Aλλαγή σχολείου: Πώς επιδρά στη ψυχολογία του παιδιού

<p style="text-align: justify;">Για τα παιδιά που φέτος άλλαξαν σχολείο οι παρενέργειες καραδοκούν. Πρόκειται για μια στρεσογόνο συνθήκη κατά την οποία το παιδί νιώθει ότι αποχωρίζεται ένα σημαντικό κομμάτι της ταυτότητάς του, ότι χάνει κάτι που ήταν δικό του και νιώθει ανασφάλεια, φόβο και αγωνία για την επόμενη ημέρα. <br /><br />Η σταθερότητα και η ρουτίνα της μέχρι τώρα ζωής του παύουν να ισχύουν και καλείται να διαχειριστεί μια νέα καθημερινότητα όπου όλα και όλοι είναι απρόβλεπτα και καινούργια. Ανάλογα με την προσωπικότητά του το κάθε παιδί θα προχωρήσει σε αυτό το στάδιο με τον δικό του τρόπο.<br /><br />Τα πιο δυναμικά παιδιά με μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση θα ενταχθούν με περισσότερο θάρρος και λιγότερο ψυχικό κόστος, ενώ τα πιο ευάλωτα στην αλλαγή παιδιά είναι συνήθως εκείνα με χαμηλότερη αυτοεκτίμηση, με λιγότερες κοινωνικές δεξιότητες, εκείνα που είναι εξαρτημένα συναισθηματικά από τους γονείς τους, που βιώνουν ενδοοιοκογενειακές συγκρούσεις αλλά και εκείνα που αντιμετωπίζουν μαθησιακές ή ψυχολογικές δυσκολίες.<br /><br />Οι εκδηλώσεις φόβου, αμφιθυμίας για το νέο σχολείο, ακόμη και η άρνηση του παιδιού να πάει σχολείο, η υπερδιέγερση, η επιθετικότητα, η προσκόλληση στους γονείς για διαβεβαίωση αλλά και οι διαταραχές στον ύπνο, τη διάθεση και την όρεξη για φαγητό μπορεί να είναι παρούσες. Πρόκειται συνήθως για παροδικές αντιδράσεις, οι οποίες στην πορεία θα εκλείψουν όσο οι γονείς διατηρήσουν την εμπιστοσύνη τους στην ικανότητα του παιδιού τους να αυτονομηθεί.<br /><br /><strong>Οι έφηβοι</strong><br /><br />Για τους εφήβους η αλλαγή σχολείου προμηνύει την ισχυρότερη απώλεια, αυτή των φίλων και της παρέας. <br /><br />Οι πιο εσωστρεφείς έφηβοι με την χαμηλότερη αίσθηση αυταξίας θα νιώσουν πιο ευάλωτοι στην αλλαγή, ενώ το ίδιο θα συμβεί και σε εκείνους που δεν συμμετείχαν ενεργητικά στη λήψη της απόφασης για αλλαγή σχολείου, αφού ο έφηβος που δεν είχε το έλεγχο μπορεί να συσσωρεύσει μέσα του θυμό και ματαίωση.<br /><br />Στην αντίθετη περίπτωση, όμως, όπου η αλλαγή ήταν από τον ίδιο επιθυμητή, ενδεχομένως να προδιαγράψει μια ομαλότερη προσαρμογή.<br /><br />Επιπλέον, τα αγόρια λόγω της εγγενούς τάσης τους να εσωτερικεύουν τα συναισθήματά τους χρειάζονται περισσότερο προσοχή από τους γονείς τους γιατί μπορεί να βιώνουν μια τέτοια αλλαγή με ιδιαίτερο πόνο αλλά να μην το εκφράσουν ποτέ. Μπορεί όμως να εκδηλώσουν συμπτώματα θλίψης, εκρήξεων θυμού ή επιθετικότητας, ακόμη και καταχρήσεων.<br /><br />Αντίθετα για τα κορίτσια η τάση τους να εξωτερικεύουν τα συναισθήματά τους μοιάζει να λειτουργεί αποφορτιστικά στις αλλαγές, γιατί πάντα κάποιος φίλος ή συγγενής θα είναι εκεί ως δέκτης επικοινωνίας των συναισθημάτων τους. <br /><br /><strong>Τι να κάνουν οι γονείς<br /></strong><br />Σε κάθε περίπτωση, οι γονείς πρέπει να παραμείνουν σταθεροί στην απόφασή τους, ακόμη και αν μέσα τους δεν είναι σίγουροι ότι έπραξαν σωστά. Πρέπει όμως να είναι έτοιμοι να ακούσουν τι νιώθει το παιδί τους και να λειτουργήσουν πολύ υποστηρικτικά ως προς τα συναισθήματά του, δίχως να τα κρίνουν ή να τα ελέγχουν. <a href="http://www.real.gr">www.real.gr</a></p>

Σχετικά άρθρα