<div id="m_7822136870529666324gmail-m_4930694797533893489yui_3_16_0_ym19_1_1481885116621_2097" style="text-align: justify;" dir="ltr">Καλημέρα σας, </div>
<div id="m_7822136870529666324gmail-m_4930694797533893489yui_3_16_0_ym19_1_1481885116621_2674" style="text-align: justify;" dir="ltr">είμαι 39 ετων παντρεμένη με ενα αγοράκι, δόξα τω θεώ,  5και 1/2 χρονών. Τον αποκτήσαμε δύσκολα , έπειτα απο 4 παλίνδρομες , λόγω μιας μετάθεσης χρωμοσώματος στον σύζυγο. Η λυση ,πέραν της φυσιολογικής σύλληψης , έιναι η εξωσωματική που για την δική μας περίπτωση το κόστος είναι τεράστιο και με όλες τις πιθανότητες εναντίον μας. Αλλά επιμένοντας απόκτησαμε το παιδί μας κι αυτο μου έδινε δύναμη να προσπαθήσω και για δεύτερο παιδάκι. Δυστυχώς το αποτέλεσμα είναι άλλες 4 παλίνδρομες. Κάθε φορά έλεγα πάμε στην επόμενη, είχα ενα κίνητρο ίσως και σκοπό, δεν ξέρω. Είμαι πλέον 39 και ξαναμένω έγκυος. Φόβος και ευτυχία ανάμεικτα συναισθήματα, παρόλα αυτα υπέμενα με καρτερία τί μου επιφυλασσει το μέλλον.Περνούσαν οι εβδομάδες ομαλά μέχρι την 13 εβδομάδα που έγινε η λήψη τροφοβλάστη. Σύνδρομο Down το αποτέλεσμα. Επρεπε να τύχει κι αυτό; Πρέπει να βιώσω όλες τις αρνητικες πιθανότητες της φύσης…Δεν υπάρχει λιγη τύχη σε μένα; Δεν είμαι αχάριστη -έχω το παιδί μου. Αυτό που με πληγωνει βαθιά είναι ότι πρεπει να το παρω απόφαση κι να μην ξαναπροσπαθήσω , είναι ματαιο προφανώς. Δεν έχω καμμία τύχη κι δεν ξέρω πως να το διαχειριστώ πια. Ετσι ευκολα λεω τέλος και είναι τέλος;</div>
<div style="text-align: justify;" dir="ltr"> </div>
<div style="text-align: justify;" dir="ltr">Στπ ερώτημά σας απαντά ο ψυχολόγος – ομαδικός θεραπευτής Δημήτρης Κατσαρός</div>
<div style="text-align: justify;" dir="ltr"> </div>
<div style="text-align: justify;" dir="ltr"> </div>
<div style="text-align: justify;" dir="ltr">
<div id="m_2952678622524245465yui_3_16_0_ym19_1_1482145864769_3305">Αγαπητή αναγνώστρια:</div>
<div id="m_2952678622524245465yui_3_16_0_ym19_1_1482145864769_3306"> </div>
<div id="m_2952678622524245465yui_3_16_0_ym19_1_1482145864769_3112"> </div>
<div id="m_2952678622524245465yui_3_16_0_ym19_1_1482145864769_3308">Έχετε κάνει μεγάλο δρόμο και αγώνα για να αποκτήσετε αυτό που για πολλούς ανθρώπους είναι φυσικό και δεδομένο. Είναι αναμενόμενο να έχετε κουραστεί από αυτή την εναλλαγή της ελπίδας και της ματαίωσης. Πόσο μάλλον με τα μεγάλα έξοδα και την υπομονή που έχετε κάνει ως οικογένεια. Δεν είναι εύκολο για κάποιον που σας ακούει να σας χαρακτηρίσει αχάριστη. Το εναντίον μάλιστα βλέπει κανείς πόση λαχτάρα έχετε να είστε μητέρα και να δώσετε πολλά στο παιδί σας. Δεν είναι καθόλου εύκολη η διαδικασία στην οποία υποβληθήκατε και η περιπέτειά σας είναι μεγάλη. Η ερώτησή σας λοιπόν για την "ευκολία" με την οποία "τα παρατάτε" νομίζω παραείναι αυστηρή και για σας και για τον άνδρα σας. Ίσως έχετε θυμώσει πάρα πολύ, πράγμα εξίσου φυσικό. Όμως μην αφήνετε το θυμό να σας πάρει τις όμορφες στιγμές που έχετε και θα έχετε με το παιδί σας. Είναι ένα υπαρκτό πρόσωπο που σας έχει ανάγκη και σας αγαπά. Φροντίστε τον εαυτό σας για να μπορέσετε να φροντίσετε το παιδί σας. Μιλήστε για την μεγάλη σας αυτή περιπέτεια αλλά αναγνωρίστε στον εαυτό σας την επιτυχία έστω κι αν αυτή δεν περιέλαβε το πλήρες των στόχων σας. Μη διστάζετε να στέλνετε όποτε νιώθετε ανάγκη.</div>
<div class="yj6qo ajU">
<div id=":151" class="ajR" data-tooltip="Εμφάνιση περιεχομένου που έχει περικοπεί"><img class="ajT" src="https://ssl.gstatic.com/ui/v1/icons/mail/images/cleardot.gif" alt="" /></div>
</div>
</div>