Εαρινή Ισημερία: Ο Κριός στην Εσωτερική Αστρολογία

<p>Ανάσταση της φύσης, Αναγέννηση, Ελπίδα! Οι πιο παλιές κοινωνίες έως και τα ρωμαϊκά χρόνια, γιόρταζαν στην Εαρινή Ισημερία την πρώτη μέρα του έτους. Ως υπόλειμμα του εορτασμού της Εαρινής Ισημερίας σήμερα, έχουμε το Πάσχα με την Ανάσταση.</p>
<p><br />Η ισημερία συμβαίνει δύο φορές τον χρόνο, γύρω στις 20-21 Μαρτίου και 21 ή 22 Σεπτεμβρίου. Τότε ακριβώς ο άξονας της γης ευθυγραμμίζεται παράλληλα και σε ορθή γωνία με τον άξονα του Ήλίου και βρισκόμενος ο Ήλιος σε ευθεία με τον κατακόρυφο ισημερινό της γης έχει ως αποτέλεσμα η νύχτα και η ημέρα να έχουν ίση διάρκεια!</p>
<p><br /><br />Η Εαρινή Ισημερία είναι συμβολικά η ισορροπία ανάμεσα στην νύχτα και στη μέρα, στον έρωτα και στο μίσος, στην ζωή και στον θάνατο, στο άσπρο και στο μαύρο, στο φως και στο σκοτάδι….  Είναι η μέρα που οι αντίθετες δυνάμεις είναι ισοδύναμες και ισορροπούν!          </p>
<p><br /><br />Από την ακριβώς επομένη, όπου η μέρα αρχίζει να μεγαλώνει έρχεται η νίκη της ζωής, του έρωτα, της βλάστησης και του φωτός!                                                                           </p>
<p>Η<strong> Εαρινή Ισημερία</strong> φέρνει την <strong>Άνοιξη</strong> που Ισοδυναμεί  με την βλάστηση και την γέννηση, και όπως μας διδάσκει η εσωτερική αστρολογία- δηλαδή η Επιστήμη που ασχολείται με τους σκοπούς και την πορεία  της Ψυχής – είναι η στιγμή που η ψυχή αρχίζει την κάθοδό της προς την Ενσάρκωση. Θα λέγαμε πως είναι το σημείο της πρώτης υλοποίησης της ψυχής μέσα σε μορφή, είναι η αρχική σύλληψη της ιδέας για ενσάρκωση. Αυτή η πρώτη σκέψη θα ντυθεί  με το αστρικό της σώμα στο ζώδιο του Ταύρου, με το σώμα της πρώτης αιθερικής ζωτικής ύλης στο ζώδιο των Διδύμων και τελικά θα υλοποιηθεί σε μορφή  και  στην τελική της ενσάρκωση στο ζώδιο του Καρκίνου, στις 21 Ιουνίου, κατά το Θερινό Ηλιοστάσιο.</p>
<p><br />Με την Εαρινή Ισημερία συνεπώς στο ζώδιο του Κριού συναντάμε την επιθυμία για την  ενσάρκωση. Είναι το περιεχόμενο της Ευαγγελίας του Γαβριήλ στην Μαρία που γιορτάζουμε την 25η Μαρτίου, όχι τυχαία:  Η Μαρία πρόκειται να φέρει στον κόσμο τον γιο της  ο οποίος και θα αναγνωριστεί στο τέλος ως ο Υιός του Θεού!                                                                              </p>
<p><br />Ο άνθρωπος ξετυλίγοντας την ζωή του στη γη, διανύει μια τεράστια περίοδο άγνοιας και λήθης. Αν δεν υπήρχαν ο Ήλιος, η σελήνη, οι πλανήτες, οι όψεις, τα σύμβολα και τα σημάδια στη φύση που είναι δώρα θεϊκά,  ο άνθρωπος δεν θα ήταν ικανός να αναζητήσει τον σκοπό του στην ζωή και θα έχανε συνεχώς την πορεία του!                                                                                                                                   </p>
