Η Λυδία Κονιόρδου έχει χαράξει χιλιόμετρα στο θεατρικό σανίδι, διακρίθηκε για τη συμβολή της στο θέατρο και τώρα, μετά τον ανασχηματισμό της κυβέρνησης, είναι πλέον υπουργός Πολιτισμού. Το όνομά της βέβαια μάλλον υπήρξε έκπληξη για πολλούς.

Είναι μια από τις σπουδαιότερες Ελληνίδες τραγωδούς, ενώ η προσφορά της στο θέατρο έχει αναγνωριστεί και με ένα βραβείο. Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1953 και σήμερα ζει στην Κηφισιά. Σχολείο πήγε στο Αρσάκειο, όπου μάλιστα ήταν πρωταθλήτρια σε σχολικά πρωταθλήματα. Ασχολήθηκε με το βόλεϊ χάρις σε μία μεγαλύτερη μαθήτρια του σχολείου της. Έπειτα η αδελφή της Λυδίας, κρυφά από εκείνην, την έγραψε στον Ζηρίνειο Αθλητικό Όμιλο Νεανίδων, τον τοπικό σύλλογο της Κηφισιάς και όταν βγήκε και το δελτίο της άρχισε προπονήσεις.

Μετά το σχολείο, σπούδασε αρχικά Αγγλική Φιλολογία και αργότερα ακολούθησαν οι σπουδές της στο θέατρο. Το 1977 αποφοίτησε από τη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου. Αυτό ήταν και μόνο η αρχή για μια ανοδική πορεία στο θεατρικό σανίδι.

Ήταν μάλιστα ένα από τα ιδρυτικά μέλη του «Θεάτρου της Άνοιξης» και αμέσως ξεκίνησαν οι συνεργασίες με το Εθνικό Θέατρο, συμμετέχοντας σε κλασικές κυρίως παραστάσεις: Ιονέσκο, Πλούτος αλλά και Ευριπίδης όπως και ο ρόλος της Αντιγόνης είναι μόνο από τα έργα που έχει αναμετρηθεί.

Η πορεία της συνεχίζεται και στο Θέατρο Τέχνης, όπου ήταν <span> μόνιμο μέλος του για σχεδόν δέκα χρόνια, από το 1978 μέχρι το 1987. Έπαιξε ρε ρόλους του ελληνικού και ξένου ρεπερτορίου σε σκηνοθεσία Καρόλου Κουν, Γιώργου Λαζάνη και Μίμη Κουγιουμτζή. Πήρε μέρος ως Κορυφαία του Χορού σε πολλά έργα του αρχαίου δράματος, ενώ έπαιξε την Αθηνά  στις Ευμενίδες και την Κλυταιμνήστρα στην Ηλέκτρα του </span>Σοφοκλή και στον Αγαμέμνονα του Αισχύλου.

Δεν έμεινε όμως μόνο στην υποκριτική μιας και το 1996 σκηνοθέτησε την Ηλέκτρα του Σοφοκλή για το Εθνικό Θέατρο, κρατώντας και τον ομώνυμο ρόλο. Το 1998 έπαιξε στη Φόνισσα του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη, το 2000 στη Γέρμα του Λόρκα και το 2001 στην Ορέστεια.

Με τόσο πλούσιο βιογραφικό, δε θα μπορούσε να μην είχε διδάξει κιόλας <span>υποκριτική σε ιδιωτικές σχολές και στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου, καθώς επίσης και στο Τμήμα Θεάτρου της Σχολής Καλών Τεχνών του ΑΠΘ. </span><span>Από το 1993 έως το 1996 ανέλαβε τη διεύθυνση του ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Βόλου.

Μια διεθνή αναγνώριση έρχεται και όταν <span>πήρε μέρος στην τελετή έναρξης των Ολυμπιακών Αγώνων της Αθήνας σε σκηνοθεσία του Δημήτρη Παπαϊωάννου. Κρατώντας στα χέρια την κεφαλή ενός αρχαιοελληνικού αγάλματος, απήγγειλε στίχους από το «Μυθιστόρημα» του Σεφέρη σε μουσική Μάνου Χατζιδάκι: «Ξύπνησα με το μαρμάρινο τούτο κεφάλι στα χέρια, που μου εξαντλεί τους αγκώνες και δεν ξέρω πού να το ακουμπήσω. Το βάρος της ελληνικής κληρονομιάς, από τη στιγμή που γεννιόμαστε κιόλας». Από το 2007 είναι καλλιτεχνική διευθύντρια στο Δημοτικό Περιφερειακό Θέατρο Πάτρας.

