Ο άνδρας που δε ξέρει να αγαπά

<p style="text-align: justify;"><span>Γεια σας κι ευχαριστώ για την ευκαιρία που μου δίνετε να μιλησω</span></p>
<p style="text-align: justify;"><span>Εχω κανει καποιους μηνες μια σχεση με εναν 39 χρονο άνδρα αυτο σταθηκε σαν αφορμη μαζι με οικονομικα θεματα να ερθω Γερμανια απο κρητηαπ οτι μου εχει πει δεν μεγαλωσε με τους γονεις του παρόλο που ζουν γιατι τον παρατησαν στη γιαγια που στα 12 εφυγε κι απο κει και μονος του επιβιωσε και επιβιώνει στην αρχη ηταν πολυ καλος και τρυφερος  αρκετές φορες μου λεει οτι δεν εχει παρει αγαπη και φροντιδα και δεν μπορει να κατανοησει το οτι του το δινω εγω τωραμου λεει μαθεμαι να αγαπαω γιατι δεν ξερω να πω οτι ειχε και εναν αποτυχημενο γαμο που χωρισε πριν 2 χρονια και με ασχημο τροπο</span></p>
<p style="text-align: justify;"><span>Νομιζω λοιπον οτι εχει 2 εαυτους ο ενας ειναι παρα πολυ καλος με πολυ αγαπη και τρυφεροτητα ενδιαφέρον για μενα αγκαλιες φιλια και ομορφα λογιαομως μετα απο λιγες μερες που ηρθα εφηνοντας μαλιστα πισω την 17 χρονη κορη μου αρχισαν παραξενες συμπεριφορες με χωρις αιτια μπορω να πωκαι εντελως ξαφνικά αρχιζει να φωναζει να εχει βίαιη συμπεριφορά  να λεει λογια ασχημα να βριζει και οτι αλλο μπορει να με μιωσειμετα απ αυτα τα ξεσπασματα ή την ιδια μερα ή μετα απο μια δυο μερες γινεται παλι αλλος ανθρωποςμου λεει συγνωμη με αγκαλιαζει  με παρακαλαει να μη φυγω απ τη ζωη του γιατι δεν εχει κανενα και φυσικα υποσχεσεις οτι δεν θα το ξανακανειδεν ξερω πραγματικα τι να κανω, εχω χασει την εμπυστοσυνη μου οπως και την ασφαλεια που θελω να νοιωθω για να μείνω εδω και να αρχισω να δουλευω με στιριγμα μονο εκεινων μια και δω ειμαι εντελως μονη μουξεχασα να σας αναφερω για την παθολογικη ζηλια    που εχει και θελει μεχρι και τα ρουχα μου να τα ελεγχει</span></p>
<p style="text-align: justify;"><span>Σας παρακαλω πολυ δωστε μια μια συμβουλη ειμαι χαμενη και δεν μιλαω σε κανενα γιατι δεν θελω να ξερουν τιποτα οι δικοι μου σας ευχαριστω και παλιπερημενω απαντηση σας</span></p>
<p><em><span lang="EL"><em>Απαντά η</em></span></em><strong><em><span lang="EL"><span><em> Μαρκέλλα Καπλάνη<br /></em></span></span></em></strong><em><span lang="EL"><em>M.A. </em></span></em><em><span lang="EL"><em><em>Κλινικής-Συμβουλευτικής Ψυχολογίας</em><br />PgCert. <em>Ειδικής Αγωγής </em> <br />B.Sc. Ψυχολογίας</em></span></em></p>
<div>
<div><span>www.normavitae.com</span></div>
<div><span><br /></span></div>
</div>
<div>
<div><strong> <img src="/contentfiles/DrouzaPhotos/mk.jpg" alt="" /></strong></div>
</div>
<p style="text-align: justify;"><span><br /></span></p>
<p style="text-align: justify;"><span style="color: #000000;">Αυτή η αλλοπρόσαλλη συμπεριφορά που αναφέρετε σίγουρα συνδέεται με τα παιδικά του χρόνια. Όταν ένας άνθρωπος δεν έχει νιώσει αποδοχή και αγάπη από τους ίδιους τους γονείς, δυστυχώς, βρίσκει ιδιαίτερη δυσκολία στο μέλλον να αποδεχτεί και να αγαπήσει τον ίδιο του τον εαυτό του. Ειδικά σε ότι αφορά τους ερωτικούς συντρόφους αυτού του ανθρώπου η κατάσταση είναι δύσκολη γιατί ο ίδιος δεν μπορεί να λάβει την αγάπη που του δίνεται. Στην προκειμένη περίπτωση, η αφοσίωση και η αγάπη που του έχετε δείξει εσείς είναι κάτι που ναι μεν έχει ανάγκη αλλά από την άλλη δε νιώθει ότι αξίζει. Επομένως, μπορεί να γίνεται απότομος είτε για να σας ωθήσει μακριά, εφόσον δεν μπορεί να λάβει αυτό που του δίνετε, ή και γιατί βαθιά μέσα του φοβάται μην τον κοροϊδεύετε κιόλας εφόσον είναι τόσο πεπεισμένος ότι κανείς δεν μπορεί να τον αγαπήσει πραγματικά. Ίσως κατ' αυτόν τον τρόπο τεστάρει και τα όρια της αγάπης σας. Επίσης, αυτό εξηγεί και τις συμπεριφορές ζήλιας – δεν νιώθει αυτοπεποίθηση ότι αξίζει και μπορεί να σας κρατήσει στη ζωή του και επομένως θεωρεί ότι πρέπει συνεχώς να προσέχει μην σας χάσει. Προφανώς, όμως, όλο αυτό του είναι πολύ ψυχοφθόρο και κάποιες μέρες του βγαίνει κούραση και αντίδραση ως προς όλη αυτή την ανασφάλεια που έχει επιβάλει ο ίδιος στον εαυτό του κι έτσι καταλήγει να συμπεριφέρεται άσχημα. Εκ τούτου, σας προτείνω, να πάτε σε ένα σύμβουλο ζεύγους και μέσω αυτής της διαδικασίας να τον ενθαρύνετε να βλέπει έναν ψυχολόγο κι ο ίδιος ξεχωριστά. Αν το δεχτεί και δεν το εκλάβει ως υποτιμητικό ή ως απειλή, μπορεί να πάει ο ίδιος κατευθείαν για προσωπική συμβουλευτική – θα τον βοηθήσει να καταφέρει τον στόχο που έθεσε για τον εαυτό του: να μπορεί να αγαπήσει και να δεχτεί αγάπη. Δείτε αν θα δείξει κάποια προθυμία, αλλιώς καλό είναι να διασφαλίσετε και την δική σας ακεραιότητα – μπορούμε να βοηθήσουμε μόνο αυτούς που θέλουν πραγματικά να λάβουν την βοήθεια μας. Εάν δεν μπορέσει να πάρει το χέρι σας και να εξελιχθεί, καλό είναι να κάνετε ότι είναι απαραίτητο για να είστε κι εσείς ασφαλής – έχετε πρώτα 'χρέος' στον εαυτό σας και στην κόρη σας. Σας εύχομαι ότι καλύτερο!</span></p>
<p style="text-align: justify;"><span style="color: #000000;"> </span></p>
<p style="text-align: justify;"><span><br /></span></p>

Σχετικά άρθρα