Η μουσική παιδεία: Όταν το παιδί σου δεν έχει ταλέντο

<p style="text-align: justify;"><span>Η πλειοψηφία των παιδιών δεν έχει μουσικό ταλέντο. Συνήθως το οικογενειακό ή το κοινωνικό περιβάλλον  τα σπρώχνει στο ν’ ασχοληθούν με την μουσική, κι αν το παιδί δεν έχει το απαραίτητο ταλέντο, όσο επιμένουν να ασχοληθεί με την μουσική το παιδί νιώθει ανίκανο κι άχρηστο…</span></p>
<p style="text-align: justify;">Aπό την επιστημονική ομάδα του διατροφολόγου Ευάγγελου Ζουμπανέα και τον καθηγητή Μουσικής Δημήτρη Αρναούτη</p>
<p style="text-align: justify;"><span>Η μουσική είναι η τέχνη του ήχου. </span>Στην σύγχρονη εποχή είναι η τέχνη του ήχου σε συνδυασμό με την τέχνη του λόγου. Το πρώτο μουσικό όργανο στην ιστορία του ανθρώπου ήταν η φωνή του. Και ο πρώτος ήχος που έβγαζε αυτή η φωνή ήταν το κλάμα.</p>
<p style="text-align: justify;">Η μουσική δεν διδάσκεται, υπάρχει μέσα σε κάθε άνθρωπο και κοινωνείται. Βέβαια, αυτό που κοινωνούν οι άνθρωποι δεν είναι πάντα το κλάμα, αλλά οι σκέψεις και τα συναισθήματα κυρίως. Η ανθρώπινη ζωή είναι μια τραγωδία και γι’ αυτό επικοινωνούμε με το τραγούδι, με σκοπό την απάλυνση των πόνων που προέρχονται απ’ αυτήν.</p>
<p style="text-align: justify;">Τώρα, καλώς ή κακώς, έχουμε συνηθίσει να χρησιμοποιούμε δασκάλους μουσικής για να βοηθήσουμε τους νέους ανθρώπους να προσδιορίσουν και να εξελίξουν την μουσική που ενδεχομένως περιέχουν. Οι δάσκαλοι όμως θα πρέπει να μπορούν να ξεχωρίζουν ποιοι άνθρωποι μπορούν όντως να το κάνουν αυτό και ποιοι όχι, κοινώς, ποιοι έχουν ταλέντο και ποιοι όχι. Δεν πρέπει όλα τα παιδιά να «μαθαίνουν» μουσική, παρά μόνο ελάχιστα.</p>
<p style="text-align: justify;">Κι όμως, όλα σχεδόν τα παιδιά «μαθαίνουν» μουσική. Η πλειοψηφία των παιδιών δεν έχει μουσικό ταλέντο. Αφού όμως ήδη το περιβάλλον, οικογενειακό-κοινωνικό, τα έχει σπρώξει στο ν’ ασχοληθούν με την μουσική, δεν θα πρέπει να τα αδικήσει κανείς. Το αποτέλεσμα όμως που θα έχει αυτό στην κοινωνική τους ανάπτυξη είναι πολυποίκιλο. Συνήθως τους κάνει κακό. Διότι, οι γονείς, μη έχοντας ανακαλύψει την κλίση του παιδιού τους, επιμένουν να ασχοληθεί με την μουσική. Συνήθως το παιδί σταματάει και νιώθει ανίκανο κι άχρηστο. Στις περιπτώσεις που συνεχίζει, «μαθαίνοντας» μουσική έστω και με το ζόρι (λόγω της ανάγκης του «δασκάλου» για να βιοποριστεί ο ίδιος) και με πολλή δουλειά, το αποτέλεσμα είναι… χειρότερο. Διότι ακριβώς έχει διδαχτεί μουσική, πράγμα εντελώς αφύσικο.</p>
<p style="text-align: justify;">Απόδειξη η τεράστια ποσότητα ενήλικων κι επώνυμων ακόμα «μουσικών», που έχουν γεμίσει την κοινωνία με έργο άνευ σημασίας κι οντότητας. Δηλαδή, αυτοί που εκπαιδεύουν την μουσική δεν θα πρέπει να παίρνουν υπ’ όψιν τους μόνο το παιδί, αλλά και την μουσική την ίδια.</p>
