<p style="text-align: justify;">Το ψέμα. Πολλές φορές βρίσκεσαι αντιμέτωπος με δαύτο και αναρωτιέσαι: Μα γιατί; Σε μια παράσταση που μιλά για ψέματα ανακάλυψα μια μεγάλη αλήθεια. Το ψέμα μπορεί να είναι μια φροντίδα του εαυτού. Μια προσπάθεια να ντύσεις τον εαυτό σου, να μην είναι γυμνός μπροστά σε όλα εκείνα που τον κάνουν να μοιάζει ευάλωτος. Να ειμαστε καθώς πρέπει, φορώντας τα καλά μας…Αυτό συμβαίνει και με την ηρωίδα του έργου Ερσίλια Ντρέι, στο έργο Να ντύσουμε τους γυμνούς. Παιδεύτηκε πολύ βάζοντας ένα "ρούχο" καθωσπρεπισμού.</p>
<p style="text-align: justify;"><img src="/contentfiles_2016b/psyxologia/apwleia-penthos/gimnoi3.JPG" alt="" width="640" height="420" /></p>
<p style="text-align: justify;">Το καλό με τους μικρούς θεατρικούς χώρους, είναι ότι ξεγυμνώνουν τα πάντα. Η επαφή κοινού και ηθοποιών είναι τόσο άμεση που και η παραμικρή παραφωνία γίνεται αντιληπτή. Και όμως, οι πρωταγωνιστές στη συγκεκριμένη παράσταση δεν έχουν τίποτα να κρύψουν. Ηθοποιοί της παλαιότερης γενιάς, στην πλειοψηφία τους αναδεικνύουν το υποκριτικό τους ταλέντο και κάτι παραπάνω. Μέσα από τα πρόσωπα του Γιώργου Γραμματικού και της Βίκυς Ευαγγέλου θα ανικρύσει κανείς όλο το φάσμα των ανθρωπινων συναισθημάτων. Η ερμηνεία τους μοναδική. Ξεχνάς τον εαυτό σου και μέσα από τα μάτια τους αγωνιάς, θυμώνεις, νιώθεις ενοχές, λυτρώνεσαι.</p>
<p><img style="display: block; margin-left: auto; margin-right: auto;" src="/contentfiles_2016b/psyxologia/apwleia-penthos/gimnoi2.JPG" alt="" width="413" height="599" /></p>
<p style="text-align: justify;">Από τις λίγες φορές που ένιωσα την ανάγκη να μείνω στο τέλος της παράστασης για να τους πω ένα μεγάλο ευχαριστώ. Στις μέρες μας, ο ηθοποιός αγαπά τον εαυτό του, την τέχνη του. Υψώνει το ταλέντο του ή τη φιλοδοξία του αυτάρεσκα για να θυμίσει ποιος είναι εκείνος. Πετυχημένος όμως είναι εκείνος που δεν αγάπησε τον εαυτό του αλλά αγάπησε πολύ κάποιον άλλο. Και αυτή την αγάπη αναζητά πάντα στη ζωή του , αυτή την αγάπη προσφέρει και στο θεατή. Να μην κοιτάς τον καθρέφτη, να μην περιμένεις να σε καταλάβει η τέχνη σου (όποια τέχνη) αλλά να τη βοηθήσεις να καταλάβει εκείνη τις ανησυχίες, τα σκοτεινά μονοπάτια του κάθε θεατή. Αυτό είναι μάλλον, το μυστικό της επιτυχίας.</p>
<p style="text-align: justify;">Κάπως έτσι σκέφτηκα τα πράγματα, παρακολουθώντας την παράσταση "Να ντύσουμε τους γυμνούς" στον πολυχώρο Διέλευσις. Οι παλιοί εκπροσωπούσαν ένα παλιό αλλά τόσο αγνό σύγχρονο θέατρο και οι νεότεροι ακολουθούσαν. Ο καθένας θα βγάλει τα δικά του συμπεράσματα. Σε μια παράσταση που μπορεί να μην είναι το "talk of the town" αλλά προτιμά να είναι πιο σεμνή, μπορεί κανείς να ανακαλύψει σπουδαία πράγματα. Και επειδή λίγες παραστάσεις έμειναν ακόμα, προτείνω να τη δεις.</p>
