Το ταξίδι της τροφής στην Παραδοσιακή Κινεζική Ιατρική

<p><strong>Γράφει η Άρτεμις Καρνέζη, Θεραπεύτρια, Καθηγήτρια Παραδοσιακής Κινεζικής Ιατρικής (Π.Κ.Ι.), Βελονισμού και Ρεφλεξολογίας</strong></p>
<p><strong>Τηλ: 210 6725921 και 6932 608602</strong></p>
<p><strong>Απόσπασμα από το βιβλίο: Η ρεφλεξολογία συναντά τα πέντε στοιχεία και τους μεσημβρινούς μέρος Β'</strong></p>
<p><strong>ΕΚΔΟΣΕΙΣ: ΑΚΑΔΗΜΙΑ</strong></p>
<p><strong><br /></strong></p>
<p><strong><img src="/contentfiles_2016/ygeia/enallaktikes-therapeies/0.artemis.jpg" alt="" width="250" /></strong></p>
<h2 align="center"> </h2>
<p><strong>Στο δεύτερο τόμο αναπτύσσεται η φυσιολογία των ζωτικών οργάνων μέσα από το φιλοσοφικό πρίσμα της παραδοσιακής κινεζικής ιατρικής (ΠΚΙ).</strong></p>
<p><strong>Έτσι αναλύεται η αλληλεπίδραση του φυσικού σώματος με το εξωτερικό περιβάλλον (για παράδειγμα τις  καιρικές συνθήκες), με την ψυχολογία του ατόμου (σκέψεις και συναισθήματα), καθώς και με τις καθημερινές του συνήθειες  (διατροφή, άσκηση κ.λπ.).</strong></p>
<p><strong>Με στόχο τη διατήρηση της αρμονίας του σώματος, παρουσιάζονται ξεχωριστά για κάθε όργανο συγκεκριμένες τροφές, αλλά και προτάσεις για τη διαχείριση των συναισθημάτων και του καθημερινού τρόπου ζωής.</strong></p>
<p><strong>Ως τρόποι θεραπείας προτείνονται τόσο η ενεργοποίηση ανακλαστικών σημείων ρεφλεξολογίας που προκύπτουν από τη δυτική ανατομία-φυσιολογία και από την ΠΚΙ όσο και η ενεργοποίηση μεσημβρινών και βελονιστικών σημείων.</strong></p>
<div><strong><br /></strong></div>
<h2 align="center">ΣΠΛΗΝΑΣ – ΣΤΟΜΑΧΟΣ</h2>
<p class="DefaultStyle"> </p>
<p>Το πεπτικό σύστημα αποτελείται από τα χείλη, τη στοματική κοιλότητα, τα δόντια, τη γλώσσα, τον φάρυγγα, τον οισοφάγο, τον στόμαχο, το λεπτό έντερο, το παχύ έντερο και τον πρωκτό. Το πάγκρεας, το ήπαρ και η χοληδόχος κύστη θεωρούνται επιπλέον όργανα–εκβλαστήσεις του πεπτικού συστήματος.</p>
<p>Στην Παραδοσιακή Κινεζική Ιατρική (ΠΚΙ) ο σπλήνας και το πάγκρεας<span style="font-size: 6.94444px;"> </span>συνδέονται ενεργειακά με τον στόμαχο και μαζί αποτελούν τα πιο σημαντικά όργανα του πεπτικού συστήματος.</p>
<p>Ο σπλήνας ελέγχει τους συνδετικούς ιστούς του σώματος καθώς και τους μυς, ιδίως των άκρων. Είναι υπεύθυνος για τη θρέψη τους με αίμα και κατ' επέκταση για το σφρίγος τους (μυϊκός τόνος). Επίσης, ελέγχει την οπή του στόματος, τα χείλη, τα ούλα, αλλά όχι τα δόντια και τη γλώσσα, και το σάλιο.</p>
<p><strong> </strong></p>
<p><strong>Το ταξίδι της τροφής</strong></p>
