Ακόμα μια απειλή από το τσιγάρο και τα περιττά κιλά αποκαλύπτει μια νέα μελέτη, που έδειξε πως όσοι καπνίζουν, είναι παχύσαρκοι και έχουν αυξημένο σάκχαρο ή υπέρταση στην μέση ηλικία, παρουσιάζουν προοδευτική συρρίκνωση του εγκεφάλου τους, που οδηγεί σε εκφύλιση των νοητικών λειτουργιών μέσα σε μια δεκαετία.
Αναλύοντας στοιχεία από 1.352 εθελοντές, μέσης ηλικίας 54 ετών, επιστήμονες από το Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια στο Ντέιβις κατέληξαν στο συμπέρασμα πως όλοι οι προαναφερθέντες παράγοντες σχετίζονται με επικίνδυνες αγγειακές αλλοιώσεις στον εγκέφαλο.
«Δεν μπορούμε να θεραπεύσουμε το γήρας ή να εξαλείψουμε τη νόσηση, αλλά η ιδέα του νους υγιής εν σώματι υγιεί είναι πάρα πολύ αληθινή», δήλωσε ο επικεφαλής ερευνητής δρ Τσάρλς ΝτεΚάρλι, διευθυντής του Κέντρου Νόσου Αλτσχαϊμερ του πανεπιστημίου. «Ο κόσμος πρέπει να κόψει το κάπνισμα, να χάσει βάρος και να ελέγξει το σάκχαρο και την πίεσή του. Δεν έχει άλλη επιλογή».Η μελέτη δημοσιεύεται σήμερα στην επιθεώρηση «Neurology».
Όπως γράφουν οι ερευνητές, οι εθελοντές που συμμετείχαν στη μελέτη υποβάλλονταν σε τακτά χρονικά διαστήματα σε μέτρηση της πίεσης, της χοληστερόλης και του σακχάρου τους, ενώ μετριόταν και ο Δείκτης Μάζας Σώματος και η περίμετρος της μέσης τους. Επιπλέον, τόσο κατά την έναρξη της μελέτης όσο και μετά τα 7 πρώτα χρόνια, υποβάλλονταν σε μαγνητικές τομογραφίες εγκεφάλου.
Όσοι είχαν υπέρταση, παρουσίασαν πιο ταχεία επιδείνωση των επιδόσεών τους σε τεστ αξιολόγησης των ικανοτήτων προγραμματισμού και λήψης αποφάσεων, η οποία αντιστοιχούσε σε ταχύτερη ανάπτυξη μικρών περιοχών αγγειακής βλάβης στον εγκέφαλό τους. Αντίστοιχα, όσοι είχαν μη ρυθμιζόμενο σάκχαρο παρουσίασαν ταχύτερη συρρίκνωση σε μια περιοχή του εγκεφάλου που λέγεται ιππόκαμπος, ενώ οι καπνιστές παρουσίασαν την ίδια βλάβη συν γενικευμένη μείωση του όγκου του εγκεφάλου τους.
Επιπλέον, οι εθελοντές με τον υψηλότερο ΔΜΣ ήταν μεταξύ του 25% των ατόμων με την ταχύτερη επιδείνωση των επιδόσεων στα τεστ αξιολόγησης των εκτελεστικών ικανοτήτων, ενώ όσοι είχαν την μεγαλύτερη περίμετρο μέσης ήταν μεταξύ του 25% των ατόμων με την μεγαλύτερη μείωση στον όγκο του εγκεφάλου. Το χειρότερο, δε, είναι πως οι περισσότεροι εθελοντές δεν έπασχαν από διαγνωσμένα προβλήματα υγείας όταν δήλωσαν συμμετοχή στη μελέτη, καθώς σε γενικές γραμμές είχαν περάσει τη ζωή τους με φυσιολογική πίεση, χοληστερόλη και σάκχαρο.
«Τα ευρήματα αυτά είναι πολύ σημαντικά, διότι αποδεικνύουν κάτι που υποψιαζόμασταν αλλά δεν είχαμε χειροπιαστές αποδείξεις γι’ αυτό», σχολίασε ο δρ Ραζί Σαα, ιατρικός διευθυντής της Κλινικής Μνήμης Rush, στο Σικάγο. «Το μήνυμά της είναι σαφές: μπορούμε να κάνουμε πολλά ακόμα και από τα 45 μας και μετά, για να προστατεύσουμε το μυαλό μας 10, 20 ή και 30 χρόνια αργότερα».
Πηγή: Ta nea online
