Πώς αποτυπώνεται η παιδική κακοποίηση από τις παιδικές ψυχές; Δείτε ζωγραφιές μαθητών από όλη την Ελλάδα που απεικονίζουν την άποψή τους για την κακοποίηση παιδιών όπως αυτά έφτασαν στα γραφεία του Χαμόγελου του Παιδιού. Και μια συγκλονιστική εξομολόγηση μιας ανήλικης κοπέλας που υπέστη σεξουαλική κακοποίηση.
Παναγιώτα, 10 ετών Θεσσαλονίκη
Γιώργος 8 ετών Πύργος
Αλεξάνδρα 13 ετών Χανιά
Σωτήρης 9 ετών Αθήνα
Σπύρος 12 ετών Αθήνα
Αγγελική 10ετών Μυτιλήνη
Η Μ. σήμερα είναι 17 ετών. Θύμα σεξουαλικής κακοποίησης σε πιο μικρή ηλικία γράφει για την εμπειρία της ως μάρτυρας κατηγορίας κατά την ακροαματική διαδικασία στο δικαστήριο
«Συχνά η ζωή δεν φέρεται το ίδιο όμορφα και απλόχερα σε όλους με αποτέλεσμα πολλά ανήλικα παιδιά να αναζητούν το δίκιο τους στα δικαστήρια. Η αναζήτηση όμως αυτή της δικαιοσύνης έχει το τίμημά της.
Ώρες πολλές στο δικαστήριο, με μνήμες και εικόνες που εμείς τα παιδιά θέλουμε και προσπαθούμε να ξεχάσουμε. Κουβέντες, λόγια και πράξεις από ανθρώπους που δεν θέλουμε να ξαναδούμε. Συναισθήματα φόβου, άγχους και εκδίκησης σε αυτούς που μας πλήγωσαν αντί να μας αγκαλιάσουν. Μνήμες συγκλονιστικές καταφθάνουν στο μυαλό μας και μας κατατρώγουν τη ψυχή. Υποχρεωνόμαστε να δίνουμε εμείς τα παιδιά εξηγήσεις ενώπιον κόσμου που δεν γνωρίζουμε και που αδυνατεί να νιώσει τα όσα νιώσαμε και νιώθουμε, δυστυχώς, ακόμα.
Αυτό που πραγματικά θα με ανακούφιζε, θα ήταν η εκδίκαση υποθέσεων που αφορούν σε ανηλίκους, να πραγματοποιείται το συντομότερο, χωρίς αναβολές οι οποίες αναπαράγουν τις κακές μνήμες μου και παρατείνουν το φόβο μου.
Προς το παρόν προσωπικά δεν έχω καταφέρει να μπω στην αίθουσα δικαστηρίου. Κάθε φορά προετοιμάζομαι και προσπαθώ να καταπολεμήσω το φόβο μου. Παρέα με την αναβολή της δίκης, αναβάλλεται, παρατείνεται και πολλαπλασιάζεται ο φόβος μου. Όσο περνά ο καιρός η ελπίδα μου για δικαιοσύνη χάνεται και αισθάνομαι πως θέλω να εγκαταλείψω την προσπάθεια. θα ήθελα η αίθουσα του δικαστηρίου να είναι άδεια από άτομα και συγγενείς που μπορούν να με κακολογήσουν , να με εκβιάσουν , να με κάνουν να ντραπώ και έρημη γενικά από κάθε άλλο άνθρωπο και συγχωριανό που θεωρεί θέαμα να με βλέπει να καταθέτω με τόση δυσκολία τα βιώματά μου , την ατίμωση της ψυχής μου.
Είναι ήδη δύσκολο για μας τα παιδιά να μιλάμε για όλα αυτά και όταν το κάνουμε θα θέλαμε να είναι εκμυστήρευση και όχι «πανηγύρι» .
Θα θέλαμε όλη αυτή η επώδυνη διαδικασία να μπορούσε να γίνει ευκολότερη για εμάς.
Μ.
-Πού μπορεί να καταγγείλει κανείς ένα περιστατικό παιδικής κακοποίησης;
Υπάρχει η εθνική τηλεφωνική γραμμή 1056. Αν κάποιος έχει οποιαδήποτε πληροφορία ή οποιαδήποτε υπόνοια σχετικά με ένα παιδί ότι μπορεί να βιώνει κακοποίηση ή οποιαδήποτε άλλη μορφή παραβίασης των δικαιωμάτων του, μπορεί να καλέσει στη γραμμή έστω και ανώνυμα, δεν είναι ανάγκη να προβούμε άμεσα σε καταγγελία. Αλλά αυτά τα στοιχεία που έχει μπορεί να τα αξιοποιήσει με έναν ειδικό, κοινωνικό λειτουργό και ψυχολόγο και στη συνέχεια αν τα αξιολογήσουμε ότι όντως είναι επικίνδυνα, προωθούμε την καταγγελία στις αρμόδιες αρχές προκειμένου να βρεθεί η κατάλληλη για το παιδί λύση.
Στέφανος Αλεβίζος, ψυχολόγος, επιστημονικός συνεργάτης του Χαμόγελου του Παιδιού.
