Οι καβγάδες στον γάμο και πώς επηρεάζουν τη σεξουαλική ζωή του ζευγαριού

<p style="text-align: justify;"><em><strong>Καλησπέρα σας είμαι 32 χρονών παντρεμένη 4 χρόνια σχεδόν </strong></em></p>
<p style="text-align: justify;"><em><strong>Ο άντρας μου είναι γενικότερα καλός άνθρωπος και προσπαθεί για το σπίτι μας το κατά δύναμιν Όμως σχεδόν από τον πέρας του πρώτου χρόνου διέκρινα μια τάση και κλίση προς την πατρική του οικογένεια που όμοια της δεν έχω ξαναδεί σε γνωστούς ή συγγενείς μου Συμπεριφέρεται και μιλά θεωρώντας πως προσπαθώ να τον χωρίσω </strong></em></p>
<p style="text-align: justify;"><em><strong>Και ενώ από λόγια και πράξεις του διακρίνω πως με αγαπά και με νοιάζεται άλλο τόσο πολλές φορές τους βάζει πάνω από εμένα απευθυνόμενος σε μένα σαν εξωγενή παράγοντα που προσπαθώ να τους χωρίσω </strong></em></p>
<p style="text-align: justify;"><em><strong>Του έχω εξηγήσει πολλές φορές ότι δεν είναι στόχος μου ούτε σκέψη μου κάτι τέτοιο αλλά όμως δεν παύει να κάνουμε τη δική μας οικογένεια και προσπαθώ να του εξηγήσω ότι εμείς πλέον πρέπει να θέτουμε ο ένας τον άλλο πάνω από οποιονδήποτε Το ίδιο και τις ανάγκες μας Θεωρεί μάλιστα πως σε κάθε γιορτή ή ευκαιρία ταξιδιού οφείλουμε να είμαστε μόνο στους γονείς χωρίς να ισχύει όμως το ίδιο και για τα αδέρφια του με αποτέλεσμα οι διενέξεις μεταξύ μας να αυξάνονται για αυτόν και παρεμφερείς άλλους λόγους </strong></em></p>
<p style="text-align: justify;"><em><strong>Το πλέον όμως ανησυχητικό είναι πως εδώ και ένα χρόνο δεν έχουμε καμία σεξουαλική επαφή μεταξύ μας Ο λόγος που ισχυρίζεται είναι το γεγονός ότι τον στενοχωρώ με τους τσακωμούς μας και με τις πιθανές λεκτικές επιθέσεις μου προς το πρόσωπο των γονέων του κατά τους τσακωμούς μας ως ζευγάρι </strong></em></p>
<p style="text-align: justify;"><em><strong>Έχω αποκλίσει την πιθανότητα να υπάρχει τρίτο πρόσωπο Όμως και αυτός ο λόγος που προφασίζεται δεν με καλύπτει καθώς έχουμε και περιόδους που η κατάσταση είναι ήρεμη Δεν γνωρίζω πλέον τι μπορώ να κάνω καθώς δεν βλέπω αλλαγή στάσης στο εν λόγω ζήτημα Παρ ότι το έχουμε συζητήσει πολλές φορές κάποιες εκ των οποίων έχει παραδεχθεί ότι είναι σφάλμα του αλλά χωρίς να αλλάζει κάτι Και επιβεβαιώνοντας μου ότι του είμαι απολύτως ποθητή.</strong></em></p>
<p style="text-align: justify;"><em><strong>Στο ερώτημά σας απαντά ο ψυχολόγος – ομαδικός θεραπευτής Δημήτρης Κατσαρός </strong></em></p>
<div id="m_-7778621671502407492yui_3_16_0_ym19_1_1485015803130_11298">Αγαπητή αναγνώστρια:</div>
<div id="m_-7778621671502407492yui_3_16_0_ym19_1_1485015803130_11299"> </div>
<div id="m_-7778621671502407492yui_3_16_0_ym19_1_1485015803130_11301">Φαίνεται πως ο σύζυγός σας έχει να ξεκαθαρίσει κάποια πράγματα μέσα του σχετικά με την πατρική του οικογένεια και αυτό περνάει απ'τη σχέση σας μιας και δεν υπάρχει τρόπος να μη συγκρίνει κανείς την οικογένεια που φτιάχνει με την οικογένεια που τον μεγάλωσε. Οι συγκρίσεις αυτές μπορεί να δημιουργήσουν έντονα συναισθήματα καθώς ξανανοίγουν θέματα που περάσαμε ως άνθρωποι μεγαλώνοντας. Το ζητούμενο είναι να βρεθεί μια ισορροπία ώστε να μη νιώθετε ούτε εσείς αποκλεισμένη ούτε αυτός την αίσθηση ότι αποκόπτεται από την οικογένειά του πλήρως. Αυτός ο στόχος χρειάζεται χρόνο, συνεργασία και συμβιβασμούς. Μπορείτε να συμφωνήσετε π.χ.: να βρίσκεστε με την ευρεία οικογένεια σε κάποιες γιορτές ενώ σε κάποιες άλλες να είστε οι δύο σας, ή να έχετε οι δύο σας μια δραστηριότητα που δεν εμπλέκονται άλλοι με σκοπό να έρθετε πιο κοντά και να μη νιώθετε εξισωμένοι με τα άλλα μέλη της οικογένειας. </div>
<p style="text-align: justify;"><span><br /></span></p>
<p style="text-align: justify;"><span><br /></span></p>

Σχετικά άρθρα