<p style="text-align: justify;">Γνωρίζουμε εδώ και δεκαετίες ότι οι ευτυχισμένες οικογένειες βασίζονται σε ευτυχισμένες σχέσεις μεταξύ συντρόφων. Όταν βρισκόμαστε σε κατάσταση άγχους και όταν συνέχεια τσακωνόμαστε με τον σύντροφό μας, αυτό διαχέεται και στις σχέσεις μας με τα παιδιά μας. Είναι ξεκάθαρο, πέραν πάσης αμφιβολίας, ότι η αντιπαράθεση μεταξύ των γονιών επιδρά στα παιδιά. Στη χειρότερη περίπτωση γινόμαστε πιο σκληροί και λιγότερο συνεπείς.</p>
<p><strong>Γράφει η Καθηγήτρια Κλινικής Ψυχολογίας </strong><strong>Dr</strong><strong> </strong><strong>Sue</strong><strong> </strong><strong>Johnson </strong></p>
<p><strong>M</strong><strong>ετάφραση, επιστημονική επιμέλεια κειμένου Ρίτα Βεντούρα</strong><strong> </strong></p>
<p><strong><img src="http://focusing.gr/wordpress/wp-content/uploads/2015/01/rita-ventoura-small.jpg" alt="" width="99" /></strong></p>
<p><strong>Μ.Α. ΕCP, ψυχοθεραπεύτρια, προσωποκεντρική εκπαιδεύτρια καιπιστοποιημένη EFT επόπτρια.</strong></p>
<p style="text-align: justify;">Όμως πρόκειται για κάτι περισσότερο από θέματα πειθαρχίας. Εάν παλεύουμε με μια δυστυχισμένη σχέση, συνήθως δεν έχουμε συναίσθηματική ισορροπία χαι δυσκολευόμαστε να είμαστε ανοιχτοί και συντονισμένοι με τα νεότερα μέλη της οικογένειας. Επειδή δεν είμαστε συναισθηματικά παρόντες γι' αυτά. δεν τους παρέχουμε φροντίδα και καθοδήγηση. Η Άλις μου λέει: «Έχω γίνει ένα ευερέθιστο και σκληρό πλάσμα. Νιώθω τόσο στραγγισμένη από αυτό που περνάμε με τον Φρανκ. ώστε δεν μου μένει καθόλου ενέργεια για τα παιδιά. Όταν ο μικρός μου γιος άρχισε να κλαίει γιατί φοβάται να πάει σχολείο, του έβαλα τις φωνές. Αισθάνομαι απαίσια γι’ αυτό. Έχω γίνει μέγαιρα και ο Φρανκ έχει απομακρυνθεί από όλους. Πρέπει να το λύσουμε αυτό για το καλό όλων μας».</p>
<p style="text-align: justify;">Υψηλά επίπεδα συγκρούσεων σε ένα γάμο συχνά επιφέρουν συναισθηματικά και συμπεριφορικά προβλήματα στα παιδιά, συ-μπεριλαμβανομένης της κατάθλιψης. Ομως οι συγκρούσεις δεν είναι ο μόνος παράγοντας που επηρεάζει τα παιδιά. Η συναισθηματική απόσταση των γονιών συχνά επιφέρει συναισθηματική απόσταση και από τα παιδιά. Η ψυχολόγος Melissa Sturge-Apple από το Have πιστημίου Ρότσεστερ επιβεβαιώνει ότι αυτό ισχύει ειδικά για τη σχέση των παιδιών με τον πατέρα τους. Στις μελέτες της έχει δια πιστώσει ότι όταν οι άντρες απομακρύνονται από τις συζύγους τους τότε γίνονται απρόσιτοι και στα παιδιά τους.</p>
