Άγχος: Ο φόβος μήπως πάθουμε κάτι κακό

<p><span>Καλησπερα σας Πριν απο λιγες ημερες με ειχε πιασει τρομερος φοβος για τον καρκινο εννωοντας μηπως παθω κατι εγω oι δικοι μου εφυγε καποια γνωστη μου πριν απο λιγες ημερες απο καρκινο 36 ετων ομως μου μαλακωσε λιγο αυτο το θεμα και με επιασε σχεδον αμεσως εδω και λιγες ημερες απιστευτος φοβος με τον θανατο Δλδ γιατι γεννηθηκαμε αφου θα πεθανουμεοτι θα χαθουν τα παντα κτλ Πως μπορω να το αντιμετωπισω Σας ευχαριστω θερμα και περιμενω απαντηση σας</span></p>
<p><span>Στο ερώτημά σας απαντά ο ψυχολόγος ομαδικός θεραπευτής Δημήτρης Κατσαρός</span></p>
<div id="m_2286127910749938697yui_3_16_0_ym19_1_1476685830566_3223" dir="ltr">Αγαπητή αναγνώστρια:</div>
<div id="m_2286127910749938697yui_3_16_0_ym19_1_1476685830566_3224" dir="ltr"> </div>
<div id="m_2286127910749938697yui_3_16_0_ym19_1_1476685830566_3226" dir="ltr">Αυτό που σας έπιασε είναι κάτι που πιάνει όλους τους ανθρώπους που βρίσκονται αντιμέτωποι με το πένθος, την απώλεια ή γενικά το θάνατο κοντά τους. Ο φόβος της απώλειας κάνει τον άνθρωπο εσωστρεφή και εγωιστή. Δηλαδή φοβισμένο. Είναι λογικό να αναρωτιέστε "γιατί υπάρχουμε αφού θα πεθάνουμε" σ'αυτή τη φάση που είστε όσο λογικό είναι ένας πρόσφατα χωρισμένος άνθρωπος να πει "γιατί να κάνουμε σχέσεις αφού χωρίζουμε". Πολλοί άνθρωποι που έχουν χωρίσει κάνουν για καιρό αυτό που κάνουν για καιρό όσοι βιώνουν το φόβο του θανάτου: Είναι εσωστρεφείς και ψάχνουν τρόπους να περνάει η ζωή χωρίς ιδιαίτερες δεσμεύσεις για το αύριο. Μέχρι που κάποια στιγμή, κάποιους τους χτυπάει η μοναξιά και θυμούνται. Πολλές φορές η μοναξιά εδώ και τώρα είναι πιο δυνατή από τον όποιο θάνατο στο μέλλον. Αλλά και πάλι αυτό δεν είναι απόλυτο. Υπάρχουν και άνθρωποι που την αντέχουν πιο πολύ απ' την απώλεια. Διαβάστε το "Απ'την καλή κι απ'την ανάποδη" του Αλμπέρ Καμύ. Είναι αρκετά σχετικό με αυτά τα θέματα και πολύ ευχάριστο.</div>
<p><span><br /></span></p>

Σχετικά άρθρα