<p style="text-align: justify;">Γεννιέται κανείς ομοφυλόφιλος ή γίνεται; Οι περισσότεροι άνθρωποι περιγράφουν τον σεξουαλικό τους προσανατολισμό σαν κάτι που «είναι» και όχι σαν κάτι που έχουν επιλέξει. Συνήθως ο προσανατολισμός όπως βιώνεται στην ενήλικη ζωή έχει αρχίσει να διαφαίνεται από τη μέση παιδική ηλικία ή τα πρώτα χρόνια της εφηβείας. </p>
<p>Γράφει η <em><strong>Εύη Κυράνα ψυχολόγος υγείας,</strong> </em><strong><em>ειδικευμένη σε θέματα σχέσεων και σεξουαλικών δυσλειτουργιών,</em> <em>επιστημονική συνεργάτης του Κέντρου Σεξουαλικής και Αναπαραγωγικής Υγείας του Αριστοτελείου Πανεπιστήμιου Θεσσαλονίκης.</em></strong></p>
<p> </p>
<p><a class="no-eff img-link lightbox" href="/uploads/2013/06/kurana4.jpg"><img class="alignnone size-thumbnail wp-image-56949" title="kurana" src="/uploads/2013/06/kurana4-150×150.jpg" alt="" width="150" height="150" /></a></p>
<p style="text-align: justify;"><br />Ωστόσο, ο προσανατολισμός δεν αναφέρεται σε μια προσωρινή ή περιστασιακή κατάσταση, αλλά σε μια έλξη που είναι σταθερή στον χρόνο. Η επιστήμη δεν έχει ακόμα κατασταλάξει στο τι καθορίζει τον σεξουαλικό προσανατολισμό. Τα στοιχεία που έχουμε έως τώρα στα χέρια μας δείχνουν ότι:</p>
<p style="text-align: justify;">1. Οχι μόνο δεν επιβεβαιώνεται η θεωρία ότι οι μητέρες των ομοφυλόφιλων ανδρών έχουν ισχυρούς δεσμούς και έντονα προνομιακή συμπεριφορά προς τον γιο τους, αλλά έχουν βρεθεί παρόμοιες σχέσεις σε πολλά αγόρια με ετεροφυλοφιλικό προσανατολισμό.</p>
<p style="text-align: justify;">2. Υπάρχουν ενδείξεις ότι ο προσανατολισμός καθορίζεται από γενετικές – βιολογικές παραμέτρους, που όμως δεν έχουν διευκρινιστεί. Σίγουρα πάντως η έλλειψη τεστοστερόνης (η «ανδρική ορμόνη») δεν καθορίζει την ομοφυλοφιλική συμπεριφορά, διότι σχετίζεται με την επιθυμία και όχι με τον σεξουαλικό προσανατολισμό.</p>
<p style="text-align: justify;">3. Μερικές μελέτες έδειξαν πως υπάρχουν δομικές διαφορές στον εγκέφαλο των ομοφυλοφίλων, αλλά και πάλι οι μελέτες αυτές δεν έχουν επιβεβαιωθεί.</p>
<p style="text-align: justify;">Η έκφραση του σεξουαλικού προσανατολισμού προϋποθέτει να μπορεί κανείς να νιώθει α) ελευθερία και β) ασφάλεια. Στις κοινωνίες που χαρακτηρίζονται από προκαταλήψεις και χαμηλό δείκτη ανοχής στη διαφορετικότητα, το αίσθημα της ελευθερίας και της ασφάλειας είναι σε χαμηλά επίπεδα. <br /><br />Ενα τέτοιο περιβάλλον, όμως, δυσχεραίνει την έκφραση των προσωπικών αναγκών. Το να απολαμβάνει κανείς τις σεξουαλικές του σχέσεις έχει αναγνωριστεί ως ανθρώπινο δικαίωμα από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας και όλες οι κοινωνίες οφείλουν να διασφαλίζουν ένα περιβάλλον που σέβεται και προστατεύει τη σεξουαλικότητα κάθε ανθρώπου.<br /> <br />Μόνο μέσα σε τέτοιο περιβάλλον μπορούμε να διερευνήσουμε, να κατανοήσουμε και να βιώσουμε τα πρόσωπα της σεξουαλικότητάς μας, χωρίς ενοχές και αρνητικά συναισθήματα.</p>