<p><br />Η ίδια η ζωή είναι μία τελετή γεμάτη ορόσημα που συναντάμε  στην φύση και είναι οι Μεγάλες Γιορτές του έτους, τις οποίες γιορτάζει η ανθρωπότητα με ιδιαίτερη λαμπρότητα  και αποδεικνύουν  την σχέση της με τον «επάνω» κόσμο… Είμαστε ένα θείο κομμάτι πεσμένο στη γη που ψάχνει να βρει τον τρόπο να ξανά-βρεθεί επάνω, ισάξια δίπλα στον Πατέρα του!</p>
<p><br />Αιώνες πριν την γέννηση του Χριστού οι ειδωλολάτρες τιμούσαν το ζώδιο του Κριού που ονομαζόταν «ο Αμνος του θεού» . Ο Ιησούς αναφέρεται ο Αμνός του Θεού (στο κατά Ιωάννη 1:29 και 1:36) και ως η τέλεια και υπέρτατη θυσία για την αμαρτία. Οι ιερείς ονομάζονται ποιμένες και το εκκλησίασμα το ποίμνιο τους. </p>
<p>Υπάρχει όμως και ο  Δεύτερος δρόμος που ξεκινά από τον σημείο του Κριού, και είναι ο δρόμος που ακολουθεί  η ψυχή που έχει πλέον τελειοποιηθεί και θέλει  να ξαναγυρίσει στο Ουράνιο Σπίτι της , στην τέλεια  και υπέροχη πνευματική ζωή: είναι ο δρόμος της Αναστάσεως!                                  </p>
<p>Η λέξη Πάσχα προέρχεται από την εβραϊκή λέξη  «πεσάχ» και την αιγυπτιακή  «πισάχ» που και  οι δυο σημαίνουν «πέρασμα»! Πέρασμα στον κόσμο της υλικής ζωής ή στον ανώτερο κόσμο των θείων ποιοτήτων!</p>
<p>Το Πάσχα έχουμε το έθιμο να βάφουμε τα αυγά κόκκινα: Το αυγό συμβολίζει την γέννηση και την αναγέννηση, την εξέλιξη δηλαδή,  αφού γεννιέται πρώτα σαν αυγό και μετά σαν πουλί, ενώ το κόκκινο είναι το χρώμα της ορμής</p>
<p><br /><br />Ο Κριός,  (ίσως και από την σύντμηση της λέξης «Κύριος») ως το πρώτο ζώδιο στο ζωδιακό κύκλο σηματοδοτεί την νέα αστρολογική χρονιά. Σύμβολο του ζωδίου είναι το κεφάλι με τα κέρατα ενός κριαριού (δυαδικότητα)  που συμβολίζουν τη βία και τη δύναμη.                                                 </p>
<p><br /><br />Στην  αστρολογία, ο εξωτερικός κυβερνήτης του ζωδίου είναι ο  Άρης ή March  (εξού και η ονομασία του μήνα «Μάρτιος» όπως και Aries είναι στα αγγλικά ο Κριός). Το μέταλλο του Κριού είναι ο σίδηρος.     Ανήκει στα <span><strong><a href="http://www.oroskopos.gr/zwdia-tis-fwtias"><span>ζώδια της φωτιάς</span></a></strong></span> του <span><strong><a href="http://www.oroskopos.gr/parormitika-zwdia"><span>Παρορμητικού Σταυρού</span></a></strong></span>.  Ενώ λοιπόν η Εαρινή Ισημερία φέρνει στον δικό μας ενσαρκωμένο κόσμο ευωδιές, χρώματα και το πρώτο μπουμπούκιασμα των λουλουδιών, στον κόσμο της ψυχής <strong>που εξελίσσεται δια μέσω των ενσαρκώσεων</strong>, ανοίγει την ορμητική πόρτα των δοκιμασιών δια «Πυρός και Σιδήρου».                </p>
<p> </p>