<p>Η τροφή εισέρχεται στο σώμα από την πύλη του στόματος, από όπου αρχίζει άμεσα η επεξεργασία της με τη διαδικασία της μάσησης και την πρόσμιξη των πεπτικών ενζύμων που περιέχει το σάλιο. Είναι η αρχή της διαδικασίας της πέψης. Στη συνέχεια κινείται καθοδικά, περνώντας το μακρύ κανάλι του οισοφάγου, για να συγκεντρωθεί στον ασκό του στομάχου. Εκεί θα παραμείνει αρκετό χρόνο ώστε να μετατραπεί, με τη βοήθεια των γαστρικών υγρών που παράγονται στον στόμαχο, σε χυλό.</p>
<p>Το υλικό αυτό θα συγκεντρωθεί στο κατώτερο και στενότερο τμήμα του στομαχικού σάκου, τον πυλωρό, για να αρχίσει σταδιακά να κινείται πάλι καθοδικά, ώστε να εισέλθει στον δωδεκαδάχτυλο και στο λεπτό έντερο. Εκεί, θα υποστεί περαιτέρω επεξεργασία από τα πεπτικά υγρά και τα ένζυμα του παγκρέατος, καθώς και από τη χολή που έχει παραχθεί στο ήπαρ και αποθηκευτεί στη χοληδόχο κύστη.</p>
<p>Η χολή και τα παγκρεατικά ένζυμα θα εμπλουτίσουν το υλικό, θα διασπάσουν τα λίπη και τις πρωτεΐνες του, κάνοντας έτσι τον χυλό της τροφής πιο λεπτοφυή, ώστε να απορροφηθούν από το σώμα τα θρεπτικά συστατικά του και να μετατραπούν σε αίμα. Το βαρύτερο υλικό θα κινηθεί καθοδικά στο παχύ έντερο. Στο παχύ έντερο θα συμβεί ακόμα μια επεξεργασία, κατά την οποία το σώμα θα απορροφήσει κάποια τελευταία υγρά πριν η εναπομείνασα τροφή σχηματιστεί σε κόπρανα, που θα κινηθούν και αυτά καθοδικά για να αποβληθούν τελείως από το σώμα και να καταλήξουν στη μητέρα γη.</p>
<p> </p>
<p> </p>
<p><strong>ΣΠΛΗΝΑΣ </strong></p>
<p class="DefaultStyle">Ο σπλήνας είναι όργανο zang. Οι κύριες λειτουργίες του είναι η αποδόμηση της τροφής, δηλαδή η πραγμάτωση της διαδικασίας της πέψης ώστε να παραχθεί ενέργεια qi και αίμα (gu qi), η ανοδική κίνηση της ενέργειας μέσα στο σώμα και η υποστήριξη της αμυντικής ενέργειας του οργανισμού μέσω της παραγωγής λευκών αιμοσφαιρίων.  </p>
<p class="DefaultStyle">Για την αποδόμηση της τροφής ο σπλήνας παράγει και στέλνει ενέργεια στον στόμαχο και στα υπόλοιπα όργανα-σταθμούς. Είναι, δηλαδή, υπεύθυνος για τη μεταφορά της τροφής, για τη μετατροπή της σε ενέργεια qi και αίμα, αλλά και για την αλλαγή της μορφής της τροφής σε κάθε όργανο του πεπτικού συστήματος. Αν οι διαδικασίες αυτές διεξάγονται ομαλά, τότε η όρεξη θα είναι κανονική και η πέψη της τροφής και η λειτουργία των εντέρων θα είναι καλές. Αντίθετα, όταν οι διαδικασίες αυτές δεν εκτελούνται ομαλά, λόγω ανεπάρκειας της ενέργειας του σπλήνα, η πέψη της τροφής και η λειτουργία των εντέρων θα είναι κακές. Στην ΠΚΙ, ο σπλήνας είναι το σημαντικότερο όργανο (μαζί με το πάγκρεας) του πεπτικού συστήματος. Είναι η έκφραση του στοιχείου γη μέσα στο σώμα και γι' αυτό αποκαλείται «υπουργός γεωργίας»!</p>
