρτάται από την αυτοπεποίθηση και από την αυτοεκτίμηση που έχει μία γυναίκα. Αν μία γυναίκα πιστεύει αυτό που κάνει και είναι περήφανη για αυτό που κάνει και δίνει μια τίμια μάχη για τον εαυτό της και το παιδί της, νομίζω ότι καμία γυναίκα δε θα θελήσει να την υποτιμήσει. Να την κοιτάξει με μισό μάτι. Παλαιότερα οι κοινωνικές αξίες  ήθελαν τις γυναίκες να τις έχουν κάτω από τον έλεγχο των ανδρών. Αλλά τώρα πια δεν ισχύουν αυτά. Το θέμα είναι ότι στο εξωτερικό, υπάρχουν φοβερά προγράμματα για τις  ανύπαντρες μητέρες. Εδώ, υπάρχει η ανυπαρξία των πάντων. Γι΄αυτό επιμένουμε πολύ στην ανάγκη να υπάρχει η στήριξη της οικογένειας.

Αλλά πάνω απ΄ολα είναι σημαντικό να υπάρχει η στήριξη του άνδρα. Στη συγκεκριμένη περίπτωση  η στήριξη ήρθε με μεγάλη δυσκολία. Κάποιοι άνδρες δε θέλουν να συμβιβαστούν με την ιδέα ότι θα αλλάξει η ζωή τους. Ότι θα ξενυχτήσουν κάποιο βράδυ για να φροντίσουν το παιδάκι που πονάει, ότι θα ξυπνήσουν για να το αλλάξουν. Αλλάζει ο τρόπος ζωής και αυτό δεν το θέλουν. Θέλουν την ανεμελιά της αιώνιας εφηβείας. Αυτό έχει να κάνει με την ιδιοσυγκρασία του κάθε ανθρώπου όμως. Το θέμα  είναι να δεις τον εαυτό σου πέρα από το εγώ σου. Ένα παιδί έρχεται για αν σου δείξει έναν άλλο δρόμο όπου ζεις και υπάρχεις για έναν άλλο άνθρωπο. Σε μαθαίνει να είσαι λιγότερο εγωιστής και εγωκεντρικός. Είναι μεγάλο μάθημα αυτό από ένα παιδί. Σε κάνει να καταλάβεις ότι δεν είσαι μόνο εσύ σημαντικός σε αυτή τη ζωή αλλά υπάρχει και ένας άλλος άνθρωπος που θα ζήσεις για αυτόν.

Θεωρώ  πολύ βασική την αγάπη του άνδρα προς το πρόσωπο της γυναίκας με την οποία συνδέεται. Ο άνδρας – ειδικά εκείνος που έχει να κάνει με μια γυναίκα κοντά στα 40, όπως σε αυτή την ιστορία που σας διηγήθηκα- θα πρέπει να καταλαβαίνει ότι ένα από τα μεγαλύτερα όνειρα της γυναίκας, από μικρή ηλικία, είναι να γίνει μητέρα. Για αυτό πλάστηκε αυτό το σώμα της. Πέρα από την ηδονή που δίνει σε έναν άνδρα, πλάστηκε για να δημιουργήσει στα σπλάχνα της μία ζωή. Αν αυτό δεν το έχει καταλάβει ένας άνδρας και θεωρεί πως ο ερχομός ενός παιδιού θα είναι η καταστροφή της ζωής του, σημαίνει ότι δεν έχει εκτιμήσει σε βάθος και δεν αγαπάει σε βάθος αυτή την γυναίκα.

 

 

Σχετικά άρθρα