Τι συμβαίνει όταν οι γονείς εναντιώνονται σε μια σχέση του γιου ή της κόρης; Πώς συμπεριφερόμαστε εάν αμφιβάλουν για τις προθέσεις του/ της συντρόφου; Ένας αναγνώστης μας ήθελε να μοιραστεί μαζί μας τον προβληματισμό του.
Είμαι άνδρας 33 ετών, δε θέλω να δημοσιεύσετε το όνομά μου. Εδώ και ένα χρόνο έχω μια σχέση με μια γυναίκα που κατάγεται από τη Ρουμανία. Οι γονείς μου εναντιώνονται σε αυτή τη σχέση και το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι να μην κάνω οικογένεια και βρεθούνε μπροστά στο ενδεχόμενο να με εγκαταλείψει η Ρουμάνα και να φύγει το εγγόνι τους στην Ρουμανία. Εγώ εξαρτιέμαι από τους γονείς μου επαγγελματικά, δουλεύω στην οικογενειακή μας επιχείρηση. Πρόσφατα αποφάσισε ο πατέρας μου να μου δώσει να τρέξω μόνος μου το εστιατόριο που έχουμε. Θα το τρέξω μαζί με την κοπέλα μου. Πρέπει να θέσω τα όριά μου; Που ξεκινούν τα όριά μου και τα δικά τους;
Απευθύναμε το ερώτημά σας στην συνεργάτιδά μας, ψυχολόγο- ψυχοθεραπεύτρια, κυρία Μαριέττα Πεπελάση.
“Δεν ξέρουμε τι είδους άνθρωπος είναι αυτή η κοπέλα. Δε γνωρίζουμε ποια είναι τα πραγματικά της κίνητρα. Τι εννοώ. Εάν αυτή είναι μια κοπέλα, νόμιμη στην Ελλάδα, έχει άδεια παραμονής, εάν έχει κάποιο επίπεδο, έχει παιδεία, αν έχει μια καλή οικογένεια από πίσω της και δεν είναι απλά μια τυχοδιώκτρια με αυτό το χαρτί θα πείσει τους γονείς του να δεχτούν. Και πρέπει να έχει υπόψη του ο συγκεκριμένος άνδρας ότι θα πρέπει να δείξει μεγάλη υπομονή.
Θα πρέπει να τους παρουσιάσει το πορτρέτο αυτής της κυρίας. Να τους μιλήσει για τη συγκεκριμένη γυναίκα. Να τους δείξει τα χαρτιά της για να πειστούν ότι είναι μόνιμη. Να τους αποδείξει ότι έχει καλές προθέσεις και ένας καλός τρόπος είναι να τους μιλήσει για τις σπουδές που ενδεχομένως να έχει κάνει, να τους πει για την οικογένειά της και το σπίτι της. Με λίγα λόγια να τους αποδείξει πως δεν είναι μια γυναίκα που ήρθε να βρει έναν χαζό Έλληνα, μια κοπέλα που δεν έχει δουλειά που δεν έχει τίποτα στα χέρια της και το μόνο που θέλει είναι να πάρει την άδεια παραμονής και μετά από λίγο καιρό να τον εγκαταλείψει.
Βασικό πράγμα γι αυτόν τον άνθρωπο είναι να διαπιστώσει και ο ίδιος κατά πόσο είναι τίμιο το παιχνίδι με αυτήν την κοπέλα. Να δει κατά πόσο έχει τις προυποθέσεις αυτή η κοπέλα να μπει μέσα στην οικογένειά του. Μπορεί να είναι εξαιρετική αλλά μπορεί και να μην τις έχει. Δε γνωρίζουμε. Είναι κάτι που ο ίδιος το ξέρει ή αν δεν το ξέρει πρέπει να το διαπιστώσει και στην περίπτωση που αντιληφθεί κάτι αρνητικό να μην επιτρέψει και ο ίδιος να μπει μέσα στην οικογένειά του. Πολλά ακούμε και πολλά βλέπουμε.
Πρέπει ή όχι να επιτρέψει να εργαστεί στην επιχείρηση των γονιών του;
Όσον αφορά το εστιατόριο που θέλει να ανοίξει η κοπέλα δεν πρέπει να μπει από την αρχή στην επιχείρηση, ίσως δεν είναι σωστό να διακινδυνεύσει κάτι τέτοιο. Μπορεί να την βάλει να δουλέψει ως υπάλληλος ως σερβιτόρα. Να ξεκινήσει από χαμηλά. Να πάρει ένα μεροκάματο επειδή θα δουλεύει αλλά βέβαια τι μεροκάματο θα είναι αυτό. Θα είναι μαύρο; Ξέρετε εμείς οι Έλληνες έχουμε κάποιες αντιλήψεις που δεν είναι σωστές. Βάζουμε τη σχέση μας στην εργασία χωρίς να πληρεί τα κριτήρια μόνο και μόνο επειδή έχουμε μια ερωτική σχέση. Δεν είναι επαγγελματική συμπεριφορά αυτή.
Αλλά κυρίως και το τονίζω, σε αυτές τις περιπτώσεις προσέχουμε ποια γυναίκα ή ποιον άνδρα βάζουμε μέσα στο σπίτι μας! Δεν μπορούμε να ανοίγουμε την αγκαλιά μας και να τους βάζουμε όλους μέσα. Αν είναι ένας λαμπρός άνθρωπος, βεβαίως. Αλλά ακούμε πάρα πολλά για γυναίκες που απλά ήθελαν μια άδεια παραμονής και εκμεταλλεύτηκαν έναν αφελή Έλληνα. Οι γονείς του είναι λογικό να φοβούνται μήπως του ρουφήξει τα λεφτά, μήπως πάρει το παιδί που θα κάνουν μαζί και φύγει για το εξωτερικό. Αν όμως σιγουρευτούν ότι αυτή η κοπέλα είναι τίμια, δε θα έχουν καμιά αντίρρηση.
Πρέπει οι γονείς να επεμβαίνουν στην προσωπική ζωή ενός ενηλίκου;
Πρώτα απ’ όλα πρέπει να αναρωτιόμαστε. Τι προσφέρει ένας άνδρας νέος όταν ζει μέσα στο σπίτι των γονιών του; Τι υποχρεώσεις έχει αναλάβει; Έχει πει «άσε ρε μάνα θα πλύνω μόνος τα ρούχα μου και θα μαγειρεύω το φαγητό μου; Ποιες υποχρεώσεις έχει αναλάβει; Όλοι πρέπει να αναλαμβάνουμε τις υποχρεώσεις μας ακόμα και στα πιο μικρά πράγματα της ζωής μας. Αν θες την αυτονομία σου πρέπει να την κερδίσεις. Όχι να την απαιτείς όταν μάλιστα εξαρτάσαι οικονομικά από τους γονείς. Δε μπορεί να τα θέλει όλα δικά του. Δικαιώματα θέλουμε να έχουμε και έχουμε πάρα πολλά. Ευθύνες όμως έχουμε; Και ποιες είναι αυτές; Παρατηρώ σε πολύ νέο κόσμο που με επισκέπτεται στο γραφείο μου, αγνοεί τις υποχρεώσεις. Ζητούν πολλά από τους γονείς κάποιες φορές και με ασυδοσία. Και θέλουν να είναι και εντελώς ανεξάρτητοι.