<p class="DefaultStyle"><strong>Η ενέργεια gu qi που παράγει ο σπλήνας κινείται κυρίως ανοδικά, για να ενωθεί στους πνεύμονες με την ενέργεια του αέρα air qi και μαζί να σχηματίσουν την ενέργεια του θώρακα zong qi. Η ίδια ενέργεια θα κινηθεί ανοδικά και στην καρδιά συναντώντας εκεί:</strong></p>
<p>α) οργανικά υγρά από τον πνεύμονα που προωθούνται από την zong qi,</p>
<p>β) ενέργεια qi από τον νεφρό (yuan qi και –κατά τη γνώμη μου– πεμπτουσία με τη μορφή του μυελού των οστών, ο οποίος παράγει λευκά αιμοσφαίρια, ερυθρά αιμοσφαίρια και αιμοπετάλια) και</p>
<p>γ) την έμφυτη φωτιά της καρδιάς.</p>
<p>Η συνάντηση όλων των παραπάνω δημιουργεί το αίμα στην καρδιά. Από το γεγονός αυτό προκύπτει και η άμεση σύνδεση του σπλήνα με την παραγωγή του αίματος που συμβαίνει στην καρδιά. Επιπλέον, λόγω της ανοδικής κίνησης της ενέργειας που εκτελεί, ο σπλήνας είναι υπεύθυνος και για να συγκρατεί το αίμα μέσα στα αγγεία, καθώς κρατάει σφριγηλό τον μυϊκό τόνο των τοιχωμάτων των αγγείων. Έτσι, η ανεπάρκεια του σπλήνα να κινεί την ενέργεια ανοδικά, προκαλεί συχνά χαλάρωση των ιστών, προπτώσεις εσωτερικών οργάνων, αδύναμα και εύθραυστα αγγεία και συχνές αιμορραγίες. Η συμμετοχή στην παραγωγή αίματος στην καρδιά, μέσω της παραγωγής του ενεργειακού κλάσματος gu qi που προκύπτει από την αποδόμηση της τροφής, και η συγκράτησή του στα αγγεία μέσω της ανοδικής κίνησης της gu qi, είναι οι δύο βασικές λειτουργίες που συσχετίζουν τον σπλήνα με το αίμα.</p>
<p>Στο δυτικό ιατρικό σύστημα, ο σπλήνας (αλλά όχι το πάγκρεας) είναι όργανο του λεμφικού συστήματος. Ως τέτοιο, παράγει λευκά αιμοσφαίρια, τα οποία είναι δομικά υλικά του αίματος με ανοσοποιητική δράση στο σώμα. Η ΠΚΙ περιγράφει αυτή τη δράση αποδίδοντας στον σπλήνα από τη μια το συνολικό του έργο στην παραγωγή του αίματος και των οργανικών υγρών μέσα από τη διάσπαση της τροφής, και από την άλλη τη σπουδαιότητα της gu qi στον τελικό σχηματισμό της αμυντικής ενέργειας wei qi.</p>
<p> </p>
<p class="DefaultStyle"><strong>Παράγοντες που διαταράσσουν τις βασικές λειτουργίες του σπλήνα</strong></p>
<p>Α) Η εισβολή εξωτερικών βλαπτικών παραγόντων μέσα στο σώμα και κυρίως η υγρασία. Η εξωτερική υγρασία από την ατμόσφαιρα ή από κρύο και υγρό έδαφος εισέρχεται στο σώμα κυρίως από τα κάτω άκρα ή την κάτω κοιλία. Ο μεσημβρινός του σπλήνα, ως αιθέρια έκφραση του στοιχείου γη, γίνεται πρόσφορο κανάλι εισόδου αυτής της κλιματολογικής συνθήκης με αποτέλεσμα να αυξάνεται η υγρασία στο σώμα, παίρνοντας τη μορφή εσωτερικής ομίχλης. Η ομίχλη αυτή βαραίνει την ενέργεια του σπλήνα, η οποία δυσκολεύεται πια να κινηθεί ανοδικά.</p>