Πάντως, οι αρχαίοι και κορυφαίοι δραματικοί ρόλοι την ακολουθούν σε όλη της την πορεία. Το καλοκαίρι του 2008 έπαιξε για πρώτη φορά την Μήδεια του Ευριπίδη με το ΔΗΠΕΘΕ Πάτρας. Το καλοκαίρι του 2009 στο ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Λάρισας ενσάρκωσε τον διπλό ρόλο Ηλέκτρας – Κλυταιμνήστρας στις Χοηφόρες του Αισχύλου, σε σκηνοθεσία Κώστα Τσιάνου με συμπρωταγωνιστή τον Νίκο Ψαρρά στο ρόλο του Ορέστη.

Δεν είναι η πρώτη φορά που ασχολείται με την πολιτική, μιας και στις εκλογές του 2014 όταν  ήταν υποψήφια ευρωβουλετής του κόμματος των Οικολόγων Πρασίνων, ενώ  μετείχε στο ψηφοδέλτιο Επικρατείας του ΣΥΡΙΖΑ στις εκλογές της 20ης Σεπτεμβρίου 2015. Στις 4 Νοεμβρίου 2016 ορίστηκε να αντικαταστήσει τον Αριστείδη Μπαλτά ως Υπουργός Πολιτισμού και Αθλητισμού στην Κυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα Σεπτεμβρίου 2015.

Σε πρόσφατη συνέντευξή της στην Εφημερίδα των Συντακτών, η Λυδία Κονιόρδου είχε αναφερθεί σε θέματα πολιτικής του πολιτισμού: «Υπάρχει μια σκληρή πραγματικότητα: δεν υπάρχουν χρήματα. Ωστόσο, μπορούν να γίνουν πράγματα σε επίπεδο υποδομής, οργάνωσης και σύνδεσης επιμέρους φορέων ώστε να υπάρχει συνεργασία αλληλοσυμπλήρωσης κι όχι να διαφεντεύει ο καθένας το μικρομάγαζό του. Λαμπρό παράδειγμα το ΔΙΑΖΩΜΑ που έχει κερδίσει την εμπιστοσύνη πολιτών, επιχειρηματιών, φορέων, απλών πολιτών. Γιατί δεν κινείται αντιστοίχως και το υπουργείο σε άλλους τομείς; Όμως με την προϋπόθεση ότι αυτά τα χρήματα δεν θα σπαταληθούν, δεν θα χαθούν σε μαύρες τρύπες, δεν θα προωθηθούν έτσι ώστε να μη δημιουργήσουν προστιθέμενη αξία όπως τα πυροτεχνήματα τύπου ολυμπιακών γκαλά».

Από το σανίδι στο υπουργείο Πολιτισμού: «Το ΥΠΠΟ είχε πάντα χώρους που ρήμαζαν ή εικονικά δοσμένους σε διάφορους απίθανους συλλόγους για λόγους ψηφοθηρικούς, ενώ καλλιτεχνικοί φορείς εκλιπαρούσαν για στέγη. Έχουμε δει λεηλασία και κατασπατάληση δημόσιων πόρων σε σημείο να πονάει η ψυχή σου. Όμως δεν είμαστε αμελητέοι. Η λέξη Ελλάδα σημαίνει κάτι στη Δύση. Έχουμε όμορφο τόπο κι έναν πολιτισμό που πάντα υποτιμούσαμε. Μόνοι μας λιώναμε τα μάρμαρα για να κάνουμε ασβέστη, μόνοι μας καταστρέφαμε τα μνημεία σαν φανατικοί Ταλιμπάν», σημείωσε η Λυδία Κονιόρδου.

Ένα βίντεο που έχει κυκλοφορήσει στο διαδίκτυο και την έχει απαθανατίσει <span>να πραγματοποιεί ενεργειακή θεραπεία συζητήθηκε αρκετά στον κυβερνοχώρο. Το pranic healing  είναι ένα σύστημα ενεργειακής θεραπείας που αντιμετωπίζει παθήσεις του σώματος χρησιμοποιώντας το ενεργειακό του πεδίο.
Αυτόν το χειμώνα είναι με τον Πέτρο Φιλιππίδη στο Θέατρο Μουσούρη. Οι δυο ηθοποιοί πρωταγωνιστούν στο έργο του Αλεξάντερ Γκέλμαν «Και τώρα οι δυο μας».

Σήμερα της αρέσει πολύ να ασχολείται με τον κήπο της νοσταλγεί τις βόλτες με τα ποδήλατα στο ρέμα της Χελιδονούς και πού και πού τραγουδάει στο μπάνιο.