Η ζήλια σκοτώνει τον έρωτα;

Είμαι 42 ετών και παντρεμένη έξι χρόνια. Το τελευταίο εξάμηνο ο άνδρας μου είναι άνεργος. Αντιμετωπίζουμε πολλά προβλήματα στο σπίτι, προβλήματα οικονομικά αλλά και όχι μόνο. Νιώθω ότι τους τελευταίους μήνες ο σύζυγός μου έχει γίνει επιθετικός απέναντί μου, ενοχλείται που είμαι εκτός σπιτιού και δείχνει σημάδια έντονης ζήλιας. Αν αργήσω λίγο να επιστρέψω, μου κάνει σκηνή. Αν θελήσω να βγω με τις φίλες μου, θα διαμαρτυρηθεί. Με ρωτάει συνέχεια που ήμουν. Καταλαβαίνω ότι περνάει μια δύσκολη φάση αλλά φοβάμαι μη χειροτερεύσει αυτή η κατάσταση. Δε μας κάνει καλό όλο αυτό αλλά δε μπορεί να το καταλάβει. Τι πρέπει να κάνω; Πολλές φίλες μου με τις οποίες κουβέντιασα το θέμα μου είπαν ότι η ζήλια γίνεται σιγά σιγά παθολογική… Τι σημαίνει αυτό; Τι πρέπει να κάνω;

Αναγνώστρια του mporo.gr

Μιλήσαμε με την συμβουλευτική ψυχολόγο και ψυχοθεραπεύτρια που ειδικεύεται στα ζητήματα των σχέσεων, κυρία Μαριέττα Πεπελάση, για το θέμα της ζήλιας στις ερωτικές σχέσεις.

Μαριέττα Πεπελάση

Μια αληθινή ιστορία. Η ζήλια τους οδήγησε στο διαζύγιο.

Συνάντησα κάποτε ένα ζευγάρι όπου ο άνδρας είχε πολλές διαφορές από την κοπέλα όσον αφορά το κοινωνικό περιβάλλον στο οποίο ζούσαν. Η γυναίκα ήταν μια πάρα πολύ όμορφη κοπέλα, με αρκετά χρήματα, περιουσιακά στοιχεία, και με μόρφωση, γνώση και με υψηλή κοινωνικότητα. Από την άλλη είχαμε έναν σύντροφο ο οποίος επίσης ήταν ένα όμορφο παλικάρι, είχε υψηλή ανωτάτη εκπαίδευση, ήταν αρκετά επικοινωνιακός και ευχάριστος αλλά η κοινωνική του τάξη ήταν «χαμηλότερη». Αυτό δεν μπόρεσε να το ξεπεράσει ποτέ.  Ο κύκλος του ζευγαριού αυτού, είχε να κάνει με τους ανθρώπους της γυναίκας κυρίως οπότε το πρόβλημα γινόταν ακόμα πιο έντονο. Αυτή τον προώθησε στις εργασίες του, στο να ανέβει επιστημονικά, να αποκτήσει περισσότερα χρήματα.

Η γυναίκα προσπαθούσε συνέχεια να του προσφέρει ήθελε να δείξει την αγάπη που είχε για τον άνθρωπο αυτό. Ο άνδρας όμως δεν μπόρεσε ποτέ να εισπράξει αυτή την αγάπη ως ανιδιοτελή προσφορά. Τα αντιμετώπιζε όλα ανταγωνιστικά σκεφτόταν πάντα πόσο ικανή ήταν αυτή και πόσο ανίκανος ο ίδιος. Πόσο πολλά είχε αυτή και πόσα λίγα αυτός.

Άρχισε σιγά σιγά να την φρονεί, γιατί η ζήλια έχει συχνά ένα στοιχείο κακό και επιθετικό. Άρχισε να φθονεί τον άνθρωπο που κάποτε είχε αγαπήσει και που τον στήριξε να γίνει αυτό που έγινε στη ζωή του. Αυτό τον φθόνο άρχισε να τον εκφράζει με τον να ζηλεύει. Και έκανε πολύ δύσκολη τη ζωή της γυναίκας του. Άρχισε να ελέγχει τα πάντα, τα τηλέφωνα, τα κινητά τα σταθερά την αλληλογραφία, το αν και πότε θα έβγαινε έξω και κάποτε έβαλε και ντετέκτιβ να την παρακολουθεί.

Η γυναίκα βέβαια δεν είχε τίποτα το κακό απεναντίας ήταν ένας τίμιος και ειλικρινής άνθρωπος. Όσο αυτό συνέβαινε τόσο αυτός βασανιζόταν τόσο πολύ για να φτάσει στο σημείο  να θέλει να την εκδικηθεί, να δημιουργήσει εξωσυζυγική σχέση και όπως ήταν φυσικό κάποια στιγμή οδηγήθηκαν σε διαζύγιο.

Αυτό είναι ένα ζωντανό περιστατικό μιας ολόκληρης ζωής όπου τα πράγματα εξελίχθηκαν σε φθόνο και σε ζήλια από την δοτικότητα, την καλοσύνη του  συντρόφου προς έναν άνθρωπο που είχε μια ανωριμότητα στην προσωπικότητά του και δεν μπορούσε να δεχθεί ισότιμα την καλοσύνη και τα ευεργετήματα που δέχθηκε από τη σύντροφό του.