<p>Β) Η κατανάλωση τροφών που αυξάνουν την υγρασία και το φλέγμα στο σώμα, όπως είναι τα γαλακτοκομικά, το άμυλο, οι κρύες ενεργειακά τροφές (ωμά φρούτα και λαχανικά), οι κρύες θερμοκρασιακά τροφές (π.χ. από το ψυγείο), οι επεξεργασμένες τροφές με συντηρητικά και η ζάχαρη. Επίσης, η λήψη γευμάτων αργά το βράδυ (πιο αυστηρά μετά τις 19:00) επιβαρύνει τον σπλήνα, αφού τότε το πεπτικό σύστημα βρίσκεται στην κατώτερη ικανότητα λειτουργίας του σύμφωνα με το βιολογικό ρολόι των οργάνων.</p>
<p> Γ) Όλες οι χειρουργικές επεμβάσεις, όπως εξαγωγή δοντιών, αφαίρεση οργάνων, απόξεση, αλλά και τοκετό. Η αφαίρεση ιστών και εσωτερικών οργάνων είναι μια διαδικασία που αντιτίθεται στην ανοδική κίνηση της ενέργειας. Στις χειρουργικές επεμβάσεις, εκτός από την απώλεια αίματος που αδυνατίζει την ενέργεια του σπλήνα, οι υλικές απώλειες δημιουργούν καθοδική κίνηση μειώνοντας τη δύναμη που έχει το σώμα να συγκρατεί ενέργεια και ύλη στο εσωτερικό του. Το ίδιο συμβαίνει και μετά τον τοκετό, παρόλο που πρόκειται για φυσική και αδιαπραγμάτευτη διαδικασία. Ύστερα από κάθε επέμβαση, το σώμα χρειάζεται τόνωση των λειτουργιών του σπλήνα με ανάλογη διατροφή ή και θεραπευτικές συνεδρίες.</p>
<p>Δ) Η αδιάκοπη και έντονη σκέψη γύρω από καταστάσεις, γεγονότα και ανθρώπους. Η συνεχής σκέψη και ανησυχία μπλοκάρουν και εμποδίζουν τη φυσιολογική ροή της ενέργειας στο ανώτερο τμήμα του σώματος (κεφάλι, θώρακα και διάφραγμα), προκαλώντας προβλήματα στην πέψη και διάταση στο επιγάστριο. Η υπερβολική ανάλυση και η εμμονή σε καταστάσεις είναι ουσιαστικά η εκφρασμένη με αρνητικό τρόπο ικανότητα της διανόησής σου να εστιάσει και να συγκεντρωθεί στα πράγματα με ξεκάθαρη και δημιουργική σκέψη. Ο σπλήνας κυβερνά τη ζωντάνια και την καθαρότητα των σκέψεών σου, την ικανότητα της συγκέντρωσης, της εκμάθησης και της αποστήθισης.</p>
<p class="DefaultStyle"> </p>
<p class="DefaultStyle"><strong>Συνήθη συμπτώματα διαταραχής του σπλήνα</strong></p>
<p class="DefaultStyle">Πεπτικές διαταραχές κάθε είδους, βάρος και πρήξιμο στο επιγάστριο μετά τη λήψη τροφής, ανορεξία, βουλιμία, παχυσαρκία, αύξηση σακχάρων στο αίμα, διαβήτης, συχνές διαρροϊκές κενώσεις, βαριά ή και αδύναμα άκρα, συχνή ελαφριά ζάλη στο κεφάλι, ναυτία, κατακράτηση υγρών, οιδήματα κυρίως στα άκρα, πρόπτωση οργάνων, ακράτεια ούρων ή και κοπράνων, συχνές λοιμώξεις και φλεγμονές, αιμορραγίες, αυξημένες κολπικές εκκρίσεις, μυϊκή χαλάρωση και ατροφία, χαλάρωση προσώπου και πρόωρες ρυτίδες, αλλεργίες, φλεγμονές, λήθαργος, υπνηλία, ατονία, τεμπελιά.</p>