<p>Εδώ συναντάμε τον πρώτο από τους 12 άθλους του Ηρακλή, που ξεκινά το ταξίδι των δοκιμασιών πάνω στον ζωδιακό τροχό των εμπειριών. Σε αυτό το ζώδιο πρέπει να συλλάβει τις άγριες φοράδες του Διομήδη που ερημώνουν την ύπαιθρο και κατασπαράζουν τις σάρκες των ανθρώπων. Τα όπλα του είναι η ελπίδα, το προσωπικό του ρόπαλο και ο ενθουσιασμός που αποτελούν, τον θείο μεν, αλλά άπειρο εξοπλισμό του.               <br /><br />                                                                                                                  </p>
<p>Δεν τα καταφέρνει με την πρώτη, αφού κάνει πολλά λάθη και πληγώνει ανθρώπους που αγαπά. Και θα πρέπει τελικά να επαναλάβει πολλές φορές αυτόν τον άθλο έως ότου τα καταφέρει. Είναι το πρώτο μάθημα , της νέας ψυχής, δηλαδή του αρχάριου: να ελέγξει τις νεαρές ορμητικές φοράδες του νου του, την τεράστια νοητική του δύναμη που πρέπει να μάθει να χρησιμοποιεί σωστά! <br /><br /><br /></p>
<p>Ο Κριός , για τις εξελιγμένες ψυχές, συνδέεται και με τον ψυχοπομπό Ερμή. Ο Ερμής είναι ο εσωτερικός κυβερνήτης αυτού του ζωδίου.        Ως ο Αγγελιαφόρος των Θεών, φωτίζει το νου και μεσολαβεί μεταξύ της ψυχής και της ενσαρκωμένης προσωπικότητας. Η μεσολάβηση αυτή προκαλεί στην αρχή μια αναπόφευκτη αντιπαράθεση μεταξύ των ζευγών των αντιθέτων και μια παρατεταμένη διαμάχη. Η διαμάχη καταλήγει τελικά σε νίκη και στη διάλυση της πλάνης μέσω της φώτισης του κατώτερου νου. Ο ψυχοπομπός Ερμής έχει άρρηκτη εξουσία στο ζώδιο του Κριού, αφού ετοιμάζεται να συνοδεύσει την ψυχή ή στην ενσάρκωση ή στην Πραγματική Ουράνια ζωή της !</p>
<p>Μετά τα αρχικά στάδια που η ψυχή εξελίσσεται μέσω των ενσαρκώσεων,  στην πορεία επιζητά την απελευθέρωση. Αρχίζει πλέον να γίνεται αισθητή η παρόρμηση για να επιτευχθεί η ελευθερία από τη μορφή…   Μα υπάρχει εκεί ψηλά ένας υπέροχος πνευματικός κόσμος αγάπης που μας περιμένει  να εγκατασταθούμε μόνιμα!                                                                                                                     <br /><br /> Στο ζώδιο του Κριού, γίνεται για πρώτη φορά αισθητός ο Δρόμος προς την Απελευθέρωση και αρχίζει η δόμηση του πνευματικού σώματος.               </p>
<p><br />Άρα η ενέργεια του Κριού διαχέεται προς δυο κατευθύνσεις : προς την υλική πλευρά της ζωής και τον κόσμο των μορφών στα πρώιμα στάδια της ψυχής,       ή  όταν η ψυχή ολοκληρώσει τους κύκλους των ενσαρκώσεων της, προς τον κόσμο του πνεύματος και την τελική απελευθέρωση της από την μορφή. Ο άνθρωπος αποχωρίζεται οριστικά την φθαρτή του φύση και γυρίζει ξανά κοντά στον Δημιουργό του.  Και γι αυτό η μεγάλη γιορτή της Άνοιξης είναι η Ανάσταση του Κυρίου!  Ανάσταση που ετυμολογικά (από τις λέξεις ανά και ίσταμαι) σημαίνει «σηκώνομαι ξανά» και σε πιο ελεύθερη μετάφραση «σηκώνομαι ξανά προς τα πάνω»!        </p>
