<p>Οι διατροφικές διαταραχές είναι πλέον κάτι σχετικά γνωστό στο ευρύ κοινό, ιδιαίτερα στην σοβαρότερη μορφή τους, αυτή της νευρικής ανορεξίας. Δεν είναι πλέον σπάνιο να ακούσουμε στον περίγυρο μας ότι μια συμμαθήτρια, μια συναθλήτρια, μια ανιψιά ή η κόρη ενός γνωστού πάσχει από νευρική ανορεξία. Για κάποιο λόγο η αντίδραση πολλών – κυρίως γιατρών, διαιτολόγων και ψυχολόγων, αλλά ακόμα και του υπόλοιπου κόσμου – είναι να κατηγορήσει τους γονείς, και ιδιαίτερα την μητέρα. Η αλήθεια είναι ότι παλαιότερες θεωρίες – μη στηριγμένες σε έγκυρες ερευνητικές μελέτες – υποστήριζαν ότι η διαταραχή στη διατροφή της κόρης προέρχεται από την αδυναμία της μητέρας να ανταποκριθεί σωστά στον ρόλο της. Δεν ξέρω αν υπάρχει άλλη ασθένεια όπου η μαμά να κατηγορείται τόσο άμεσα ως η κύρια αιτία που είναι άρρωστο το παιδί της!!! Και χωρίς να αναρωτιέται κανείς πως τελικά αισθάνεται αυτή η μαμά που της λες κατάμουτρα «εσύ φταις που είναι έτσι το παιδί, δεν είσαι καλή μαμά».</p>
<p>Ευτυχώς η εμπειρία μου με εκατοντάδες μαμάδες πασχόντων διέψευσε αυτή την αβάσιμη κατηγορία. Οι διατροφικές διαταραχές, ακόμα και η νευρική ανορεξία, μπορεί να συμβούν «και στις καλύτερες οικογένειες». Σχετίζονται με πάααααρα πολλούς προδιαθεσικούς παράγοντες, από τα γονίδια, μέχρι το κοινωνικό περιβάλλον που προβάλλει άρρωστα πρότυπα ομορφιάς, τη σχέση των γονιών με τα παιδιά τους, αλλά και την ίδια την προσωπικότητα και ιδιοσυγκρασία του ατόμου που νοσεί. Ειλικρινά, δεν έχω βρει μια περίπτωση που να μπορώ να αποδώσω την εμφάνιση της διαταραχής σε μια και μόνη αιτία! Μάλλον όμως είναι πιο εύκολο για έναν ειδικό να κατηγορήσει απευθείας ένα υπαρκτό πρόσωπο που έχει μπροστά του παρά τα κοινωνικά πρότυπα. Η δική μου εμπειρία όμως λέει ότι υπάρχουν παιδιά με διατροφική διαταραχή τα οποία προέρχονται από οικογένειες που είναι αγαπημένες, που οι γονείς είναι συνεργάσιμοι, που αγαπούν και εκτιμούν τα παιδιά τους, που ανησυχούν για αυτά.</p>
<p>Αλλά ας πάρουμε το χειρότερο σενάριο και ας υποθέσουμε ότι αυτή η μαμά έχει κάνει πράγματι κάτι πολύ στραβό στην ανατροφή της κόρης της και την οδήγησε στην διατροφική διαταραχή…ίσως να πάσχει και η ίδια από διατροφική διαταραχή. Ποιος όμως ο λόγος να την κατηγορείς και να της δημιουργείς ακόμη περισσότερες ενοχές από αυτές που ήδη έχει μόνη της, με αποτέλεσμα να νιώθει ανήμπορη να βοηθήσει το παιδί της; Ας μην γελιόμαστε…. κανένας φυσιολογικός γονιός δεν θέλει να βλέπει το παιδί του να υποφέρει, να λιώνει και να χάνεται από τον κόσμο. Η πραγματική αλήθεια όμως είναι ότι μόνο οι γονείς μπορούν να σώσουν τα παιδιά τους από αυτή την κατάσταση και δεν το ξέρουν! Αυτοί οι γονείς που οι ειδικοί τους πετάνε εκτός θεραπείας, που τους κατηγορούν ως υπαίτιους και που τους ζητάνε να μην ασχολούνται με το παιδί…. Αυτοί είναι η πηγή της ανάρρωσης!</p>
<p><em>Το κλειδί είναι η σωστή καθοδήγηση αυτών των ανθρώπων (μαμάδων και μπαμπάδων) για να φέρουν το παιδί τους ξανά στην πραγματική ζωή. Τις περισσότερες φορές που οι γονείς έρχονται μαζί με το άρρωστο παιδί τους, αναφέρουν ότι έχουν ήδη δοκιμάσει διάφορους τρόπους να το βοηθήσουν αλλά τίποτα δεν δουλεύει και όλο το πρόβλημα το έχει το ίδιο το παιδί που «δεν θέλει να γίνει καλά». Και ακόμα και οι ακραίες τεχνικές που μπορεί να έχουν εφαρμόσει (π.χ. τάισμα με το ζόρι, κρυφή προσθήκη θερμίδων κλπ) έχουν γίνει πάντα με καλή πρόθεση και αγάπη….. αλλά με λάθος τρόπο!</em></p>