<p class="DefaultStyle"> </p>
<p class="DefaultStyle"><strong>Τι ευεργετεί τον σπλήνα</strong></p>
<p>Α) Το ξηρό κλίμα. Στην Ελλάδα, οι βόρειοι άνεμοι, παρόλο που συχνά συνδυάζονται με κρύο ρίχνοντας αισθητά την θερμοκρασία, αποξηραίνουν την υγρασία προσφέροντας καθαρότητα και διαύγεια στην ατμόσφαιρα. Το ίδιο ακριβώς συμβαίνει και εσωτερικά στο σώμα: η εσωτερική υγρασία, που είναι μια από τις πιο συχνές αιτίες παθολογίας για πάρα πολλά συμπτώματα και παθήσεις γιατί εμποδίζει την ελεύθερη ροή της ενέργειας, αποξηραίνεται, με αποτέλεσμα το άτομο να βιώνει σωματική καθαρότητα και πνευματική διαύγεια. Αυτός είναι και ένας λόγος που οι θεραπευτικές συνεδρίες που γίνονται όταν φυσάει βοριάς έχουν συχνά πιο άμεσο αποτέλεσμα, αφού η θεραπευτική διαδικασία βρίσκει ένα ήδη πιο στεγνό εσωτερικό περιβάλλον, άρα και πιο πρόσφορο για να εξελιχτεί. Η παρουσία υγρασίας λιμνάζει την κίνηση της ενέργειας, με αποτέλεσμα να βαραίνει το σώμα και να θολώνει ο νους. Σημαντική είναι και η μόνωση των εσωτερικών χώρων απέναντι στην υγρασία, ώστε να μην διαπερνά τοίχους και πατώματα και κατ' επέκταση τα έπιπλα, τα στρώματα, τα ρούχα και το ίδιο το σώμα. Τέλος, το επαρκές στέγνωμα του σώματος, π.χ. μετά το μπάνιο, και ο στεγνός ρουχισμός αποτρέπουν την ανάπτυξη υγρασίας εσωτερικά στο σώμα.</p>
<p>Β) Οι τροφές με φυσικό κίτρινο, πορτοκαλί και καφέ χρώμα, όπως το καρότο, το καλαμπόκι, η γλυκοπατάτα, η κίτρινη κολοκύθα, το κριθάρι, το κεχρί, το αναποφλοίωτο ρύζι. Επίσης, οι τροφές που αποτελούνται από στρώματα, όπως το κρεμμύδι, η αγκινάρα, το σιτάρι, και θυμίζουν τα στρώματα της γης, τον φλοιό, τον μανδύα και τον πυρήνα. Τέλος, οι φυσικά γλυκές τροφές, όπως το κρέας, το ψάρι, τα φασόλια, και διάφοροι καρποί, όπως τα καρύδια.</p>
<p> </p>
<p><strong>Γενικά, ο τρόπος διατροφής είναι ο πρώτος και κύριος παράγοντας που ευθύνεται για την κατάσταση του σπλήνα. Ορισμένοι βασικοί κανόνες καλής διατήρησης του οργάνου και άρα όλου του πεπτικού συστήματος είναι οι εξής:</strong></p>
<p>Όλες οι τροφές να είναι μαγειρεμένες, που σημαίνει να αποφεύγονται όσο το δυνατόν περισσότερο οι ωμές τροφές. Να μαγειρεύονται στον ατμό ή με αργό βρασμό. Ο ατμός και ο βρασμός είναι περισσότερο φιλικές διαδικασίες μαγειρέματος για όλες τις τροφές απ’ ό,τι το τηγάνισμα, το ψήσιμο στον φούρνο και το ψήσιμο στα κάρβουνα.</p>