<p style="text-align: justify;">Κάτι ίσως θετικό στην εκπαίδευση των ατάλαντων (δηλαδή των περισσότερων) παιδιών, είναι πως η μουσική μπορεί ν’ αποτελέσει ένα κίνητρο για την απομάκρυνσή τους από «βλαβερές συνήθειες», και να τους δώσει μια τρόπον τινά «παρηγοριά», (πρόσκαιρη βέβαια) από τα διάφορα προβλήματά τους. Το αποτέλεσμα είναι κάπως καλό, όταν τα ατάλαντα αυτά παιδιά βρίσκονται σε παρέες και μοιράζονται αυτά που έχουν μάθει, κι ανταλλάζουν ψυχολογίες και διαθέσεις, δημιουργώντας παρέες, απαλύνοντας έτσι τους πόνους απ’ την τραγωδία της ζωής. Όμως αυτό, συνήθως μετά την εφηβεία, το πολύ, έχει τελειώσει. Με αυτήν την γνώση λοιπόν, οι γονείς, καλό θα είναι να προετοιμάζουν τα παιδιά, πριν τα «πάνε για να μάθουν» μουσική. Ο καθένας με τον τρόπο του.</p>
<p style="text-align: justify;">Η μουσική, στην περίπτωση που διδάσκεται, δεν βοηθάει τα παιδιά να αναπτύσσουν ιδιαίτερα την πνευματικότητά τους, διότι πάει κόντρα με τα φυσικά τους χαρίσματα, που θα μπορούσαν, αν οι γονείς και τα ωδεία-μουσικές σχολές, το επέτρεπαν, να αναπτυχθούν, και να κάνουν τα παιδιά να νιώθουν πλήρη κι ευτυχισμένα, απ’ την αρχή που θα αφοσιωθούν στο ιδιαίτερο αυτό χάρισμα που κάθε άνθρωπος-παιδί, αναμφισβήτητα έχει.</p>
<p style="text-align: justify;">Η μουσική είναι για λίγους ανθρώπους που θα την αναπαράξουν ή θα τη δημιουργήσουν εκ του μη όντος, και για όλους τους ανθρώπους που θα την ακούσουν. Και θα πρέπει να καταργηθεί η φράση «Παιδί μου μάθε μουσική, θα σε βοηθήσει στην κοινωνική και πνευματική σου ανάπτυξη».</p>
<p style="text-align: justify;">Δεν είπαμε βέβαια τίποτα για την συντριπτική μειοψηφία των ανθρώπων που έχουν, από μικροί, ταλέντο στην μουσική. Δεν χρειάζεται να πούμε τίποτα γι’ αυτό. Αργά ή γρήγορα, αυτά τα παιδιά θα ζήσουν μέσα στο κλάμα και το γέλιο των μουσικών αρμονιών που ήδη εμπεριέχουν απ’ την γέννα τους. Θα εμβαθύνουν, θα χαθούν, θα ανακαλύψουν, θα αυτοπροσδιορισμούν και θα ξεχειλίσουν από τις αβάσταχτες ομορφιές του μεγαλείου της μουσικής, ότι κι αν προστάζει η κοινωνία.</p>
<p style="text-align: justify;">Για όλα τα παιδιά αξίζει η πρώτη γνωριμία με τη μουσική.  Αυτό που κυρίως επιβάλλεται, είναι η πρόκληση της διδασκαλίας με εμπνευσμένους δασκάλους που θα ξεχωρίσουν το πηγαίο ταλέντο ώστε αν υπάρχει, να καλλιεργηθεί με τους σωστούς κανόνες που θα εξασφαλίσουν ένα εύφορο μέλλον με τη μουσική στην κοινή πορεία της ζωής του ανθρώπου που γεννήθηκε με τη μουσική μέσα του.</p>

Σχετικά άρθρα