<p style="text-align: justify;">Για να καταφέρουμε να έχουμε μια σχέση με διάρκεια χρειάζεται να έχουμε την ικανότητα να συντονιστούμε με τις βαθύτερες ανάγκες και λαχτάρες μας και να τις μεταφράσουμε σε ξεκάθαρα σήματα ώστε να βοηθηθούν οι αγαπημένοι μας και να ανταποκριθούν. Πάνω από όλα, χρειάζεται μάλλον να αναγνωρίσουμε και να παραδεχτούμε τον πρωταρχικό κώδικα του συναισθηματικού δεσμού παρά να προσπαθήσουμε να το απορρίψουμε και να το ξεπεράσουμε. Σε πολλές σχέσεις αγάπης, οι ανάγκες και οι φόβοι συναισθηματικού δεσμού είναι κρυφές ατζέντες, κατευθύνουν τις πράξεις μας, όμως αυτό ποτέ δεν αναγνωρίζεται. Είναι καιρός πλέον να αναγνωριστούν αυτές οι ατζέντες, έτσι ώστε να μπορούμε ενεργά να δώσουμε μορφή στην αγάπη που τόσο απελπισμενα χρειαζόμαστε…</p>
<p><strong>Γράφει η Καθηγήτρια Κλινικής Ψυχολογίας </strong><strong>Dr</strong><strong> </strong><strong>Sue</strong><strong> </strong><strong>Johnson </strong></p>
<p><strong>M</strong><strong>ετάφραση, επιστημονική επιμέλεια κειμένου Ρίτα Βεντούρα</strong><strong> </strong></p>
<p><strong><img src="http://focusing.gr/wordpress/wp-content/uploads/2015/01/rita-ventoura-small.jpg" alt="" width="99" /></strong></p>
<p>Μ.Α. ΕCP, ψυχοθεραπεύτρια, προσωποκεντρική εκπαιδεύτρια καιπιστοποιημένη EFT επόπτρια.</p>
<p style="text-align: justify;">Για να δώσουμε μορφή στην αγάπη, πρέπει να είμαστε ανοιχτοί και να μπορούμε να ανταποκριθούμε τόσο συναισθηματικά όσο και σωματικά. Μπορούμε να δούμε τι είναι αυτό που περικλείει η αγάπη, σύμφωνα με τις μελέτες που έχουν γίνει από τον Bil Mason και τη Sally Mendoza του Πανεπιστημίου της Καλιφορνιας για το χνουδωτό πιθηκάκι τίτι. Τα θηλυκά ταΐζουν τα μωρά τους, όμως δεν προσφέρουν καμιά άλλη μητρική ανταπόκριση. Δεν περιποιούνται τα μωρά τους ούτε τα αγγίζουν. Αντιθέτως, τα αρσενικά είναι αυτά που φροντίζουν κατά 80% τα μωρά. Κρατούν και αγκαλιάζουν το μωρό, είναι συναισθηματικά δεσμευμένα και αποτελούν το ασφαλές λιμάνι. Τα μωρά τίτι δεν φαίνεται να τα πειράζει καθόλου όταν η μητέρα τους απομακρύνεται από την οικογένεια για λίγο, όμως όταν ο πατέρας απομακρύνεται, το επίπεδο της κορτιζόλης, της ορμόνης του στρες στο αίμα τους, φτάνει στα όψη.</p>