<p style="text-align: justify;">Εάν σκεφτόμαστε με θετικούς όρους, όταν νιώθουμε συνδεδεμένοι με ασφάλεια με τον σύντροφό μας, συνήθως θεωρούμε πιο εύκολο το να είμαστε καλοί γονείς για τα παιδιά μας, ώστε να τους παρέχουμε ένα ήσυχο λιμάνι και μια ασφαλή βάση. Τότε τα παιδια μας μαθαίνουν θετικούς τρόπους να τα βγάζουν πέρα με τα συναισθήματα τους και να συνδέονται με τους άλλους. Υπάρχει τεράστιος ογκος επιστημονικών αποδείξεων ότι τα παιδιά που έχουν ασφαλή Συναισθηματικό Δεσμό είναι πιο ευτυχισμένα, έχουν περισσότερες κοινωνικές δεξιότητες και είναι πιο ανθεκτικά στο στρες. Η ιδέα ότι ένα από τα καλύτερα πράγματα που μπορείς να κάνεις για τα παιδια σου είναι να δημιουργήσεις μια σχέση αγάπης με τον σύντροφο σου δεν είναι μια απλή συναισθηματική σκέψη αλλά βασίζεται σε επιστημονικά δεδομένα.</p>
<p style="text-align: justify;">Ωστόσο οι ψυχοθεραπευτές μας λένε εδώ και χρόνια ότι αν θέλουμε να είμαστε πραγματικά καλοί γονείς, πρέπει είτε να έχουμε ασφαλή και με αγάπη παιδικά χρόνια ή να πάμε για συμβουλευτική ώστε να αντιμετωπίσουμε την παιδική μας ηλικία που ήταν στερημένη από αγάπη. Η εμπειρία μου μου έχει δείξει ότι, ακόμη και όταν η παιδική μας ηλικία μας άφησε με αρκετές συναισθηματικές δυσκολίες και δεν έχουμε ποτέ πάει να δούμε έναν θεραπευτή, εάν καταφέρουμε να δημιουργήσουμε έναν καλό γάμο, αυτό μπορεί να μας κάνει καλύτερους γονείς. Η ψυχολόγος Deborah Cohn από το Πανεπιστήμιο της Βιρτζίνια συμφωνεί. Διαπιστώνει ότι οι μητέρες που είναι αγχωμένες και ανασφαλείς όσον αφορά την εγγύτητα, εάν είναι παντρεμένες με άνδρες που ανταποκρίνονται και τους παρέχουν ένα ασφαλή δεσμό, είναι σε θέση να είναι θετικές και να δείχνουν αγάπη στα παιδιά τους. Όταν αγαπιόμαστε μεταξύ μας, βοηθάμε ο ένας τον άλλον στον ρόλο μας ως γονέων.</p>
<p style="text-align: justify;">Όταν έχεις έναν ασφαλή δεσμό στη σχέση σου, μπορείς να μεταφέρεις αυτή την ποιότητα στις επόμενες γενιές, όχι μόνο στα παιδιά σου αλλά ακόμη και στους μελλοντικούς συντρόφους των παιδιών σου. 0 ψυχολόγος Rand Conger και οι συνεργάτες του από το Κρατικό Πανεπιστήμιο της Αίόβα είχαν υπό παρακολούθηση 193 οικογένειες με παιδιά στην εφηβεία για μια περίοδο τεσσάρων χρόνων και βρήκαν ότι το επίπεδο της ζεστασιάς και της συμπαράστασης μεταξύ γονέων και η ποιότητα του γονικού τους ρόλου καθόριζε και το πώς αυτά τα παιδιά θα έκαναν ερωτικές σχέσεις πέντε χρόνια αργότερα. Τα παιδιά πιο θερμών και υποστηρικτικών γονέων ήταν θερμότερα και πιο υποστηρικτικά με τους συντρόφους τους και οι σχέσεις τους ήταν πιο ευτυχισμένες. Όταν αγαπάμε τους συντρόφους μας, προσφέρουμε ένα σχέδιο προς αντιγραφή για μια σχέση αγάπης στα παιδιά μας και στους συντρόφους τους.</p>
<p style="text-align: justify;">Οι καλύτερες σχέσεις μεταξύ ερωτικών συντρόφων δεν είναι απλά μια προσωπική προτίμηση, είναι κοινωνική προσφορά. Καλύ-τερες σχέσεις σημαίνουν καλύτερες οικογένειες. Και καλύτερες με περισσότερη αγάπη οικογένειες σημαίνει κοινωνίες που μπορούν να ανταποκρίνονται καλύτερα στις ανάγκες των μελών τους.</p>