<p>Η δουλειά των ειδικών λοιπόν είναι να κατευθύνουν αυτούς τους γονείς, να τους ενδυναμώσουν και να τους βοηθήσουν να νιώσουν αυτοπεποίθηση στον ρόλο τους ως σωτήρες του παιδιού τους! Ναι, είναι οι σωτήρες του, γιατί το αγαπούν πολύ περισσότερο από όσο θα το αγαπήσει ο κάθε ειδικός. Και όσο και αν φταίνε, είναι αυτοί που θα κάνουν το παιδί τους καλά!</p>
<p><em>Αν είσαι ειδικός φρόντισε να ενημερωθείς και να εκπαιδευτείς κατάλληλα για να κατευθύνεις τους γονείς.</em></p>
<p>Αν είσαι γονιός και το παιδί σου πάσχει από διατροφική διαταραχή κινητοποιήσου από τα πρώτα σημάδια, μην καθυστερήσεις την επίσκεψη σε ειδικό καθώς αυτό δεν «περνάει μόνο του». Μην μένεις έξω από τη θεραπεία, ζήτα υποστήριξη, ζήτα να σε κατευθύνουν, ζήτα ενημέρωση για την εξέλιξη της θεραπείας και ψάξε πως μπορείς να βοηθήσεις. Μία μαμά που ήδη έχει περάσει αυτή την εμπειρία μπορεί να σου αποδείξει πόσο χρήσιμη είσαι!</p>
<p>Αν είσαι γονιός και θες να προστατέψεις το παιδί σου από τη μάστιγα των διατροφικών διαταραχών, βγάλε τη δίαιτα και τη ζυγαριά από το σπίτι σου. Φτιάξε ένα ισορροπημένο πλάνο διατροφής για όλη την οικογένεια και ενίσχυσε την αυτοπεποίθηση του παιδιού σου σε θέματα πέρα από την εξωτερική εμφάνιση. Συζήτησε για τα διαστρεβλωμένα πρότυπα ομορφιάς και αν θεωρείς ότι το παιδί έχει μπερδεμένες σκέψεις αναφορικά με το σώμα του ζήτα υποστήριξη από ένα ειδικό άμεσα. Παράλληλα αγάπησε το δικό σου σώμα με τις ατέλειες του, μην ζυγίζεσαι, μην κάνεις δίαιτες, μην κατηγορείς τον εαυτό σου που δεν χωράς στα ρούχα σου, πάρε τη κόρη σου αγκαλιά, κοιταχτείτε στον καθρέφτη και πείτε «Κούκλες είμαστε και σήμερα!»</p>
<p>Και για σένα που κατηγορείς αυτές τις μαμάδες…. Σκέψου πως είναι να ζεις 24 ώρες τη μέρα, 7 μέρες την εβδομάδα, επί μήνες, με ένα άτομο που το βλέπεις να είναι άρρωστο, καταθλιπτικό, οξύθυμο, να λιώνει, να κλείνεται στον εαυτό του, να μην μπορεί να μιλήσει. Να βλέπεις το παιδί σου να πεθαίνει μέρα με τη μέρα, να κοιμάσαι και να ξυπνάς με την έννοια μην λιποθυμήσει, μην πέσει κάπου και είναι μόνο του και παράλληλα να νιώθεις ενοχές ότι εσύ φταις. Σκέψου  πως είναι να προσπαθείς να πείσεις αυτό το άτομο να φάει, να τσακώνεσαι κάθε μέρα, σε κάθε γεύμα, γιατί δεν θέλει να φάει, γιατί έφαγε μόνο ένα μήλο, γιατί σέρβιρες 1 κουταλιά ρύζι παραπάνω, γιατί έβαλες λάδι στο φαγητό, γιατί αγόρασες τις μπάρες δημητριακών που έχουν 10 θερμίδες παραπάνω από τις άλλες, γιατί έβαλες το light τυρί στο ίδιο τάπερ με το πλήρες, γιατί μαγείρεψες το αγαπημένο της φαγητό και δεν θα μπορεί να συγκρατηθεί, γιατί τρως μπροστά της, γιατί δεν της χωράει το σορτσάκι που φορούσε στη 5<span>η</span> δημοτικού, γιατί δεν την αφήνεις να ανεβοκατεβαίνει 100 φορές τις σκάλες του σπιτιού…… Για σένα που κατηγορείς αυτές τις μαμάδες…. Πίστεψε με δεν θα άντεχες ούτε μια ώρα αυτό που ζουν κάθε μέρα!</p>
<p>Για την Μαριαλένα, την Ελένη, την Λίζα, τη Βαρβάρα, τη Ναταλία, την Αλίκη, την Άννυ, τη Πόπη….και την πρωτοπόρο Άννα. Keep Up the Good Work Mums!</p>
<p>Από την επιστημονική ομάδα του διατροφολόγου Ευάγγελου Ζουμπανέα diatrofi.gr Ιωάννα Κοντελέ / Διαιτολόγος<a href="http://www.diatrofi.gr/author/konteleioannadiatrofi-gr/"> </a></p>