Τα 3 είδη πόνου στα γεννητικά όργανα

<p style="text-align: justify;">Κλινικές μορφές</p>
<p style="text-align: justify;">Αϊτό κλινικής πλευράς, η δυσπαρεύνεια διακρίνεται ανάλογα με την εντόπιση του πόνου σε: (α) επιπολής αιδοιικό πόνο, (Β) κολπικό πόνο και (γ) εν τω βάθει πόνο.</p>
<p style="text-align: justify;">Ο επιπολής αιδοιικός πόνος (στην περιοχή γύρω από την είσοδο του κόλπου) θεωρείται ψυχογενούς προέλευσης, ωστόσο έχει πολλές αιτίες, οι οποίες αρκετές φορές είναι δύσκολο να διαγνωστούν. Το γεγονός αυτό μπορεί να οδηγήσει σε θεραπείες που είναι ακατάλληλες και μάταιες. Ο πόνος είναι δυνατό να γίνεται αισθητός μόνο κατά τη διάρκεια της σεξουαλικής πράξης ή να υπάρχει όλες τις ώρες και να προκαλείται από μη σεξουαλικές ενέργειες, όπως είναι το περπάτημα. Οι κύριες οργανικές αιτίες της επιπολής δυσπαρεύνειας είναι οι τοπικές βλάβες του αιδοίου λόγω τριχομοναδικής ή μυκητιασικής αιδοιοκολπίτιδας ή ψλεγμονής του βαρθολίνειου αδένα, ο έρπης των γεννητικών οργάνων, η ουρηθρίτιδα, οι ατροφικές διαταραχές του αιδοίου, η στένωση του προδόμου του κόλπου, καθώς επίσης και η ανεπαρκής ύγρανση του κόλπου.</p>
<p>Ο κολπικός πόνος είναι ο λιγότερο συχνός τύπος δυσπαρεύνειας, ίσως γιατί οι απολήξεις των αισθητικών νεύρων είναι παρούσες μόνο στο έξω τριτημόριο του κόλπου. Ο πόνος Βιώνεται κυρίως κατά την είσοδο του πέους στον κόλπο. Οι περισσότερο κοινές αιτίες είναι η ελλιπής ύγρανση, η λοίμωξη του κόλπου, η ευαισθησία του κόλπου σε ουσίες (π.χ. το ελαστικό προφυλακτικό), γυναικολογικές και μαιευτικές επεμβάσεις (π.χ. αιδοιοτομή), η ακτινοθεραπεία και τα σεξουαλικά τραύματα.</p>
<p>Η εν τω βάθει δυσπαρεύνεια συχνά περιγράφεται ως πόνος προκαλούμενος από την πυελική πίεση κατά τη διάρκεια της σεξουαλικής επαφής. Η εν τω βάθει δυσπαρεύνεια είναι αρκετά συχνή και έχει πολλές αιτίες, οι περισσότερες από τις οποίες είναι οργανικές, όπως η οπίσθια κλίση και κάμψη της μήτρας, η προσπίπτουσα ωοθήκη, οι νεοπλασίες τραχήλου και κόλπου, οι μετεγχειρητικές ουλές του κόλπου, τα ξένα σώματα στον κόλπο ή στη μήτρα, η οξεία ή χρονία φλεγμονή της πυέλου, η σαλπιγγοωοθηκίτιδα, η τραχηλίτιδα και η εξωμήτρια κύηση.</p>
<p>Αιτιολογία<br />Οργανικοί παράγοντες ενοχοποιούνται συχνότερα στη δυσπαρεύνεια, γι αυτό θα πρέπει να προηγείται λεπτομερής γυναικολογικός έλεγχος πριν η κατάσταση αποδοθεί σε ψυχολογικά αίτια. Ενδομητρίωση, τραχηλίτιδα και γενικά οι φλεγμονές του κόλπου και των ιστών που τον περιβάλλουν μπορεί να συνοδεύονται από πόνο κατά τη σεξουαλική διαδικασία, επιπλέον, οι γυναίκες μετά την εμμηνόπαυση μπορεί να παρουσιάζουν πόνο κατά τη συνουσία λόγω λέπτυναης των κολπικών τοιχωμάτων και μείωσης της εφύγρανσης του κόλπου.</p>
