<p>Tο πάθος και η επιμονή στους μακροπρόθεσμους στόχους μπορούν να δώσουν σχήμα στην επιτυχία.</p>
<p>Αλλά το να επιδεικνύουμε σθένος μας κάνει πάντοτε καλό;</p>
<p>Το να έχετε υπερβολικό θάρρος έχει ποτέ γυρίσει μπούμερανγκ στη ζωή σας;</p>
<p>«Είτε πρόκειται για τη δουλειά, είτε για μια σχέση, είτε για μια ιδέα στην οποία εμμένατε για πολύ καιρό, οι περισσότεροι άνθρωποι έχουν μια ιστορία να πουν για μια περίσταση στην οποία το παράκαναν με το θάρρος. Aποκαλείται συνήθως αυτό ανόητο θάρρος. Εχει να κάνει με το να αγνοεί κανείς τα προειδοποιητικά σημάδια γύρω του και να προχωρά ανεξάρτητα από το αν ενδέχεται να καταλήξει καταφέροντας πλήγμα στην καριέρα του, την αυτο-εκτίμηση του ή σε ακραίες περιπτώσεις να θέτει κανείς σε κίνδυνο ακόμη και τη ζωή του. Είναι σημαντικό να επιδεικνύουμε θάρρος για τους σωστούς λόγους. Οι πραγματικά θαρραλέοι άνθρωποι διακρίνονται από σεμνότητα και αυτό τους παρακινεί να βρίσκουν τρόπους να βελτιώνονται. Δεν υποκύπτουν σε εκδηλώσεις εγωιστικού θάρρους.»</p>
<p>Όταν αισθάνεσθε την ανάγκη να διατυμπανίσετε όσα έχετε καταφέρει στον κόσμο σε μια προσπάθεια να κερδίσετε το θαυμασμό και την αποδοχή των άλλων, οι γενναίες σας προσπάθειες είναι απίθανο να επιφέρουν επιτυχία με διάρκεια ή χαρά. Όταν οι στόχοι που θέτουμε εστιάζουν μόνο στην επίτευξη συγκεκριμένων αποτελεσμάτων παρά στην αξιοποίηση στο μέγιστο δυνατό βαθμό των ευκαιριών για μάθηση και ανάπτυξη, παρατηρείται η τάση να κόβουμε δρόμο για να φτάσουμε γρηγορότερα στο αποτέλεσμα.</p>
<p>Για παράδειγμα, το 1968 η Ford προκειμένου να αντιμετωπίσει τον ανταγωνισμό των γιαπωνέζικων και γερμανικών παρασκευαστών αυτοκινήτου άμεσα αποφάσισε να συμπιέσει το χρόνο που μεσολαβούσε από το σχεδιασμό στην κυκλοφορία από τριάμισι χρόνια σε δύο. Το μοντέλο Ford Pinto σύντομα έγινε περιβόητο για το ότι διέρρεαν καύσιμα με πρόκληση εκρήξεων και ανάφλεξης, στις περιπτώσεις συγκρούσεων στο πίσω μέρος. Μεσολάβησαν οι θάνατοι ή οι τραυματισμοί περισσότερων από 24 ανθρώπων πριν η εταιρεία ανακοινώσει την απόσυρση τους για να διορθώσει το πρόβλημα. Oπως παρατήρησε η Σχολή Business του Harvard αυτή ήταν μια περίπτωση όπου οι στόχοι ξέφυγαν.</p>
<p>«Το θάρρος δεν πρέπει να είναι προσποιητό μόνο και μόνο για να επιβεβαιώνουμε τον εαυτό μας. Οι θαρραλέοι κάνουν τη δύσκολη δουλειά, δεν “κλέβουν” για να αισθανθούν σημαντικοί. Oύτε καν σκέφτονται την επίδειξη πλασματικού θάρρους.»</p>
<p>Πώς μπορούμε να διασφαλίσουμε ότι το θάρρος θα έχει αίσια κατάληξη;</p>
<p>«Το θάρρος είναι σπουδαίο όταν επιδεικνύεται στη σωστή δόση, όταν ξέρετε πώς να το χαλιναγωγείτε. Το κλειδί είναι το αυθεντικό θάρρος – η αφοσίωση με πάθος σε δύσκολους στόχους που συνεπάγονται συναισθηματική ανάπτυξη, ανάληψη θετικού ρίσκου, χωρίς να μετανιώνουμε, εμπνέοντας παράλληλα άλλους.»</p>
<p>Για να εξασκηθείτε στο αυθεντικό θάρρος μπορείτε να μοιράζεστε στο χώρο δουλειάς τις ιστορίες σας από περιστάσεις όπου επιδείξατε σθένος. Όλοι δίνουμε μια μάχη, έχουμε μια ιστορία να πούμε από ένα εμπόδιο που υπερπηδήσαμε και το να μοιραζόμαστε αυτές τις ιστορίες δίνει σ’ εμάς κουράγιο και στους άλλους την ελπίδα ότι μπορούν να ρισκάρουν ακόμη κι αν αποτύχουν, μαθαίνοντας όμως και ωριμάζοντας μέσα από την αποτυχία.</p>
<p>Προσπαθήστε να θέτετε και να ανταμείβετε τους σωστούς στόχους. Φροντίστε αυτοί να εμπεριέχουν το στοιχείο της μάθησης και να μην σχετίζονται μόνο με την απόδοση και τις επιδόσεις. Παρόλο που τα αποτελέσματα είναι σημαντικά, αυτό που μετράει περισσότερο είναι η προσπάθεια που καταβάλλουμε, το πόσο είμαστε ανοιχτοί στο να μαθαίνουμε από τα λάθη μας και η διάθεση να δοκιμάζουμε καινούριες προσεγγίσεις.</p>
<p>Τέλος, για όσους είναι επικεφαλής τμημάτων στον εργασιακό χώρο αξίζει να σημειωθεί ότι μπορούν να αποτελέσουν παράδειγμα για τους υπόλοιπους εργαζομένους με την αυτοπεποίθηση που έχουν αποκτήσει μέσα από τις μάχες που έδωσαν και τους σκληραγώγησαν, την προθυμία τους να κάνουν τη δύσκολη δουλειά, μία σαφή στοχοθεσία, και το ταλέντο τους στο να εμπνέουν την ελπίδα. Ερευνες προτείνουν ότι το αληθινό θάρρος είναι μεταδοτικό.    </p>