<p><br />Συνοψίζοντας: Όπως τα δύο Κριαρίσια  κέρατα,  έτσι δύο είναι και οι δρόμοι που ξεκινάνε από τον Κριό: Ο ένας προς τα «κάτω» και ο άλλος προς τα «πάνω»!</p>
<p><br />Φτάνοντας η Άνοιξη, η αίσθηση της ελευθερίας αναβλύζει ακράτητη.  Η φύση ξεπροβάλλει ξανά ανθοφορούσα, όμορφη, γεμάτη μυρωδιές, χρώματα και αρώματα. Τέρμα ο κουραστικός και γκρίζος χειμώνας, τέρμα το κρύο και τα σύννεφα, τέρμα η εσωστρέφεια,  η διάθεση για ζωή και ομορφιά ξανα-γεννιούνται!                                                                                                                      </p>
<p>Είναι η Ελπίδα που επιτέλους μας φέρνει τους καρπούς της,  «το γλυκύ μου Έαρ» που μας δείχνει τον δρόμο της ζωτικής και πνευματικής Άνοιξης, είναι η νέα φωτιά που γεμίζει με φως την λαμπάδα της Ανάστασης, είναι η Περσεφόνη που απελευθερώνεται και ανεβαίνει στον επάνω κόσμο και η Δήμητρα -Μητέρα Γη που χαίρεται και ανθίζει! Την απελευθέρωσή της την πραγματοποιεί ο Διόνυσος ο Ελευθερέας ο οποίος την μεταφέρει στον Όλυμπο δηλαδή την μεταμορφώνει σε Ουράνια θεότητα. Αυτή ήταν και  η ουσία των Μικρών Ελευσίνιων Μυστηρίων της αρχαιότητας που γιόρταζαν οι αρχαίοι προγονοί μας πανηγυρικά κατά της Εαρινή ισημερία!</p>
<p><br />Ας ανθίσουμε λοιπόν αγαπημένοι μου φίλου μαζί με την Εαρινή Ισημερία! Είναι ένα μήνυμα πως, αυτή η ζωή που ζούμε είναι όντως υπέροχη, δεν είναι ποτέ στάσιμη, δεν είναι ποτέ βαρετή και ανανεώνεται συνεχώς!                                                                                                    <br /><br />Κι αν κάποιος πει: για μερικούς  ίσως είναι όντως υπέροχη, αλλά για κάποιους άλλους που βασανίζονται με φτώχεια ή προβλήματα υγείας ή συναισθηματική ανασφάλεια, ανεργία, μοναξιά κτλ  δεν είναι…     Κι όμως, η ζωή αυτή δεν έχει κακά, έχει μόνο καλά ή εμπειρίες!   Όταν αναλογιστούμε πως αυτές οι εμπειρίες  -έστω και δύσκολες- μας δίνουν περισσότερη ωριμότητα, περισσότερη κατανόηση, περισσότερη σοφία και περισσότερη ώθηση προς τα «πάνω»,  ίσως νοιώσουμε μια μικρή ανακούφιση.   Άλλωστε τίποτε απολύτως δεν είναι στάσιμο στην Φύση:     μετά τον χειμώνα έρχεται πάντα η άνοιξη, και κάποια στιγμή ξανα-έρχεται οπωσδήποτε ο χειμώνας!                                                                                                        </p>
<p><br />Έτσι και στην δική μας διαδρομή: ο τροχός των εμπειριών γυρίζει και υπάρχει πάντα μεγάλη και πλούσια εναλλαγή  καταστάσεων! Και όλα αυτά δεν συμβαίνουν τυχαία, μας οδηγούν κάποια στιγμή στο τέλος της διαδρομής εκεί απ’ όπου ξεκινήσαμε: στους Ουράνιους Κόσμους της Παντοτινής Αγάπης!</p>
<p> </p>
<p>Πηγή: oroskopos.gr</p>

Σχετικά άρθρα