<p style="text-align: justify;"><span style="font-size: small;">Εμείς οι άνθρωποι συνήθως έχουμε την εντύπωση πως τα εξωτερικά γεγονότα -ό,τι μας συμβαίνει- επιδρούν στη ζωή μας προκαλώντας συναισθήματα: θυμό ή ικανοποίηση, χαρά ή θλίψη… Σύμφωνα με την άποψη αυτή λοιπόν, θα υπάρχει άμεση σχέση ανάμεσα στην επιτυχία και στο συναίσθημα. Για παράδειγμα, αν με εγκαταλείψει η σύζυγός μου, θα λυπηθώ. Αν κάποιος με προσβάλει, θα θιχτώ. Έχουμε την αίσθηση πως υπάρχει μια γραμμική σχέση -αιτίας-αποτελέσματος- μεταξύ των γεγονότων και των συναισθημάτων, η οποία θα έχει την ακόλουθη μορφή:</span></p>
<p style="text-align: justify;"><span style="font-size: small;"><strong>Εξωτερικά γεγονότα</strong></span></p>
<p style="text-align: justify;"><span style="font-size: small;">Εγκατάλειψη, απειλή απόλυσης από διευθυντή, προσβολή γείτονα</span></p>
<p style="text-align: justify;"><span style="font-size: small;"><strong>Συναισθηματικές</strong> <strong>αντιδράσεις</strong></span></p>
<p style="text-align: justify;"><span style="font-size: small;">Κατάθλιψη, άγχος ή θυμός</span></p>
<p style="text-align: justify;"><span style="font-size: small;">Η γνωστική ψυχολογία, η δική μας μέθοδος προσωπικής μεταμόρφωσης, μας διδάσκει πως αυτό δεν ισχύει. Ανάμεσα στα εξωτερικά γεγονότα και στις συναισθηματικές αντιδράσεις μεσολαβεί μία μέση κατάσταση: αυτή των σκέψεων. Αν εγώ πάθω κατάθλιψη σε περίπτωση που με εγκαταλείψει η γυναίκα μου, αυτό δε θα οφείλεται στο γεγονός αυτό καθεαυτό: θα συμβεί γιατί εγώ μπορεί να μονολογώ: «Θεέ μου, είμαι μόνος, είναι τραγικό, θα δυστυχήσω!» και οι σκέψεις αυτές προκαλούν μέσα μου το αντίστοιχο συναίσθημα, στην προκειμένη περίπτωση απελπισία και κατάθλιψη.</span></p>
<p style="text-align: justify;"><span style="font-size: small;">Είναι οι σκέψεις, η ερμηνεία της εγκατάλειψης, ο εσωτερικός μου διάλογος που με καταθλίβουν, όχι το γεγονός ότι έφυγε η γυναίκα μου. Γιατί είναι πολλοί εκείνοι που όταν τους αφήνει η γυναίκα τους όχι μόνο δε λυπούνται, αλλά το γιορτάζουν κιόλας!</span></p>
<p style="text-align: justify;"><span style="font-size: small;"><strong>Εξωτερικά γεγονότα</strong></span></p>
<p style="text-align: justify;"><span style="font-size: small;">Εγκατάλειψη, απειλή απόλυσης από διευθυντή, προσβολή γείτονα -)</span></p>
<p style="text-align: justify;"><span style="font-size: small;"><strong>Σκέψεις αρνητικές </strong></span></p>
<p style="text-align: justify;"><span style="font-size: small;">Συνέπειες – Κατάθλιψη, άγχος ή θυμός</span></p>
<p style="text-align: justify;"><span style="font-size: small;">Αυτό ακριβώς έλεγε ο Επίκτητος και προαναφέραμε: «Ταράττει τους ανθρώπους ου τα πράγματα, αλλά των περί πραγμάτων δόγματα».</span></p>
<p style="text-align: justify;"><span style="font-size: small;">Όλοι έχουμε την εντύπωση πως τα γεγονότα προκαλούν -αυτόματα- τα συναισθήματα, και το σφάλμα αυτό είναι ο βασικός εχθρός της προσωπικής ανάπτυξης. Γ ια παράδειγμα, πολλές φορές λέμε φράσεις του τύπου: «Ο Πέτρος με εκνευρίζει», και εδώ ακριβώς κάνουμε το σφάλμα για το οποίο συζητάμε. Δεν είναι ο Πέτρος που με εκνευρίζει, γιατί αυτός που εκνευρίζεται είμαι εγώ!</span></p>
<p style="text-align: justify;"><span style="font-size: small;">Αν αναλύσουμε προσεκτικά τη νοητική μας εργασία, θα δούμε πως ο Πέτρος κάνει συγκεκριμένες πράξεις -υποτίθεται ενοχλητικές- κι εγώ μονολογώ: «Αυτό δεν μπορώ να το ανεχτώ! Δεν αντέχεται πια!»</span></p>
<p style="text-align: justify;"><span style="font-size: small;">Οι ιδέες αυτές έχουν τη δύναμη να με εκνευρίσουν, όχι οι πράξεις του Πέτρου, οι οποίες, σε ό,τι αφορά τα συναισθήματα, είναι ουδέτερες. Πράγματι, δεν αντιδρούν όλοι με τον ίδιο τρόπο απέναντι στον Πέπε: Κάποιους τους εκνευρίζει περισσότερο από κάποιους άλλους. Ορισμένοι μάλιστα δεν εκνευρίζονται καθόλου. Τα πάντα εξαρτώνται από τον εσωτερικό διάλογο του καθενός. Από αυτόν πηγάζουν -ενίοτε ανύποπτα- τα συναισθήματα.</span></p>
<p style="text-align: justify;"><span style="font-size: small;">Απόσπασμα από το βιβλίο Η Τέχνη της Ευτυχισμένης Ζωής – Ευχαριστούμε τις εκδόσεις Ψυχογιός για την ευγενική παραχώρηση του υλικού </span></p>