<p style="text-align: justify;">Στο γραφείο μου, οι πιο συναισθηματικά απόμακροι σύντροφοι καμιά φορά μου λένε: «Κάνω τα πάντα για να δείξω ότι νοιάζομαι, κουρεύω το γκαζόν, φέρνω στο σπίτι έναν καλό μισθό, λύνω προβλήματα και δεν φλερτάρω δεξιά και αριστερά. Όμως γιατί δεν φαίνεται να έχουν σημασία όλα αυτά και το μόνο που μετράει για τη γυναίκα μου είναι ότι δεν “συζητάμε για συναισθηματικά θέματα και δεν αγκαλιαζόμαστε; ”» Τους λέω: «Γιατί έτσι είμαστε φτιαγμένοι. Χρειαζόμαστε κάποιον να μας προσέχει πραγματικά, να μας κρατάει σφιχτά, να έρχεται κάποιες φορές πραγματικά κοντά μας και να ανταποκρίνεται με συναισθηματικό τρόπο που να μας συγκινεί, να συνδέεται μαζί μας. Τίποτε δεν συγκρίνεται με αυτό. Και εσύ το χρειάζεσαι αυτό. Το ξέχασες; Το να νιώθεις συνδεδεμένος είναι κάτι πολύ γλυκό, η αγκαλιά καθησυχάζει βαθιά και ικανοποιεί, ανεξαρτήτως εάν αγκαλιάζουμε ή μας αγκαλιάζουν. Στους περισσότερους από μας αρέσει να κρατάμε ένα μωρό. Είναι μια τόσο ωραία αίσθηση, όσο και όταν αγκαλιάζουμε τον/τη σύντροφό μας.</p>
<p style="text-align: justify;">Όμως τα πάντα είναι συναισθηματικός δεσμός και δέσιμο; 0 έρωτας μεταξύ ενηλίκων συμπεριλαμβάνει σεξουαλικότητα και φροντίδα. 0 συναισθηματικός δεσμός είναι η βάση, το θεμέλιο πάνω στο οποίο χτίζονται όλα τα υπόλοιπα. Οι αλληλοσυνδέσεις είναι  εμφανείς. Το σεξ είναι καλύτερο οταν υπάρχει ασφαλής σύνδεση. Το ρίσκο, που είναι ουσιώδες για τον ερωτισμό, δεν πηγάζει από συνεχείς επιφανειακούς νεωτερισμούς, αλλα από την ικανότητα να μένει κανείς ανοιχτός στον σύντροφό του στο εδω και τωρα.</p>
<p style="text-align: justify;">Η φροντίδα και η στήριξη για πρακτικά θέματα είναι μια φυσική αντίδραση όταν νιώθουμε κοντά και συνδεδεμένοι. «Όταν αγαπάς, θέλεις να κάνεις πράγματα για την αγαπημένη σου», έγραψε ο Χέμινγουεϊ. «Θέλεις να θυσιαστείς. Θέλεις να εξυπηρετήσεις». Γνωρίζουμε από την έρευνα ότι οι ασφαλείς σύντροφοι είναι πιο ευαίσθητοι στις ανάγκες για φροντίδα του ενός προς τον άλλον.</p>
<p style="text-align: justify;">Η Ρόουζ και ο Μπιλ, ένα ζευγάρι μεταπτυχιακών φοιτητών, μαλώνουν σχεδόν για τα πάντα, όμως βασικά μαλώνουν για συναισθηματική σύνδεση και αλληλοστήριξη σε πρακτικά θέματα. Ακόμη και στο τέλος της θεραπείας όταν έχουν σημαντικά προοδεύσει, μπαίνουν σε έναν καβγά για το γεγονός ότι ο Μπιλ δεν έχει περάσει το τηλέφωνο του παιδιάτρου στο κινητό του, παρόλο που η Ρόουζ τού έχει ζητήσει να κάνει τουλάχιστον αυτό. Όταν το μωρό αρρωσταίνει δεν μπορεί να χρησιμοποιήσει το κινητό του για να πάρει τον γιατρό τηλέφωνο. Τελικά βρίσκουν έναν τρόπο να σταματήσουν αυτόν τον καβγά. «Όταν δεν μπορώ να βρω αυτό το τηλέφωνο, τρομοκρατούμαι», λέει η Ρόουζ στον Μπιλ. «Έχω ανάγκη να με αχούς όταν ζητάω τέτοια πράγματα». 