<div style="font-size: 12.8px;"><strong>Αναγνώστρια μας ρωτά: </strong>Είμαι 34 ετών και πάσχω από εγκεφαλική παράλυση. Αντιμέτωπίζω μία δυσκολία στην κίνηση, δηλαδή το πρόβλημα είναι εμφανές στο βαδισμά μου και σίγουρα δεν είμαι το ίδιο ευκίνητη με κάποιον άνθρωπο που δεν αντιμετωπίζει κάποιο πρόβλημα. Πιθανή αιτιολόγια για το  πρόβλημα μου είναι ο πρόωρος τοκετός ή η ελλειπής οξυγόνωση κατά την παραμονή μου στην θερμοκοιτίδα. Ο λόγος που απευθύνομαι σε εσάς είναι ο εξής :</div>
<div style="font-size: 12.8px;"> </div>
<div style="font-size: 12.8px;">Εδώ και περίπου ενάμισι χρόνο είμαι σε σχέση και σκεφτόμαστε με το σύντροφό μου να κάνουμε ένα παιδάκι.</div>
<div style="font-size: 12.8px;"> </div>
<div style="font-size: 12.8px;">Πρόσφατα έμαθα ότι δεν είμαι αποδεκτή από τους γονείς του λόγω της ιδιατερότητας μου. Δεν μου είναι εύκολο να το δεχτώ και με ενοχλεί, αλλά εφόσον εκείνον δεν τον ενοχλεί προσπαθώ να μην ασχολούμαι.</div>
<div style="font-size: 12.8px;"> </div>
<div style="font-size: 12.8px;">Θέλω όμως να σας ρωτήσω εαν η εγκεφαλική παράλυση είναι μια κληρονομική διαταραχή και εαν υπάρχούν πιθανότητες από πλευράς γενετικής να γεννηθεί παιδί με κάποιο πρόβλημα.</div>
<div style="font-size: 12.8px;"> </div>
<div style="font-size: 12.8px;">Ένας ακόμα λόγος που σας ρωτώ είναι διότι ο αδερφός του πατέρα μου γεννήθηκε παράλυττος επειδή η γιαγιά μου γέννησε στο σπίτι και ο λώρος τυλίχθηκε γύρω από το λαιμό του παιδιού.</div>
<div style="font-size: 12.8px;">
<p><span><span lang="EL"><strong>Στο ερώτημά σας απάντησε</strong> </span><strong><span>ο </span></strong><span><strong>Πάνος Αντσακλής,</strong> </span><span>Μαιευτήρας – Γυναικολόγος, </span><span>διδάκτωρ της Ιατρικής Σχολής του πανεπιστημίου Αθηνών και επιστημονικός συνεργάτης της Α’ Μαιευτικής και Γυναικολογικής Κλινικής του πανεπιστημίου Αθηνών του Νοσοκομείο «Αλεξάνδρα», στο Τμήμα Εμβρυομητρικής Ιατρικής και Υπερήχων. </span></span></p>
<p><span><span><span><span><img src="/thumbnail1?filepath=/contentfiles/photos/eidikoi/DSC_7143%20a.jpg&amp;amp;amp;amp;amp;amp;amp;amp;amp;amp;amp;amp;amp;amp;amp;amp;width=640" alt="" width="150" /></span></span></span></span></p>
<p><span><span><strong>ΑΠΑΝΤΗΣΗ:</strong></span></span></p>
<p style="margin: 0cm 0cm 10pt; text-align: justify;"><span lang="EL"><span style="color: #000000; font-family: Calibri; font-size: medium;">Καλησπέρα και χρόνια πολλά. </span></span></p>
