<p style="text-align: justify;"><em>Καλησπέρα σας Είμαι 30 ετών Μέχρι και τα 28 μου υπήρξα αρκετά ευγενικό υπομονετικό άτομο Βαθιά μου ήξερα πως δεν έκανα καλό στον εαυτό μου γιατί ναι μεν ακουγονται αρετές αλλά πρέπει να ξέρεις να τα χειρίζεσαι Εμενα με έπνιγαν Μετά από ένα πρόβλημα υγείας πέρυσι είπα να αλλάξω και να εξωτερικεύω πράγματα Αυτή τη στιγμή βρίσκομαι σχεδόν στο άλλο άκρο Έχω περίσσιο θυμό και δεν συγκρατώ τις σκέψεις μου Με αποτέλεσμα να δημιουργώ άβολες καταστάσεις Πως θα μπορούσα να το ισορροπήσω Ευχαριστώ πολύ για το χρόνο σας</em></p>
<p style="text-align: justify;">Στο ερώτημά σας απαντά ο ψυχολόγος ομαδικός θεραπευτής Δημήτρης Κατσαρός</p>
<p style="text-align: justify;"><em><span>Το να είναι κανείς υπομονετικός σημαίνει να χωράει πράγματα. Μπορεί να μη λέτε τί ακριβώς χωρούσατε τα προηγούμενα χρόνια όμως τα "δοχεία" σας γέμισαν μάλλον. Για να γίνω όμως και πιο ρεαλιστικός στο λόγο μου, το να 'χωράτε πράγματα' χρειάζεται χρόνο εκ μέρους σας όπου είστε παρατηρητής μιας κατάστασης, ακροατής ενός ανθρώπου που μιλάει κ.λπ. Αν ο άνθρωπος ή οι άνθρωποι που είχατε απέναντί σας δεν περίμεναν να τους δώσετε κι εσείς κάτι πίσω, δε σας έδωσαν το χρόνο τους αντίστοιχα είναι πολύ πιθανό να 'ξεφόρτωσαν πράγματα σε σας' και να μείνατε και με τα δικά σας και με τα δικά τους. Το ότι θυμώνετε είναι μια ένδειξη ότι δε το ανέχεστε πια. Αυτό δεν μπορεί παρά να είναι ελπιδοφόρο για εσάς. Οπότε ο προβληματισμός σας υποθέτω αφορά στον τρόπο με τον οποίο θα εξωτερικεύετε από 'δω και πέρα το δικό σας συναίσθημα στις καταστάσεις που καλείστε να ανεχτείτε ώστε να μη νιώθετε αυτή την αμήχανη κατάσταση. Το να θυμώνετε δεν είναι ούτε άστοχο, ούτε άσκοπο. Αρκεί να μην εξαντλείται στο να 'ανταποδώσετε αυτό που σας έκαναν'. Προσπαθείστε να καταλάβετε τί είναι αυτό που σας θυμώνει και βάλτε το στην κουβέντα με ένα ήρεμο αποφασιστικό τόνο. Δείτε την αντίδραση του άλλου. Δεν μπορεί να είναι πάντα αμήχανη. Όταν δεν νιώθει απειλή ή ταπείνωση ο άλλος είναι πιο έτοιμος να δεχτεί ότι είναι εκνευριστικός, βαρετός, άστοχος, αδιάφορος κ.λπ. Μετά είναι στο χέρι και των δύο σας η εξέλιξη της όποιας κατάστασης.</span></em></p>