<p>Όπως άφηνε να νοηθεί η συνάντηση συναίνεσης του 1998,68 η κλινική διαίρεση σε οργανικούς και ψυχολογικούς λόγους δεν διευκολύνει την κλινική αντιμετώπιση των διαταραχών, πολύ περισσότερο τη δυσπαρεύνεια, όπου οι δύο αυτοί λόγοι πολύ συχνά συνυπάρχουν. Η σύνδεση των βιολογικών και των ψυχολογικών παραγόντων μπορεί να γίνει καλύτερα κατανοητή, μέσα από τον κύκλο του πόνου που δημιουργείται από την επαναλαμβανόμενη επώδυνη συνουσία. Σε αυτόν, ο πόνος κατά την επαφή προκαλεί φόβο του πόνου, ο οποίος με τη σειρά του οδηγεί σε αποφυγή της σεξουαλικής πράξης. Η διαδικασία αυτή είναι δυνατό να οδηγήσει σε απώλεια της διέγερσης, αποτυχία στην επίτευξη οργασμού και απώλεια της σεξουαλικής ευχαρίστησης. Το τελικό αποτέλεσμα μπορεί να είναι η πλήρης αποφυγή της ερωτικής πράξης, με όλες τις συνέπειες που αυτό συνεπάγεται στη διαπροσωπική σχέση.</p>
<p>Ψυχολογικές προσεγγίσεις</p>
<p>Από ψυχολογικής πλευράς, η δυσπαρεύνεια θεωρείται από ορισμένες σχολές ως ένα σύμβολο της ασυνείδητης ψυχικής σύγκρουσης που πηγάζει από φοβικές αντιδράσεις, κρίσεις άγχους, εχθρότητα ή σεξουαλική αποστροφή. Η δυσπαρεύρεια έχει συνδεθεί με αρνητικές στάσεις απέναντι στη σεξουαλικότητα, έκπτωση της σεξουαλικής λειτουργικότητας και χαμηλό βαθμό προσαρμογής στην ερωτική σχέση. Επίσης, έχει βρεθεί ότι οι γυναίκες με δυσπαρεύνεια παρουσιάζουν μικρότερη συχνότητα σεξουαλικών επαφών και χαμηλότερα επίπεδα διέγερσης και ευχαρίστησης. Καταθλιπτικά συμπτώματα και άγχος εμφανίζονται με μεγαλύτερη συχνότητα στις γυναίκες με δυσπαρεύνεια. Ωστόσο, υπάρχουν έρευνες που δεν διαπίστωσαν διαφορές ανάμεσα στις γυναίκες που παραπονούνται για πόνο κατά την επαφή και στον υγιή πληθυσμό, αναφορικά με την ψυχοπαθολογία, την προσαρμογή στο γάμο και τις στάσεις απέναντι στο σεξ. Όσον αφορά στην προσαρμογή στο γάμο, δεν έχει ακόμη ξεκαθαριστεί εάν οι δυσκολίες που παρουσιάζονται στον έγγαμο βίο είναι αίτιο ή αποτέλεσμα της δυσπαρεύνειας. Ο ρόλος της προηγούμενης σεξουαλικής κακοποίησης έχει μελετηθεί εκτενώς από μεγάλο αριθμό μελετών, τα αποτελέσματα των οποίων, όμως, αντιμετωπίζονται με επιφύλαξη, λόγω μεθοδολογικών σφαλμάτων.</p>
<p>Η θεωρία της μάθησης υποστηρίζει ότι οι λανθασμένες και αρνητικές προσδοκίες για τη σεξουαλική επαφή προάγουν λανθασμένη μάθηση. Το μοντέλο της συντελεστικής εξαρτημένης μάθησης (operant conditioning) θεωρεί ότι, όταν το αρνητικό γεγονός συμβαίνει (π.χ. μια γυναίκα έχει μια επώδυνη σεξουαλική επαφή), προκαλεί μια συντελεστική εξαρτημένη απάντηση. Αυτό οδηγεί σε μεγαλύτερη δυσαρέσκεια και μειωμένη απάντηση, με αποτέλεσμα η σεξουαλική πράξη να γίνεται επώδυνη. Σύμφωνα με τη θεωρία της συντελεστικής μάθησης, οι γυναίκες με δυσπαρεύνεια δεν έχουν αρχικά αρνητικές προσδοκίες, αισθήματα και στάσεις για το σεξ.</p>

Σχετικά άρθρα