<p>Η πρόσληψη τροφής να γίνεται σε κανονικές ποσότητες για τον οργανισμό, οι οποίες εξαρτώνται από τον σωματότυπο, τις δραστηριότητες, την κατάσταση της υγείας και την ηλικία του καθενός. Η πολυφαγία και οι υπερβολικές απολαύσεις, όπως το πολύ σεξ, οι πολλές ανέσεις, η πολλή ξεκούραση κ.ά., αδυνατίζουν τη δύναμη του σώματος και την ικανότητα μετατροπής της τροφής σε ενέργεια.</p>
<p>Τα γεύματα να πραγματοποιούνται κατά το δυνατόν τις ίδιες ώρες της ημέρας. Το στοιχείο της γης είναι στενά συνδεδεμένο με τις φυσικές επαναλαμβανόμενες εναλλαγές, όπως την ανατολή και τη δύση ή την εναλλαγή των εποχών. Το πεπτικό σύστημα δουλεύει καλύτερα όταν το σώμα λειτουργεί σε κατάσταση ρουτίνας: γεύματα τις ίδιες ώρες, αφόδευση τις ίδιες ώρες, ύπνος τις ίδιες ώρες κ.λπ.</p>
<p>Γ) Η πνευματική και συναισθηματική ισορροπία. Η πολλή σκέψη, η πολλή ανησυχία, η πολλή ανάλυση και τα έντονα συναισθήματα διαταράσσουν το πεπτικό σύστημα. Μέσα από την πειθαρχία που επιβάλλεις στον εαυτό σου και τη σοφία που αποκτάς, μαθαίνεις να μην υπερβάλεις στον τρόπο που σκέφτεσαι και στον τρόπο που νιώθεις. Το στοιχείο της γης βρίσκεται σε ισορροπία όταν τα πράγματα λειτουργούν με μέτρο. Θυμήσου πως η γη βρίσκεται στο κέντρο και γύρω της κινούνται τα υπόλοιπα τέσσερα στοιχεία. Βρίσκεται επίσης και ανάμεσα σε αυτά, προσφέροντας σταθερή μετάβαση από το ένα στο άλλο. Τον ίδιο ρόλο έχει και ο σπλήνας μέσα στο σώμα σου!</p>
<p>Οι ώρες μεταξύ 09:00 και 11:00 είναι το δίωρο που η διαδικασία της πέψης βρίσκεται στο ζενίθ της. Είναι το δίωρο που η τροφή εμπλουτίζεται και μετατρέπεται σε qi και αίμα. Οι ώρες αυτές είναι το παράθυρο του χρόνου για πρόσληψη πληροφοριών, αφομοίωση, σκέψη, μελέτη, ανάλυση και εργασία.</p>
<p> </p>
<p> </p>
<p><strong>ΣΤΟΜΑΧΟΣ</strong></p>
<p>Ο πρώτος βασικός σταθμός της τροφής είναι ο ασκός του στομάχου. Είναι όργανο fu και χαρακτηρίζεται από έντονη θερμότητα (φωτιά) και από έντονη υγρότητα (υγρασία). Αυτό προκύπτει από τα ίδια τα γαστρικά υγρά του στομάχου που από τη φύση τους είναι καυστικά ώστε να διασπούν την τροφή, αλλά και υγρά ώστε να διευκολύνουν την κίνησή της.</p>