0 Μπιλ τώρα προσφέρει τη στήριξή του. «Σε ακούω», της λέει, «είναι σαν να μου λες “Έχεις τη συμπαράστασή μου; ” Χρειάζεται γι’ αυτό να εξαρτάσαι από μένα. Και είσαι μια υπέροχη μητέρα για τα παιδιά μας. Έχω προσθέσει το τηλέφωνο στο κινητό μου και σου έχω παραγγείλει και εσένα το δικό σου κινητό και έτσι αυτό δεν θα ξανασυμβεί. Μήπως μπορώ να σε στηρίξω και με άλλους τρόπους;» Σε μια μετέπειτα συνεδρία η Ρόουζ λέει στον Μπιλ ότι δεν του κρατάει κακία που φροντίζει τα παιδιά τα απογεύματα όταν αυτός θέλει να μελετήσει. Τώρα που νιώθει πιο κοντά του, στην πραγματικότητα χαίρεται να του πηγαίνει καφέ και να της λέει πώς τα πάει με τα μαθήματα του.</p>
<p style="text-align: justify;">Όταν καταφέρνουμε να δημιουργήσουμε ένα πιο ασφαλές δέσιμο, αυτό απελευθερώνει την προσοχή μας, έτσι ώστε να μπορούμε να συντονιστούμε με τον άλλον και πραγματικά να στηρίξουμε τον αγαπημένο μας. </p>
<p style="text-align: justify;">Σε μια ρομαντική σχέση, ο ασφαλής δεσμός, η σεξουαλικότητα και η στήριξη πάνε παρέα. Οι σύντροφοι δημιουργούν μια θετική θηλιά εγγύτητας, ανταπόκρισης, έγνοιας και επιθυμίας. Στην πρώτη του συνεδρία συμβουλευτικής ο Τσάρλι ανακοινώνει επι-σήμως ότι έχει προσλάβει δικηγόρο για το διαζύγιο. Τώρα, ύστερα από μερικούς μήνες, μου λέει, καθώς η γυναίκα του συμφωνεί και αυτή κουνώντας το κεφάλι της: «Είμαστε αρκετά πιο κοντά. Δεν νομίζω ότι ποτέ τα είχαμε καταφέρει να έρθουμε τόσο κοντά. Κατά κάποιο τρόπο δεν τσιτώνομαι ούτε ζηλεύω τόσο πολύ. Την εμπιστεύομαι. Μπορώ να της πω όταν χρειάζομαι τη βοήθειά της ώστε να ησυχάσει το μυαλό μου και έτσι και αυτή μπορεί να στραφεί προς εμένα. Νιώθουμε πιο κοντά στο κρεβάτι. Το σεξ είναι πολύ πιο εύκολο. Νομίζω ότι και οι δύο νιώθουμε επιθυμητοί και μπορούμε να ζητήσουμε αυτό που χρειαζόμαστε. Όταν νιώθουμε έτσι κοντά, μου αρέσει να τη φροντίζω. Μου αρέσει να βοηθάω όταν πονάει η πλάτη της. Πήγα και της βρήκα ένα έμπλαστρο και αυτή με βοηθάει να σταματήσω να καπνίζω. Πρόκειται για μια εντελώς καινούργια σχέση».</p>
<p style="text-align: justify;">Όμως για να λειτουργήσει η αγάπη χρειάζεται να αποδεχτεί κανείς ότι ακόμη και εάν υπάρχει αγάπη, είναι πάντοτε μια υπόθεση σε εξέλιξη. Ακριβώς όταν καταφέρεις να τα κάνεις όλα σωστά, ο ένας από τους δύο αλλάζει! Η μυθ ιστοριογράφος Ursula Le Guin μάς υπενθυμίζει ότι η αγάπη «δεν στέκεται σαν πέτρα. Πρέπει να παρασκευαστεί σαν το ψωμί, να το ζυμώνεις και να το ξαναζυμώνεις όλη την ώρα, από την αρχή». </p>
<p style="text-align: justify;"> </p>