<p style="text-align: justify;">ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ ΣΑΣ,</p>
<p style="text-align: justify;">ΚΑΘΕ ΧΡΟΝΟ ΤΕΤΟΙΑ ΕΠΟΧΗ ΠΕΡΙΠΟΥ ΣΤΕΛΝΟΥΜΕ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΣΤΟ ΧΩΡΙΟ ΣΤΗ ΜΗΤΕΡΑ ΤΟΥ ΑΝΔΡΑ ΜΟΥ ΚΑΙ ΜΕΝΟΥΝ ΓΙΑ ΑΡΚΕΤΟ ΚΑΙΡΟ ΜΕΧΡΙ ΝΑ ΠΑΜΕ ΚΑΙ ΕΜΕΙΣ. ΤΟ ΖΗΤΗΜΑ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΣΥΝΗΘΩΣ ΤΑ ΚΑΚΟΜΑΘΑΙΝΟΥΝ ΚΑΙ ΟΤΑΝ ΠΗΓΑΙΝΟΥΜΕ ΠΕΡΙΠΟΥ ΤΟ ΔΕΚΑΠΕΝΤΑΥΓΟΥΣΤΟ ΕΧΟΥΝ ΠΑΧΥΝΕΙ ΚΑΙ ΤΑ ΔΥΟ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΑΓΟΡΑΚΙ ΚΑΙ ΕΝΑ ΚΟΡΙΤΣΑΚΙ 5.5 ΚΑΙ 7 ΕΤΩΝ. Η ΠΕΘΕΡΑ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΕΛΕΓΚΤΙΚΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΔΕ ΣΗΚΩΝΕΙ ΚΟΥΒΕΝΤΑ ΚΑΙ ΜΕ ΕΝΟΧΛΕΙ Ο ΤΡΟΠΟΣ ΤΗΣ ΑΡΚΕΤΕΣ ΦΟΡΕΣ. ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΑ ΚΑΙ ΠΕΡΥΣΙ ΝΑ ΤΗΣ ΠΩ ΟΤΙ ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΔΙΝΕΙ ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΟΣΟ ΦΑΓΗΤΟ ΑΛΛΑ ΕΜΜΕΣΩΣ ΠΛΗΝ ΣΑΦΩΣ ΜΟΥ ΕΙΠΕ ΟΤΙ ΑΦΟΥ ΤΑ ΚΡΑΤΑ ΕΚΕΙΝΗ ΞΕΡΕΙ ΠΩΣ ΝΑ ΤΑ ΣΥΝΤΗΡΕΙ ΚΑΙ ΣΧΕΔΟΝ ΜΕ ΑΓΝΟΗΣΕ! ΑΠΟ ΤΗ ΜΙΑ ΣΚΕΦΤΟΜΑΙ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΜΑ ΝΑ ΜΕΝΟΥΝ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΕ ΤΗ ΖΕΣΤΗ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΛΛΗ ΝΕΥΡΙΑΖΩ. ΠΩΣ ΝΑ ΤΗΣ ΜΙΛΗΣΩ? ΔΕ ΘΕΛΩ ΝΑ ΕΜΠΛΕΞΩ ΠΟΛΥ ΤΟΝ ΑΝΔΡΑ ΜΟΥΣ Ε ΑΥΤΟ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗ ΤΣΑΚΩΘΟΥΜΕ  ΑΝ ΚΑΙ ΤΟΥ ΕΧΩ ΜΙΛΗΣΕΙ ΑΛΛΑ ΟΧΙ ΟΤΙ ΕΧΩ ΤΟΣΑ ΝΕΥΡΑ ΜΑΖΙ ΤΗΣ ΠΙΟ ΔΙΑΚΡΙΤΙΚΑ. ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΘΑ ΑΝΑΜΕΝΩ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ</p>
<p style="text-align: justify;">Στο ερώτημά σας απαντά ο ψυχολόγος ομαδικός θεραπευτής Δημήτρης Κατσαρός </p>
<div style="text-align: justify;">Αγαπητή αναγνώστρια:</div>
<div style="text-align: justify;"> </div>
<div style="text-align: justify;">Φαίνεται πως η γιαγιά αντλεί μεγάλη ευχαρίστηση από το να παίρνει τα εγγόνια της στο σπίτι. Εφόσον δεν περιγράψατε κάποια κούραση εκ μέρους της είναι πολύ πιθανό να νιώθει πως έχει κι αυτή την ευκαιρία να τα "μεγαλώσει" έστω και για τους καλοκαιρινούς μήνες μόνο. Μοιάζει να μη θέλει να ακούσει τί έχετε να της προτείνετε για το μεγάλωμά τους γιατί ενδεχομένως κάτι απ' την ευχαρίστηση αυτή χάνεται μέσα στις οδηγίες. Ο σκοπός της εικόνας αυτής δεν είναι να δικαιολογήσουμε τη γιαγιά, αλλά να δείτε κι εσείς πως μπορεί να βλέπει το γεγονός πως αφήνετε τα παιδιά σας εκεί. Εφόσον δεν της είναι κόπος, άρα μάλλον βρίσκει κάτι όμορφο σ'αυτό. Αυτή είναι αν θέλετε "η πληρωμή της". Αν τη συνδυάσετε με το γεγονός πως είναι "βετεράνα" μάνα τότε ίσως πάρετε μια γεύση του γιατί δεν ακούει οδηγίες. Προσπαθήστε να κάνετε μια κουβέντα μαζί της. Ρωτήστε την πως μεγάλωσε το γιο της, ζητήστε της να σας πει περιστατικά που πέρασε αγωνίες μαζί του, και γιατί όχι, να σας πει και κάποια μυστικά της για το πως να διαχειριστείτε κάποιες καταστάσεις με τα δικά σας παιδιά. Μη συγκρίνετε το "τότε" με το "τώρα". Η παράδοση είναι ζωντανή κι αποτελείτε κι εσείς μέρος της. Σκοπός άλλωστε είναι να γεφυρωθεί κάτι που μοιάζει με χάσμα: Τα περασμένα (η εμπειρία) και το τώρα (η δράση). Είναι πιο εύκολο μέσα στο διάλογο να μοιραστείτε κι εσείς μαζί της το πως σκέφτεστε εσείς τα παιδιά σας, τις ανησυχίες σας για την υγεία τους, για το μεγάλωμά τους και έτσι θα έρθετε πιο εύκολα σε συνεννόηση μαζί για το πως θα αποφύγετε αυτή την τόσο μεγάλη διαφορά μεταξύ του να μένουν με τη γιαγιά και του να είναι μαζί σας. </div>