Διατροφικές διαταραχές: Νιώθω χοντρή και παθαίνω εμμονές με το πως φαίνομαι

<p style="text-align: justify;"><em><strong>Γεια σας </strong></em></p>
<p style="text-align: justify;"><em><strong>Το δικό μου πρόβλημα είναι περισσότερο ψυχολογικό παρά διατροφικό</strong></em></p>
<p style="text-align: justify;"><em><strong>Είμαι 19 ετών και πριν τρία χρόνια είχα φτάσει να ζυγιζω 75 κιλά και αποφάσισα να αλλάξω τρόπο ζωής Ακολούθησα υγιεινή διατροφή ενεταξα στο διατροφολογιο μου όλες τις ομάδες τροφίμων  και πήγαινα γυμναστήριο πέντε φορές την εβδομάδα Έφτασα λοιπόν στα 57 58 κιλά και σε ικανοποίηση με το σώμα μου </strong></em></p>
<p style="text-align: justify;"><em><strong>Το θέμα είναι πως πέρυσι λόγω πανελληνίων έχασα κι άλλο βάρος φτάνοντας στα 55 με ύψος 1.65 κάτι που όμως πάνω μου φαινόταν ασθενικο και δεν μου ταίριαζε όλοι μου έλεγαν πάρε βάρος Σήμερα παίζω στα 57- 59 κιλά και με το που έφτασε σε αυτά τα κιλά ό οργανισμός μου ενώ τρέφομαι υγιεινά και πηγαίνω πολύ τακτικά γυμναστήριο δε λέει να πέσει </strong></em></p>
<p style="text-align: justify;"><em><strong>Νιώθω διαρκώς άγχος μην τυχόν και είμαι χοντρή αρχίζω και παθαίνω εμμονές με το πως φαίνομαι νοσταλγώ τα 55 μου κιλά και νιώθωότι υποβαλλω τον εαυτό μου σε μια διαρκή ανησυχία</strong></em></p>
<p style="text-align: justify;"><em><strong>Τι μπορώ να κάνω για να απαλλαγώ από αυτά τα συναισθήματα και γιατί υφίστανται από τη στιγμή που φροντίζω το σώμα μου και είμαι σε επίπεδα φυσιολογικού βάρους  1.65 ύψος και 58 κιλά δεν είναι καλά </strong></em></p>
<p style="text-align: justify;"><em><strong>Ευχαριστώ προκαταβολικως</strong></em></p>
<p style="text-align: justify;"><em><strong>Στο ερώτημά σας απαντά ο ψυχολόγος – ομαδικός θεραπευτής Δημήτρης Κατσαρός </strong></em></p>
<div id="m_-3816057568972460200yui_3_16_0_ym19_1_1484403044446_12831" dir="ltr">Αγαπητή αναγνώστρια:</div>
<div id="m_-3816057568972460200yui_3_16_0_ym19_1_1484403044446_12832" dir="ltr"> </div>
<div id="m_-3816057568972460200yui_3_16_0_ym19_1_1484403044446_12834" dir="ltr">Φαίνεται πως βρίσκεστε σε μια σχέση σκληρής αγάπης με το σώμα σας. Απ' τη μία το αγαπάτε και θέλετε να είναι υγειές και όμορφο κι απ' την άλλη μπερδεύεστε με τις απόψεις των άλλων και το βασανίζετε κάπως με στερήσεις. Το φαγητό μπορεί να είναι κάτι που σας τρέφει όμως σε περιπτώσεις μπορεί να είναι μια απόλαυση, σε άλλες μια παρηγοριά. Προσπαθήστε να εστιάσετε όχι στο πως να ελέγξετε την επιθυμία σας για φαγητό αλλά στο γιατί τρώτε. Τρώτε για ευχαρίστηση; Για παρηγοριά; Για να μη πεινάτε; Σε ποια περίπτωση σας δημιουργείται μπέρδεμα; Σας αγχώνει; Σας δημιουργεί ενοχές; Γιατί; Μήπως φοβάστε ότι είστε "ασύδοτη" κατά βάθος ή ότι "παχαίνετε πιο εύκολα" από τους άλλους; Γιατί; Μπείτε σε μια συζήτηση για το ποιος είναι ο στόχος σας όσον αφορά στη διατροφή και για ποιο λόγο. Το να βρίσκεστε πότε σε κατάσταση λιτότητας και δίαιτας και πότε σε κατάσταση υπεραυθονίας και υπερκατανάλωσης είναι ένας φαύλος κύκλος που προκαλεί βαρεμάρα και απελπισία.</div>
<p style="text-align: justify;"><span><br /></span></p>

Σχετικά άρθρα