<p>Βασικές λειτουργίες του στομάχου είναι η παραλαβή και η συγκράτηση της τροφής, η ωρίμανση και η αποσύνθεσή της, η κίνηση και η μεταφορά της καθοδικά στο σώμα. Ένα ισορροπημένο και δυνατό στομάχι ξέρει να δέχεται το υλικό που καταφθάνει σε αυτό, να το συγκρατεί τον απαραίτητο χρόνο ώστε να αρχίσει η διαδικασία της πέψης με την πρόσμιξη των γαστρικών υγρών για να γίνει χυλός και, τέλος, να το κινεί προς τον επόμενο σταθμό επεξεργασίας που είναι ο δωδεκαδάχτυλος του λεπτού εντέρου. Αν οι διαδικασίες αυτές δεν πραγματοποιούνται ικανοποιητικά, τότε η ενέργεια qi του στομάχου θα βρεθεί σε ανεπάρκεια προκαλώντας συμπτώματα, όπως γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση, αίσθημα διάτασης, λόξιγκα, ναυτία, εμετό.</p>
<p>Οι ώρες μεταξύ 07:00 και 09:00 είναι οι πιο κατάλληλες για την πρόσληψη τροφής. Είναι το δίωρο που το σώμα μπορεί να δεχτεί το μεγαλύτερο γεύμα της ημέρας και να το αφομοιώσει με επάρκεια, ώστε να του προσφέρει ενέργεια για όλη την υπόλοιπη μέρα.</p>
<p class="DefaultStyle"> </p>
<p class="DefaultStyle"><strong>Παράγοντες που διαταράσσουν τις βασικές λειτουργίες του στομάχου</strong></p>
<p>Α) Κακές διατροφικές συνήθειες, όπως είναι η μη λήψη τροφής, τα τεράστια γεύματα, οι κακής ποιότητας τροφές (π.χ. πολύ επεξεργασμένες), οι ακατάστατες ώρες γευμάτων ή γεύματα αργά το βράδυ. Επίσης, η πόση νερού κατά τη διάρκεια των γευμάτων σβήνει τη φυσική φωτιά των γαστρικών υγρών, με αποτέλεσμα να μην γίνεται επαρκώς η αποσύνθεση της τροφής.</p>
<p>Β) Η εισβολή εξωτερικών βλαπτικών παραγόντων στο σώμα, όπως είναι η ζέστη, η υγρασία και το κρύο. Οι κλιματολογικές συνθήκες εισβάλλουν στον στόμαχο κυρίως μέσα από την τροφή. Οι κρύες και παγωμένες θερμοκρασιακά τροφές είναι αυτές που περισσότερο βλάπτουν το όργανο.</p>
<p>Γ) Η ύπαρξη έντονου άγχους και συναισθηματικού στρες, ιδίως κατά τη διάρκεια των γευμάτων. Είναι σημαντικό να δίνεις πραγματικό χρόνο και ψυχολογικό «χώρο» στον εαυτό σου όταν τρως. Με το να μην βιάζεσαι στο γεύμα και με το να δημιουργείς ευχάριστη και ήρεμη ατμόσφαιρα στο περιβάλλον σου, είτε τρως μόνος είτε με άλλους, κατοχυρώνεις τη βέλτιστη λειτουργία του στομάχου σου και την έναρξη μιας ισορροπημένης πεπτικής λειτουργίας. Στη διάρκεια των γευμάτων αντενδείκνυται εντελώς ο εκνευρισμός και οι αντιπαραθέσεις.</p>
<p class="DefaultStyle"> </p>
<p class="DefaultStyle"><strong>Συνήθη συμπτώματα διαταραχής του στομάχου</strong></p>
<p>Πόνος ή και βάρος στο επιγάστριο, δυσπεψία, ξινίλες, καούρες, συχνά ρεψίματα, ναυτία, έμετος, γαστρορραγία, ανορεξία, βουλιμία.</p>
<p class="DefaultStyle"> </p>
<p class="DefaultStyle"> </p>
<p class="DefaultStyle"><strong>ΣΥΝΔΕΤΙΚΟΙ ΙΣΤΟΙ / ΜΥΕΣ</strong></p>
<p>Οι συνδετικοί ιστοί (ίνες κολλαγόνου, ελαστικές ίνες, λιπώδεις ιστοί) είναι ιστοί που συνδέουν και συγκρατούν στη σωστή τους θέση άλλους ιστούς του σώματος. Το έργο των συνδετικών ιστών ελέγχεται και καθορίζεται από την ικανότητα του σπλήνα να κινεί την ενέργεια ανοδικά στο σώμα και να συγκρατεί ιστούς και όργανα στη σωστή τους θέση.</p>