<p style="margin: 0cm 0cm 10pt; text-align: justify;"><span lang="EL"><span style="font-size: medium;"><span style="color: #000000;"><span style="font-family: Calibri;">Σε γενικές γραμμές οι γυναίκες με εγκεφαλική παράλυση μπορούν να κυοφορήσουν και να έχουν μία φυσιολογική εγκυμοσύνη. Τον πρώτο λόγω σχετικά με την ασφάλεια σας όσον αφορά μία πιθανή εγκυμοσύνη την έχει ο νευρολόγος που σας παρακολουθεί. Είναι πολύ σημαντικό να γνωρίζουμε ακριβώς τι συμβαίνει, αφού η εγκεφαλική παράλυση αποτελεί έναν αρκετά ευρύ ορισμό που περιλαμβάνει αρκετές διαφορετικές κλινικές εκδηλώσεις και φυσικά να γνωρίζουμε αν λαμβάνετε κάποια φαρμακευτική αγωγή, που μπορεί να επηρεάζει τη γονιμότητα ή και το έμβρυο σε μία πιθανή κύηση.</span></span></span></span></p>
<p style="margin: 0cm 0cm 10pt; text-align: justify;"><span lang="EL"><span style="font-size: medium;"><span style="color: #000000;"><span style="font-family: Calibri;"> Τέλος σχετικά με αυτό που μας ρωτήσατε αν υπάρχει κληρονομικότητα στην πάθησή σας. Είναι διαφορετικής αιτιολογίας συνήθως η εγκεφαλική παράλυση που οφείλεται σε πρόωρο τοκετό, όπως αν καταλάβαμε καλά συνέβη στη δική σας περίπτωση, από την εγκεφαλική παράλυση που διαγιγνώσκεται σε περιπτώσεις που έχουν γεννηθεί τελειόμηνα, δηλαδή όχι πρόωρα. </span></span></span></span></p>
<p style="margin: 0cm 0cm 10pt; text-align: justify;"><span lang="EL"><span style="font-size: medium;"><span style="color: #000000;"><span style="font-family: Calibri;">Στην πρώτη περίπτωση πιθανότατα η προωρότητα (όχι πάντα) να ευθύνεται για την κατάσταση, ενώ στη δεύτερη περίπτωση είναι πολυπαραγοντικής αιτιολογίας. Στην εγκεφαλική παράλυση επίσης, αν και σπάνια υπάρχει και κάποιας μορφής κληρονομική προδιάθεση, δηλαδή γυναίκες που έχουν τεκνοποιήσει παιδιά με εγκεφαλική παράλυση, στατιστικά έχουν αυξημένη πιθανότητα, σε σχέση με μία γυναίκα που δεν έχει παιδιά με εγκεφαλική παράλυση, να εμφανιστεί εγκεφαλική παράλυση και σε επόμενα παιδιά. </span></span></span></span></p>
<p style="margin: 0cm 0cm 10pt; text-align: justify;"><span lang="EL"><span style="font-size: medium;"><span style="color: #000000;"><span style="font-family: Calibri;">Συστήνουμε λοιπόν στις γυναίκες με εγκεφαλική παράλυση να κάνουν και μία «γενετική συμβουλευτική», να δουν δηλαδή έναν γενετιστή με τον οποίο και θα συζητήσουν εκτενώς το ατομικό και οικογενειακό ιστορικό και ο οποίος θα τους κατευθύνει κατάλληλα για το κατά πόσο υπάρχει κληρονομική προδιάθεση, ποια μπορεί να είναι η πιθανότητα να συμβεί εγκεφαλική παράλυση και αν υπάρχουν κάποιες εξετάσεις προγεννητικού ελέγχου που μπορεί να γίνουν. Αυτό που θα θέλαμε να επαναλάβουμε, ωστόσο είναι ότι οι γυναίκες με εγκεφαλική παράλυση στη συντριπτική τους πλειοψηφία, μπορούν να έχουν μία φυσιολογική κύηση και να φέρουν στον κόσμο ένα υγιές παιδί. <span> </span><span> </span></span></span></span></span></p>
<p><span><span><br /></span></span></p>
</div>