<p style="text-align: justify;">Κολέτσος Γιώργος </p>
<p><img style="display: block; margin-left: auto; margin-right: auto;" src="/contentfiles_2016b/psyxologia/apwleia-penthos/gimnoi1.JPG" alt="" width="411" height="554" /></p>
<p style="text-align: justify;"> </p>
<p style="text-align: justify;">Λίγα λόγια για την υπόθεση όπως περιγράφεται από τον Γιώργο Γραμματικό</p>
<p style="text-align: justify;"><br /> "Ο Πιραντέλλο λέει:  "Οι άνθρωποι ζουν με τις αυταπάτες τους και προσπαθούν απελπισμένα, στην πορεία της ζωής τους, να γνωρίσουν την πραγματικότητα",  "Δεν υπάρχει αντικειμενική αλήθεια, η αλήθεια είναι διαφορετική για κάθε άνθρωπο",  "Οι άνθρωποι έχουν ανάγκη να αυταπατώνται δημιουργώντας μια φανταστική πραγματικότητα για την ύπαρξή τους. Οι ήρωες του έργου "ντύνουν" τα γυμνά γεγονότα της ζωής τους, με μια ψευδαίσθηση που τους βοηθάει να πιστοποιούν πως είναι ζωντανοί. Το δημοσίευμα ενός σκανδαλοθήρα δημοσιογράφου, πυροδοτεί το μηχανισμό της απελπισμένης προσπάθειας της Ερσίλια Ντρέι και των τριών αντρών που την περιβάλλουν, να συνειδητοποιήσουν τις αυταπάτες, μέσα στις οποίες ζουν. Οι ήρωες εδώ ζουν σε μια μεγάλη εσωτερική αμφιβολία, που τελικά τους αφαιρεί σταδιακά τη συνείδηση του εγώ. Παραμορφώνουν και παραποιούν θεληματικά ή άθελα, γεγονότα της ζωής τους, προκειμένου η πανικόβλητη ύπαρξή τους να προφυλαχτεί και να κρυφτεί. Να "ντυθεί".</p>
<p style="text-align: justify;"><img src="/contentfiles_2016b/psyxologia/apwleia-penthos/gimnoi5.JPG" alt="" width="640" height="418" /></p>
<p style="text-align: justify;">Συντελεστές:<br />Μετάφραση:  Ερρίκος Μπελιές<br />Διασκευή/Σκηνοθεσία: Γιώργος Γραμματικός   <br />Σκηνικά- Κοστούμια: Δέσποινα Βολίδη  <br />Μουσική επιμέλεια: Ιάκωβος Δρόσος<br />Φωτισμοί: Γιώργος Σηφάκης   <br />Promo Video: Κώστας Κιμούλης   <br />Φωτογραφίες: Ρενάτα Γραμματικού, Πάνος Ροντογιάννης    </p>
<p style="text-align: justify;">Στους ρόλους Γιώργος Γραμματικός  (Λουντοβίκο Νότα)<br />Δανάη Δασκαλάκη  (κυρία Ονόρια)<br />Βίκυ Ευαγγέλου  (Ερσίλια Ντρέι)<br />Βύρων Κολάσης  (πρόξενος Γκρόττι)<br />Ισίδωρος Σταμούλης  (Φράνκο Λασπίγκα)<br />Σωτήρης Τασούλας  (Αλφρέντο Κανταβάλλε)    </p>
<p style="text-align: justify;">Ημέρες και ώρες παραστάσεων: (μέχρι την Τρίτη 24 Ιανουαρίου)<br />Δευτέρα: 21:00<br />Τρίτη: 21:00</p>
<p style="text-align: justify;">Τιμές εισιτηρίων:<br />Γενική είσοδος: 10 ευρώ<br />Φοιτητικό: 5 ευρώ<br />ΑΜΕΑ, ανέργων, ατέλειες: 3 ευρώ</p>
<p style="text-align: justify;">Διάρκεια παράστασης: 120 λεπτά με διάλειμμα</p>
<p style="text-align: justify;">Υπεύθυνος Επικοινωνίας και Δημοσίων Σχέσεων: Αντώνης Κοκολάκης</p>