Πώς καλλιεργείται ο ανταγωνισμός μέσα σε μια σχέση;

Και σε πολλά ζευγάρια, τώρα σε αυτή την περίοδο που ζούμε μπορεί να συμβαίνουν ανάλογα περιστατικά. Σκεφτείτε μια γυναίκα να έχει  την εργασία της, να δουλεύει σωστά και να συντηρεί τον εαυτό της και την οικογένειά της και ο άνδρας που μέχρι πρότινος ήταν ισχυρός μέσα στο σπίτι αλλά και έξω από αυτό που ήταν κάποτε στέλεχος σε μια επιχείρηση, αυτή τη στιγμή να μένει χωρίς δουλειά. Πόσο αδύναμος νιώθει.

Καταλαβαίνετε λοιπόν  ότι μέσα σε αυτό το ζευγάρι  η σύγκριση είναι αναπόφευκτη. α Σκεφτείτε λοιπόν, τι πλήγμα μπορεί να υποστεί αυτή η σχέση. Η δύναμη που μπορεί να έχει ένας άντρας μέσα στη σχέση, το να νιώθει και να μπορεί να προσφέρει στη γυναίκα και στα παιδιά προστασία είναι αξία σημαντική. Όταν κλονίζεται η αξία αυτή κλονίζεται και η σχέση.

-Πώς μπορεί μια γυναίκα να βοηθήσει τον σύντροφό της;

Εάν μεν είναι ένας άνθρωπος που επικοινωνεί, συζητάει και μιλάει, βεβαίως θα το συζητήσουν το θέμα και θα το κουβεντιάσουν και μια και δυο και τρεις και κάπου θα καταλήξουν. Αν όμως είναι από αυτούς που δεν συζητάνε και κλείνονται στον εαυτό τους, καταλαβαίνετε ότι δεν είναι εύκολα τα πράγματα. Σε αυτή την περίπτωση πρέπει να κρατήσει όπως λέω και εγώ μια ευεργετική απόσταση να μην μπαίνει μέσα στο θέμα να μην το συζητάει υπερβολικά, να μην δημιουργούνται καυγάδες και να προσπαθήσει όσο μπορεί να κάνει το σύντροφό της να νιώσει ικανός και χρήσιμος. Που σημαίνει ότι μπορεί να αναλάβει τις εξωτερικές δουλειές, τις τράπεζες και χιλιάδες άλλα τέτοιου είδους πράγματα που είναι απαραίτητα μέσα στο σπίτι. Να του δώσει έστω να καταλάβει ότι εκείνος είναι ικανός να  αναλάβει όλα αυτά που εκείνη μόνη της δεν μπορεί.

Και βέβαια πρέπει σα ζευγάρι να βάζουν από κοινού όνειρα στόχους για την κοινή ζωή τους. Να ονειρεύονται όσο δύσκολα και αν είναι τα πράγματα.

-Πότε η ζήλια ξεπερνά τα όρια του φυσιολογικού και γίνεται νεύρωση;

Υπάρχουν  περιπτώσεις όπου η ζήλια θεωρείται φυσιολογική. Κάποιες φορές όμως  έχουμε περιπτώσεις όπου τα άτομα χαρακτηρίζονται ως νευρωτικά. Εμφανίζουν δηλαδή μια ψυχοπαθολογία  που δηλώνουν ότι έχουμε μια προβληματική προσωπικότητα. Σε αυτές τις περιπτώσεις είναι ανεξέλεγκτη ο άνθρωπος που ζηλεύει είτε άντρας είναι είτε γυναίκα, λειτουργεί κατά αυτό τον τρόπο, ψάχνει, ερευνά, υποψιάζεται, υποπτεύεται και κυρίως φαντασιώνεται  τον άνθρωπό του σαν έναν απατεώνα που προσπαθεί να τον ξεγελάσει. Όταν έχουμε τόσο επίμονα στοιχεία ο άνθρωπος μπορεί να είναι ασθενής από κάτι που δε γνωρίζει.

-Ζηλεύουμε επειδή οι ίδιοι είμαστε ανασφαλείς;

Όταν  υπάρχει μια τόσο έντονη ανασφάλεια, μιλάμε για   χαρακτηριστικά  που παραπέμπουν στο σύνδρομο του Οθέλου. Ενώ ήταν ένας βασιλιάς που είχε τα πάντα, εκείνος μέσα του ένιωθε μια τεράστια ανασφάλεια και δεν μπορούσε να εμπιστευτεί την όμορφη σύντροφό του. Εκείνη τον αγαπούσε και ήταν αφοσιωμένη. Ο βασιλιάς όμως είχε καταλήξει να είναι θύμα της δικής του δυστυχίας να μην μπορεί να εμπιστευτεί  ούτε καν τον ίδιο του τον εαυτό. Από εκεί ξεκινάει το βάσανο της νεύρωσης, ο άνθρωπος που υποφέρει ο ίδιος και είναι ανασφαλής και αυτό το προβάλλει στον συνανθρωπό του και τον βασανίζει οικτρά.

Εκεί λοιπόν, πάλι που μπορεί κανείς να φαντασιώνεται ότι κάτι συμβαίνει με τον σύντροφό του, εκεί πάλι συμβαίνει το ίδιο πράγμα. Η σχέση μπορεί να γίνει καλύτερη με την έννοια ότι θα θεραπευτεί ο άνθρωπος από το βάσανο της ανασφάλειάς του και της προβολής του πάνω στο σύντροφό του και επομένως η σχέση θα γίνει καλύτερη. Μπορεί όμως αυτό να μην συμβεί και η σχέση του να τελειώσει. Γιατί δεν μπαίνει κανείς σε μια σχέση για να βασανίζεται αιώνια, μπαίνει γιατί θέλει να πάρει και να δώσει χαρά και ευτυχία.

 

 

 

 

Σχετικά άρθρα