<p>Ο μυϊκός τόνος, ιδίως των άκρων, επίσης ελέγχεται και καθορίζεται από τον σπλήνα, αφού το όργανο αυτό είναι υπεύθυνο για τη θρέψη όλων των ιστών του σώματος, μέσω της δημιουργίας και της μεταφοράς της ενέργειας της τροφής gu qi. Σε περιπτώσεις ανεπάρκειας της ενέργειας του οργάνου, οι μύες δεν θρέφονται επαρκώς, με αποτέλεσμα να αδυνατίζουν και σε χρόνια κατάσταση να φτάσουν ακόμη και να ατροφήσου.</p>
<p class="DefaultStyle"> </p>
<p class="DefaultStyle"><strong>Συνήθη συμπτώματα διαταραχής των συνδετικών ιστών και των μυών</strong></p>
<p>Πρόπτωση οργάνων, υποχώρηση των ούλων, πτώσεις δοντιών, πτώση μεταταρσίου, πτώση βλεφάρων, εύκολη μυϊκή κούραση, πλαδαρότητα μυών, μυϊκή αδυναμία, ατροφία μυών.</p>
<p> </p>
<p> </p>
<p class="DefaultStyle"><strong>ΤΟ ΣΤΟΜΑ</strong></p>
<p>Το στόμα εσωτερικά (εκτός από τα δόντια και τη γλώσσα) ανήκει στο ενεργειακό σύστημα του σπλήνα. Είναι η πρώτη περιοχή του σώματος που δέχεται την τροφή. Εκεί ξεκινά η αποδόμησή της. Η ίδια η πράξη της μάσησης προετοιμάζει την τροφή για τη μετατροπή και κατόπιν για τη μεταφορά της που θα φέρει εις πέρας ο σπλήνας. Η μετατροπή θα ξεκινήσει από τον τεμαχισμό που πραγματοποιούν τα δόντια και θα συνεχιστεί με την παραγωγή και την πρόσμιξη του σάλιου και των πεπτικών ενζύμων του στην τροφή. Έτσι, το σάλιο ελέγχεται επίσης από τον σπλήνα και η καθαρή, διαυγής και λεπτή υφή του υγρού αυτού υποδηλώνει την καλή ενεργειακή κατάσταση του οργάνου.</p>
<p>Τα ούλα επηρεάζονται και ελέγχονται από τον σπλήνα ως προς την αιμάτωσή τους (θρέψη–yin) και ως προς την σφριγηλότητά τους (ανοδική κίνηση–yang).</p>
<p>Τα χείλη ανήκουν και αυτά στην περιοχή του στόματος, άρα επίσης ελέγχονται από το ίδιο όργανο. Στην πραγματικότητα καθρεφτίζουν την ενεργειακή κατάσταση του σπλήνα περισσότερο ως προς την υλική του υπόσταση (yin)</p>
<p>Η αίσθηση της γεύσης ελέγχεται από τον σπλήνα. Το όργανο αυτό, όπως και η καρδιά, είναι υπεύθυνο για την ικανότητα αντίληψης των διαφορετικών γεύσεων.</p>
<p class="DefaultStyle"> </p>
<p class="DefaultStyle"><strong>Συνήθη συμπτώματα διαταραχής του στόματος</strong></p>
<p>Απώλεια γεύσης, μειωμένη αντίληψη των διαφορετικών ποιοτήτων της τροφής και των γεύσεών της, δυσκολία στη μάσηση, υποχώρηση των ούλων, ουλορραγία, άφθες, ωχρά χείλη, ξηρά και σκασμένα χείλη, πληγές στα χείλη, αυξημένη σιελόρροια.</p>
<p> </p>

Σχετικά άρθρα