Παιδί που προκαλεί φασαρίες: Πώς να το πειθαρχήσεις

<p style="text-align: justify;">Κάποια άτομα (ίσως κι ο προϊστάμενός σας) τρελαίνονται να «πουλάνε νταηλίκι» στους άλλους. Συνήθως είναι πολυπράγμονες και παντογνώστες, σπανίως όμως τους καλούν οι άλλοι σε κοινωνικές συγκεντρώσεις. Δεν είναι λοιπόν και τόσο όμορφο να βλέπετε το παιδί σας να λέει στα φιλαράκια του, «κάνε αυτό και κάνε εκείνο»* να τσακώνεται μαζί τους και, γενικά, να προσπαθεί να περάσει πάντα το δικό του. Κανείς δεν παίζει μ’ ένα παιδί που δεν ξέρει να δίνει και να παίρνει. Τα νταηλίδικα παιδιά κάνουν συνήθως παρέα με παιδιά μικρότερης ηλικίας, για να τα έχουν ευκολότερα του χεριού τους.</p>
<p style="text-align: justify;">Το νταηλίδικο παιδί νιώθει αδύναμο και καταπιεσμένο. Αυτό είναι κατανοητό. Τα παιδιά περιβάλλονται από ενήλικες με μεγαλύτερη σωματική διάπλαση και περισσότερες ικανότητες. Λέγοντας στους άλλους, «κάνε αυτό και κάνε εκείνο» -ενώ βολικότατα λησμονούν ότι δεν θα τους άρεσε να είναι στην ίδια θέση- τα νταηλίδικα παιδιά ξεπερνούν το δικό τους συναίσθημα ανεπάρκειας.</p>
<p style="text-align: justify;">Αυτό το είδος συμπεριφοράς δεν είναι καθόλου ελκυστικό και δύσκολα την αντέχετε στο παιδί σας. Ο πραγματικός μπελάς είναι όταν το παιδί αρχίσει να «πουλάει νταηλίκι» σ’ εσάς. Πώς θα το μάθετε να νιώθει σιγουριά και δύναμη χωρίς να γίνει ο δικτάτορας του παιδότοπου;</p>
<p style="text-align: justify;">Τα νταηλίδικα παιδιά νιώθουν σημαντικά όταν επιβάλλονται στους άλλους. Εσείς δείξτε τους πώς να νιώσουν σημαντικά, με το να είναι χρήσιμα στους άλλους.</p>
<p style="text-align: justify;">Αγνοήστε το παιδί, όταν προσπαθήσει να σας «πουλήσει νταηλίκι». Κάντε το να νιώσει σημαντικό, όταν σας βοηθά με κάποιον τρόπο θετικό, προσφέροντας προσοχή και υποστήριξη.</p>
<p style="text-align: justify;">Συνειδητοποιήστε ότι ουδέν κακόν αμιγές καλού. Αναζητήστε τις πολλές θετικές όψεις του νταηλίδικου παιδιού, που μερικές απαριθμούνται παρακάτω. Παράδειγμα, αφού το συγκεκριμένο είδος παιδιού είναι τόσο σίγουρο για τον εαυτό του, συνήθως δεν αποφεύγει τις συζητήσεις. Έχει ιδέες και ενεργητικότητα. Επωφεληθείτε απ’ αυτό ζητώντας τη γνώμη του, όταν αντιμετωπίζετε κάποιο πρόβλημα.</p>
<p style="text-align: justify;">Η οικογενειακή συγκέντρωση είναι μεγάλη ευκαιρία για να γίνει συνεργάσιμο το συγκεκριμένο είδος παιδιού. Εμείς θέλουμε τις ιδέες του παιδιού και θέλουμε να έχει δύναμη – αλλά δύναμη βάσιμη κι εποικοδομητικό·</p>
<p style="text-align: justify;">Ζητήστε τη συμβουλή και τη βοήθειά του με τα μικρότερα παιδιά («Ο Δημητράκης βλέπει πολλή ώρα τηλεόραση. Πώς θα τον καταφέρουμε να παίζει περισσότερο έξω;») Δώστε στο παιδί να καταλάβει ότι βοηθάει, λέ-γοντάς του: «Πολύ καλή σκέψη» ή «Μπράβο σου που το σκέφτηκες».</p>
<p style="text-align: justify;">Ενθαρρύνετε το παιδί να προσφέρει τη βοήθειά του στο σπίτι αναθέτοντάς του σημαντικές, «μεγαλίστικες» δουλειές, όπως:</p>
<p style="text-align: justify;">• να στρώσει το τραπέζι (ιδίως όταν περιμένετε παρέα, ώστε να νιώθει ξεχωριστό)</p>
<p style="text-align: justify;">• να βοηθήσει στο σερβίρισμα σε μια γιορτή</p>
<p style="text-align: justify;">• να προσέχει τα μικρότερα παιδιά</p>
<p style="text-align: justify;">• να πλύνει το αυτοκίνητο.</p>
<p style="text-align: justify;">Παίξτε μαζί του παιχνίδια που απαιτούν συνεργασία και δίνουν έμφαση στο «δούναι και λαβείν» κι όχι στον ανταγωνισμό.</p>
<p style="text-align: justify;">Παίξτε με το παιδί το παιχνίδι των ρόλων, για να δει πώς αισθάνονται οι άλλοι και για ν’ αναζητήσετε διάφορους τρόπους έκφρασης των ιδεών του. Εσείς θα παραστήστε το παιδί, ενώ το παιδί θα παριστάνει τους φίλους του. Χρησιμοποιήστε τον ίδιο «κοκορίστικο» τόνο, για ν’ ακούσει το παιδί την εντύπωση που δημιουργεί. Ρωτήστε το πώς νιώθει. Τα περισσότερα παιδιά είναι ειλικρινή και μαθαίνουν γρήγορα.</p>
<p style="text-align: justify;"> Ζητήστε από το παιδί να φανταστεί πώς μπορεί να νιώσουν οι φίλοι του, όταν τους λέει «κάνε αυτό και κάνε εκείνο».</p>
<p style="text-align: justify;">Αν το παιδί σας κάνει τον νταή, ίσως «ακούει τη φωνή του κυρίου του» – τη δική σας. Αναρωτηθείτε μήπως «πουλάτε» εσείς νταηλίκι στο παιδί σας. Χρησιμοποιείτε, άραγε, το παλιό κλισέ «Γιατί έτσι θέλω!», όταν του λέτε να κάνει κάτι και σας ρωτάει, γιατί; Μετρήστε πόσες διαταγές δίνετε σε μια μέρα – κι αυτό μετά από τόσες ώρες «δασκαλίστικου» ύφους που αντιμετώπιζε το παιδί στο σχολείο. Μην απορείτε που θέλουν και τα παιδιά να κάνουν λίγο το δικό τους.</p>

Σχετικά άρθρα